Εφόδια ...

Καθώς ο παλιός κόσμος αποσυντίθεται καθημερινά και προχωράει ολοταχώς στην κατάρρευση κάτω από το βάρος της νοσηρότητας και της παράνοιας των ιδεών που συνοπτικά εκφράζονται στις έννοιες: "εξουσία πάνω στους άλλους" και "υπηρεσία προς τον εαυτό", όλο και περισσότεροι αφυπνίζονται. Η τριβή και η πίεση που προκύπτουν καθώς αντιλαμβάνονται σιγά σιγά το αναπόφευκτο γκρέμισμα που έρχεται, στρέφει στην αναζήτηση υψηλότερων ιδανικών και ιδεών. 

Όμως, η πρώτη συνειδητοποίηση αυτού που αφυπνίζεται, καθώς κοιτάζει και παρατηρεί το περιβάλλον του πιο προσεκτικά από κάθε άλλη φορά, επικεντρώνεται στα εμπόδια που υπάρχουν στοιβαγμένα στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Αναρωτιέται πώς και με ποιον τρόπο μπορούν αυτά να ξεπεραστούν και οι άνθρωποι ν`απελευθερωθούν από τις φυλακές των νοητικών πλαισίων που βρίσκονται κλεισμένοι, πώς μπορούν να βοηθηθούν για να βγούν από τον λαβύρινθο του μυαλού τους, να κατανικήσουν τους μυριάδες φόβους τους και να επιτρέψουν στο Φως να γονιμοποιήσει την Καρδιά τους.

Καθώς αντιλαμβάνεται το τεράστιο έργο ανοικοδόμησης που μας περιμένει σε παγκόσμια κλίμακα, η πίστη του δοκιμάζεται και ταλαντεύεται μέσα σε αμφιβολίες και δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα. Ο αναζητητής αναγνωρίζει πλέον ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Ανθρωπότητα έχει άμεση ανάγκη από εφόδια ανώτερης ποιότητας, που θα την βοηθήσουν να σταθεί στα πόδια της, να πιστέψει στον εαυτό της και έτσι να τολμήσει εκείνο το αποφασιστικό βήμα εμπρός που θ`αλλάξει μια για πάντα το ρου της Ιστορίας. 

Ο άνθρωπος που δεν κατέκτησε τον κόσμο

Νιώθω πια ότι ξεπερνάω τον φόβο. Κάθε φόβο.

Συμβαίνει αργά, κατά κάποιο τρόπο χωρίς να το θέλω. Είναι πρώτα απ’ όλα η απόφαση ότι κάθε μέρα αξίζει να τη ζεις. Η συνειδητοποίηση ότι ακόμα κι αν υπάρχουν 999 λόγοι για να νιώθεις άσχημα, υπάρχει ένας μόνο λόγος που βαρύνει στην πλάστιγγα απ’ την άλλη μεριά: Ότι είσαι ζωντανός.

Όλα τα προβλήματα σου, κι όλα αυτά που σε αγχώνουν ή σε στεναχωρούν δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία. Για έναν και μοναδικό λόγο: Είναι εφήμερα.

Είτε καλά είτε άσχημα όλα τελειώνουν. Τίποτα δεν διαρκεί. Και σύντομα θα έρθει η στιγμή που θα κλείνεις τα μάτια και θα καταλάβεις ότι είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τον κόσμο.

Θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μετά, κάποιες φορές το πιστεύω. Όμως αν υπάρχει κάτι μετά το θάνατο τότε μάλλον δεν συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό μου, αυτό το πλάσμα που έχει όνομα.

Ως ενέργεια θα συνεχίσω να υπάρχω, αλλά θα είμαι διασκορπισμένος μέσα στο όλον. Δεν θα είμαι εγώ, δεν θα μπορώ να σκεφτώ, να νιώσω.

Αυτό μπορεί να συμβεί τώρα, πριν καν τελειώσω αυτό το κείμενο. Μπορεί να συμβεί το βράδυ που θα πέσω για ύπνο. Μπορεί αύριο ή σε ένα χρόνο ή σε πενήντα χρόνια.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα συμβεί. Κι όταν έρθει το τέλος τότε το παρελθόν θα είναι ασήμαντο.

Γι’ αυτό σταμάτησα να φοβάμαι. Μου αρκεί να ξυπνήσω το πρωί, μου αρκεί να είμαι ζωντανός. Τι θα συμβεί, πόσο καλά ή άσχημα θα πάνε τα πράγματα δεν με νοιάζει. Θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να κάνω το καλύτερο.

Ο άνθρωπος που είναι βλάκας, πάντοτε βαριέται. (OSHO)

Βαριέται επειδή τα μάτια του είναι τόσο γεμάτα από γνώση, που δεν μπορεί να δει τι συμβαίνει. Έχει τόσο πολλές γνώσεις, χωρίς να γνωρίζει ο ίδιος απολύτως τίποτα. Δεν είναι σοφός, απλώς έχει πολλές γνώσεις. Όταν κοιτάει ένα τριαντάφυλλο, δεν βλέπει αυτό το συγκεκριμένο τριαντάφυλλο, αλλά όλα τα τριαντάφυλλα τα οποία έχει διαβάσει, όλα τα τριαντάφυλλα που έχουν ζωγραφίσει οι ζωγράφοι και για τα οποία έχουν μιλήσει οι φιλόσοφοι.

Και όλα εκείνα τα τριαντάφυλλα στέκονται μπροστά στα μάτια του, οπότε το συγκεκριμένο τριαντάφυλλο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά του, στέκεται τελευταίο, σε μια τεράστια ουρά, χαμένο μέσα στο πλήθος και δεν μπορεί να το δει. Απλώς επαναλαμβάνει. Λέει: «Το τριαντάφυλλο είναι όμορφο.» Εκείνα τα λόγια δεν είναι καν δικά του. Δεν είναι αυθεντικά, δεν είναι ειλικρινή, δεν είναι αληθινά. Είναι η φωνή κάποιου άλλου κ εκείνος παίζει απλώς μια κασέτα.

αντιμικροβιακές και χημειοπροληπτικές ιδιότητες των βοτάνων και μπαχαρικών

τα βότανα και τα μπαχαρικά έχουν χρησιμοποιηθεί,ως γνωστόν,για πολλές γενιές από τον άνθρωπο ως τροφή και ως θεραπεία,
κάτι το οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά!!!
μας επιβεβαιώνουν δηλ οι επιστημονικές αποδείξεις ότι πολλά από τα βότανα και τα μπαχαρικά έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα και πάρα πολλές φορές προλαμβάνουν τις διάφορες παθήσεις...
ένα μεγάλο μέρος των ερευνών έχει δείξει ότι οι κοινώς χρησιμοποιούμενα βότανα και μπαχαρικά, όπως
το σκόρδο,
το μαύρο κύμινο,
το γαρίφαλο,
η κανέλα,
το θυμάρι,
τα φύλλα δάφνης,
η μουστάρδα
το δενδρολίβανο και
το μπαχάρι,έχουν ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες που, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν
να χρησιμοποιηθούν θεραπευτικά!!!
άλλα μπαχαρικά
όπως
ο κρόκος,
το κουρκούμι,
το τσάι, είτε το πράσινο είτε το μαύρο
και
ο λιναρόσπορος περιέχουν ισχυρά φυτοχημικά, μεταξύ των οποίων βρίσκονται
τα καροτενοειδή,

Μέλι το πολυχρηστικό!

Αν ψάχνετε για ακόμα περισσότερους τρόπους για να χρησιμοποιήσετε το μέλι, εδώ είναι μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε εκτός κουζίνας.

1. Γυαλίστε τα μαλλιά σας: Προσθέστε 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι σε ένα λίτρο ζεστό νερό, στη συνέχεια βουτήξτε τα μαλλιά σας στο μείγμα, αφού έχετε λουστεί με σαμπουάν (δεν χρειάζεται να το ξεπλύνετε, δεδομένου ότι είναι ήδη αραιωμένο). Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε κατ 'ευθείαν το μέλι στις άκρες για να αποφύγετε το φριζάρισμα.

2. Πλύνετε το πρόσωπό σας:  Φτιάξτε απλά ένα μείγμα με μια μικρή κουταλιά μέλι με λίγο ζεστό νερό στην παλάμη του χεριού σας, κάντε μασάζ σε όλο το πρόσωπο.


3. Καθαρίστε τα κοψίματα και τις γρατσουνιές: Το μέλι είναι φυσικό αντιμικροβιακά (γι 'αυτό διαρκεί κυριολεκτικά για πάντα! έχει βρεθεί ακόμη και σε τάφους αναλλοίωτο). Προσθέστε λίγο για γρατζουνιές, μικρά κοψίματα και εγκαύματα.

Επτά απλά βήματα για να σταματήσετε την αναβλητικότητα

Όλοι μας αναβάλλουμε και χρονοτριβούμε. Συνήθως το κάνουμε για να αποφύγουμε μια εργασία που μας είναι δυσάρεστη ή δύσκολη.

Ορισμένα πράγματα που πρέπει να κάνουμε απαιτούν πολύ χρόνο και προσπάθεια και μπορεί να σχετίζονται με την αλλαγή μακροχρόνιων συμπεριφορών ή πεποιθήσεων. Άλλα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα που απαιτούν την δράση μας για μία και μόνο φορά. Όταν η αναβλητικότητα αρχίζει να επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μας και μας προκαλεί ανησυχία, φόβο, τεμπελιά ή ανευθυνότητα, τότε ήρθε η ώρα να την υπερβούμε.

Ακολουθούν επτά βήματα για να βγείτε από την κινούμενη άμμο της αναβλητικότητας και να αποκομίσετε πολλά οφέλη, τα οποία περιλαμβάνουν τη βελτίωση της παραγωγικότητας, την αυξημένη διάθεση, λιγότερο άγχος, καλύτερες σχέσεις, μια αίσθηση της ολοκλήρωσης και την αίσθηση της επιτυχίας στη ζωή.

1. Αναγνωρίστε την πρόκληση.

Ξεκινήστε γράφοντας τη συγκεκριμένη εργασία που έχετε αναβάλει. Θα μπορούσε να είναι μια δύσκολη συζήτηση με ένα μέλος της οικογένειας, η ενασχόληση με μια κακή συνήθεια ή ο προγραμματισμός εκείνου του ραντεβού που έχετε αποφύγει. Αν γράψετε αυτό που έχετε να κάνετε, θα σας βοηθήσει να επικεντρωθείτε στην ολοκλήρωσή του.

2. Εντοπίστε και ασχοληθείτε με τα συναισθήματά σας.

Τι σας εμποδίζει να ασχοληθείτε με αυτή την εργασία; Πίσω από τα εμπόδια συνήθως κρύβονται ένα ή περισσότερα από τα τρία βασικά συναισθήματα. Ίσως να φοβάστε για το χρόνο που χρειάζεται και τη θυσία που πρέπει να κάνετε (φόβος). Ή είστε αγανακτισμένοι γιατί πρέπει να το κάνετε αυτό, όταν νομίζετε ότι δεν είναι απαραίτητο (θυμός). Ή ενοχλείστε που κατηγορείτε τον εαυτό σας τόσο πολύ επειδή δεν έχει κίνητρα (θλίψη). Όμως αντί να εγκλωβίζεστε, δείτε την πράξη της αναβλητικότητας για αυτό που πραγματικά είναι: μια συναισθηματική αντίδραση.

Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι αυτά τα τρία συναισθήματα – θλίψη, θυμός και φόβος –σχετίζονται με την ενεργητικότητά σας. Κοιτάξτε τη λέξη «συναίσθημα» (emotion στα αγγλικά). Είναι ενέργεια (ε) σε κίνηση (στα αγγλικά το “e”-energy + “motion”-κίνηση). Αφιερώστε λίγο χρόνο με τον εαυτό σας για να εκφράσετε εποικοδομητικά τα συναισθήματα σας. Η θλίψη εκφράζεται με το κλάμα, ο θυμός με γροθιές ή φωνές σε ένα μαξιλάρι και ο φόβος μέσα από το τουρτούρισμα για τη διοχέτευσή του, ώστε να επιτρέψε στον εαυτό σας να εκφράσει το συναίσθημα. Η ενέργεια διαχέεται και δεν θα αισθανθείτε μετά κολλημένοι. Είναι σαν να αφήνετε να φύγει ο ατμός από μια χύτρα ταχύτητας.

ΟΙ ΜΟΥΜΙΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΗΤΑΝ…ΤΟΥΡΚΟΙ!!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μετά τους αρχαίους Έλληνες, τώρα οι Τούρκοι διεκδικούν και μάλιστα με επιστημονικές αξιώσεις και τις… μούμιες της αρχαίας Αιγύπτου. Μάλιστα!

Σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο που επικαλείται το BBC στην τουρκική γλώσσα, σε μια μελέτη που έκανε το γερμανικό πανεπιστήμιο Tübingen και το γερμανικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Ανθρωπολογίας, Max Planck, της Jena, οι ευρεθείσες μούμιες από την χρονική περίοδο 1400 έως 400 π. Χ. ήταν… τουρκικής καταγωγής!

Η πραγματική αγάπη…

Αγάπη! Μια λέξη που για τον καθένα μας έχει διαφορετικό νόημα. Ο καθένας μας την κόβει και την ράβει στα μέτρα του. Την κάνει σαν το πανί που κρύβει τη γύμνια του. Σε κάποιους- πολύ λίγους, δυστυχώς- γίνεται ένα πολύ ωραίο ένδυμα, που δεν κρύβει τη γύμνια, αλλά, αντίθετα, στολίζει την ψυχή. Μόνον, που αυτοί είναι σπάνιοι. Αποτελούν, όμως, τα πολύτιμα πετράδια και τα μαργαριτάρια της ανθρωπότητας.

Η αγάπη δεν μολογιέται με λόγια. Εκφράζεται με πράξεις. Δε μετριέται με τα λόγια που θα πεις, αλλά με τις θυσίες που μπορείς να κάνεις. Δεν μπορούν να την εκφράσουν τα χείλη, αλλά τα μάτια. Γιατί τα χείλη μπορούν να εκστομίσουν ψεύτικα λόγια, τα μάτια, όμως, είναι αδύνατο να βγάλουν πλανερή λάμψη! Γι αυτό κι ο σοφός Ανατολίτης Τζελαλεντίν Ρουμί είπε: «Η αγάπη είναι ο εξάντας της αλήθειας».

Η πραγματική αγάπη ξεφεύγει από το «εγώ» και μετατοπίζεται στο «εμείς». Σπάει τα δεσμά του εγωισμού! Παίρνει άλλες διαστάσεις, έχοντας απαγγιστρωθεί από το χωροχρονικό κλουβί του «εαυτούλη». Αντιμετωπίζει τον/την σύντροφο σε έναν πολυδιάστατο κόσμο, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία. Γνωρίζει πως δεν είναι του «εαυτού», αλλά ένα μέρος του κόσμου! Πως το «εγώ» είναι μια περιοριστική αυταπάτη. Οπότε πολύ εύκολα μπορεί να θυσιάσει το «εγώ», γιατί το «εγώ» και οι «άλλοι» είμαστε ένα! Κι αυτή η θυσία παύει να βιώνεται σαν πόνος, και γίνεται άφατη χαρά. Έτσι δικαιώνεται ο Βίκτωρ Ουγκώ που είπε: «Η αγάπη μεταμορφώνει ακόμα και τη θυσία σε χαρά.»

Η ομορφιά της αγάπης πάντοτε κρύβει μια μικρή ή μια μεγάλη θυσία. Αυτό μας λέι η ακόλουθη ιστορία:

[[ “Τι είναι η ασχήμια;” ρώταγε η άγνοια, την γνώση και εκείνη της έδειξε μια κυρία με ακριβά ρούχα.

Είχε φορέσει μια απ αυτές τις γούνες, που σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιο άγρια αγέρωχο ζωάκι κατάντησε στη ντουλάπα της και πόσες χρωστικές έχει το μπογιάτισμα στο πρόσωπο της.

Η άγνοια δεν ικανοποιήθηκε με την απάντηση και ξαναρώτησε “τι άλλο είναι ασχήμια;”

Της έδειξε τα χρήματα, τις τράπεζες και τα δάκρυα ενός κακοποιημένου παιδιού.
Η άγνοια δυσαρεστήθηκε δεν ήθελε να ακούει άλλο.

Βλέπετε έτσι είναι η άγνοια πολλές φορές ρωτάει πράγματα που δεν αντέχει.
Προτιμάει τα βασικά και ξανακλείνεται στο καβούκι της.

Ο κόσμος μας συνηθίζει να λέει ο,τι είναι σαν τον ήλιο, κάνεις δεν μπορεί να τον κοιτάξει πολλή ώρα κατάματα.

Έτσι η άγνοια θέλοντας να φτιάξει τη διάθεση της ρώτησε αυτή τη φορά “τι είναι ομορφιά;”

Λίγο πρὶν τὸ σημεῖον …«Μηδέν»!!!

 Φθάνει ἐκείνη ἡ Ἱερὰ Στιγμή, γιὰ ὅλην τὴν Ἀνθρωπότητα, που θὰ κληθῆ νὰ ὑπερασπισθῇ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ συνιστοῦν ἕναν κόσμο κόσμημα…
…ἐγκαταλείποντας, διὰ παντός, πίσω της, ὅ,τι τὸν ἀλλοίωνε, τὸν ἐβρώμιζε καὶ τὸν κατέστρεφε…

Φθάνει ἐκείνη ἡ Ἱερὰ Στιγμή, γιὰ ὅλην τὴν Ἀνθρωπότητα, ποὺ θὰ ἀναλάβη οὐσιαστικὸ ῥόλο διαμορφώσεως τῶν ἀναγκαίων συνθηκῶν, γιὰ τὴν συγκρότησιν τῶν κανόνων καὶ τῶν ὁρίων ποὺ ἀπαιτῶνται, πρὸ κειμένου νὰ ἐπαναδομηθοῦν τὰ πάντα γύρω μας, ὅπως θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι…

Φθάνει ἐκείνη ἡ Ἱερὰ Στιγμή, γιὰ ὅλην τὴν Ἀνθρωπότητα, ποὺ θὰ ἀποτινάξη κάθε ὑβριδικὸ κατασκεύασμα ἀπὸ τὶς πλάτες της, γιὰ νὰ ἐπιτευχθοῦν οἱ ἀναγκαῖες ἐκεῖνες συνθῆκες ποὺ θὰ ἐγγυῶνται περιβάλλον Ἐλευθερίας, Ἰσονομίας καὶ Δικαίου, γιὰ κέθε πλάσμα τοῦ πλανήτου μας…