20 πεποιθήσεις που θα αφήσεις πίσω σου σε λίγα χρόνια (β' μέρος)

Μέρος 'Α


Ο καθένας μας λέει μια ιστορία για τον εαυτό τους μέσα στο κεφάλι του.
Κάθε μέρα. Ολη την ώρα.
Αυτή τη στιγμή λες μια ιστορία.
 
Και αυτή η ιστορία είναι απλά ένα μείγμα από τις πεποιήσεις μας, που μας έχουν κάνει αυτό που τελικά είμαστε σήμερα και που βάζουν τα θεμέλια για κάθε πράξη που κάνουμε ή δεν κάνουμε στη ζωή.  Επί της ουσίας, σε αυτό το θεμέλιο στηρίζουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα.
 
Στην εβδομαδιαία έμπνευση, μοιράζομαι μαζί σου 20 τέτοιες πεποιθήσεις που θα αφήσεις κάποια στιγμή οριστικά πίσω σου και θα είσαι καλά με αυτό. Σήμερα, το β’ μέρος από τις πεποιθήσεις αυτές.
  
11 | Η πεποίθηση ότι μπορείς να σώσεις κάποια (υπερβολικά δραματικά) άτομα από τον εαυτό τους.
Θα μάθεις σταδιακά ότι απλά δεν μπορείς να σώσεις κάποιους ανθρώπους από τον εαυτό τους, έτσι ώστε να μην παρασύρεσαι βαθιά στο δράμα τους. Αυτοί που αγαπούν το αέναο χάος της ζωής τους, δεν θα εκτιμήσουν την παρέμβασή σου. Το πιθανότερο είναι να θέλουν μόνο τη συμπάθειά σου, τη συμπόνια σου, να ασχοληθείς μαζί τους, αλλά όχι να αλλάξουν. Δεν θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους, ούτε να απελευθερωθούν από τις συναισθηματικές τους εξαρτήσεις και τους περισπασμούς τους. Γιατί μετά τι θα μείνει για να τους προσέξουν;  Δεν ξέρουν και δεν είναι έτοιμοι να μάθουν. Και η δική σου δουλειά δεν είναι να τους μάθεις.
 
12 | Η πεποίθηση ότι η συγχώρεση δεν είναι απαραίτητη.
Με τον καιρό, μαθαίνουμε για τη δύναμη και τη σημασία της συγχώρεσης και μαθαίνουμε και για τα όριά της. Μαθαίνουμε ότι μία σχέση που κάποτε “έσπασε”, μπορεί να “ξανακολλήσει” μέσα από τη συγχώρεση και να γίνει ακόμη πιο δυνατή. Και φυσικά, μαθαίνουμε ότι αυτό μπορεί να μη συμβεί και η σχέση να μην ξαναγίνει ποτέ αυτό που ήταν…ή ακόμη και να τελειώσει. Η συγχώρεση δεν οδηγεί απαραίτητα στην επούλωση ενός τραύματος. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Ορισμένες σχέσεις δεν λειτουργούν και δεν θα λειτουργήσουν ό,τι και να κάνουμε. Αλλά εσύ θα πρέπει να συγχωρήσεις έτσι κι αλλιώς και να αφήσεις αυτό που είναι να γίνει, να γίνει. Η συγχώρεση θα σου επιτρέψει να επικεντρωθείς στο μέλλον χωρίς να χρειάζεται να επιστρέφεις στο παρελθόν και σε αυτό που έγινε και δεν ‘λύθηκε’. Όταν συγχωρείς κάποιον δίνεις, κατά κάποιο τρόπο, μια υπόσχεση στον εαυτό σου να μην στρέψεις το παρελθόν εναντίον σου. Αυτό δεν έχει να κάνει με την ενοχή σου ή με το τι συνέβη, έχει να κάνει με το ότι δεν μπορείς να περπατάς στην υπόλοιπη ζωή σου κουβαλώντας το βάρος και να παίρνεις τη θέση του αιώνιου θύματος.
 
13 | Η πεποίθηση ότι η εξωτερική ομορφιά είναι από τις πιο υψηλές προτεραιότητες.
Μεγαλώνοντας το πως είμαστε εξωτερικά μοιάζει να μας απασχολεί όλο και λιγότερο, ενώ μας νοιάζει περισσότερο τι έχουμε κάνει για την ψυχή μας και το “μέσα” μας. Σταδιακά θα μάθεις ότι το να επιλέγεις κάποιον μόνο με βάση τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά είναι σαν να επιλέγεις το φαγητό σου με κριτήριο το χρώμα και όχι τη γεύση.  Έτσι θα ξεκινήσεις να δίνεις μεγαλύτερη σημασία σε όσα δημιουργούν την αυθεντική έλξη και όχι την επιφανειακή. Θα δίνεις σημασία σε αυτό που πραγματικά σε αφήνει να είσαι αυτό που θέλεις. Θα διαπιστώσεις ότι αυτό που θα σε κερδίσει είναι οι εμπειρίες, η συμπεριφορα, ο τρόπος που κάποιος έζησε, αυτό που επιλέγει να “είναι” και που μπορεί να ‘κουμπώνει’ με αυτό που εσύ είσαι και ο συνδυασμός να σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα σχήμα που θα κρατήσει στο χρόνο.

Ο φόβος και ο τρόμος!

Επιμέλεια Αλέξανδρος Ν. Κατσαράς
φιλόλογος

Πολλές λέξεις στην Αρχαία Ελληνική χρησιμοποιήθηκαν για να δηλώσουν το συναίσθημα του φόβου. Από αυτές παρέμειναν εν χρήσει στην νεοελληνική μας γλώσσα  οι λέξεις δέος, τρόμος, φόβος, οι οποίες  έχουν λεπτές σημασιολογικές διαφορές στην σημασία τους.

Η λέξη τρόμος σχηματίστηκε από θέμα του ρήματος τρέμω  και σχετίζεται με τα σωματικά συμπτώματα που προκαλεί ο φόβος στον άνθρωπο. Από δω και η λέξη τρέμουλο όπου μέλη του σώματος δονούνται ακούσια από αλλεπάλληλες κινήσεις, λόγω του φόβου που νιώθει κάποιος, αλλά και το επίθετο τρομερός, που σύμφωνα με αρχαίες μαρτυρίες δήλωνε   αυτόν που τρέμει από τον φόβο του αλλά και αυτόν που προκαλεί τον φόβο.

Το ουσιαστικό δέος από το αρχαίο ρήμα δέδοικα (και σπανιότερα δέδια) ήταν η κατ' εξοχήν λέξη που δήλωνε φόβο ως συναίσθημα του ανθρώπου γενικευμένο και αφηρημένο (π.χ. στον Θουκυδίδη: εχομένης δε της Άμφιπόλεως οι Αθηναίοι ες μέγα δέος κατέστησαν). Πολλές φορές επίσης δήλωνε τον βαθύ σεβασμό και θαυμασμό που προκαλούσε ο φόβος (π.χ. ένιωσαν δέος απέναντι στον εχθρικό στρατό).

Υπήρχε η έκφραση αδεές δέος για κείνους που φοβούνταν χωρίς λόγο. Από τον Θουκυδίδη προέρχεται και η φράση αντίπαλον δέος (μια  εχθρική δύναμη που είναι εξίσου ισχυρή ώστε να διατηρείται η ισορροπία δυνάμεων). Στον Όμηρο το δέος εμφανίζεται συχνά σαν συνεκφορά με το στερεότυπο επίθετο χλωρός, προφανώς λόγω του χρώματος (πράσινο) του φοβισμένου ανθρώπου (π.χ. και πάντας υπό χλωρόν δέος είλεν).

Τι είναι η πυρηνική διάσπαση σχάση των ατόμων; Τι είναι η ραδιενέργεια; ΓΙΑΤΙ "ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ" ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ!! Η ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΓΗ!!!!

Η πυρηνική διάσπαση επιταχύνει την γήρανση όλων των υλικών σωμάτων. 

Και ο Ερμής Τρισμέγιστος είπε... Ο ήλιος γεννά όλα τα σώματα και η Σελήνη βοηθά στην φθορά όλων των σωμάτων.

Το 1896 ο Becauerel ανακάλυψε την ραδιενέργεια.

Την τάση δηλαδή των στοιχείων να εκπέμπουν ακτινοβολία όταν διασπώνται από τον πυρήνα τους.

Μέχρι το 2008 πίστευαν οι επιστήμονες ότι σε οποιεσδήποτε συνθήκες ο ρυθμός της εκπεμπόμενης ενέργειας που εκπέμπεται από την σχάση ενός πυρήνα παραμένει σταθερός.

Έτσι όρισαν την παγκόσμια σταθερά πυρηνικής διάσπασης "λ" 

η οποία το 2008 όταν επήλθε μια μεγάλη ανακάλυψη άλλαξε για πάντα την φυσική που γνωρίζαμε.

Τα αποτελέσματα πειραμάτων δύο φυσικών πάνω στην σχάση των πυρήνων απέδειξαν ότι η εκπομπή της ραδιενέργειας εξαρτάται από τον ήλιο και την ανάλογη απόσταση του από την Γη.

Ακολουθούν δηλαδή οι εκπεμπόμενες ενέργειες από την σχάση του πυρήνα μια αρμονική αλληλουχία μεγίστων και ελαχίστων αποδόσεων ανάλογα με την απόσταση της Γης από τον Ήλιο.

Αυτό σημαίνει ότι αν μια πυρηνική βόμβα εκραγεί σε εποχή που ο ήλιος βρίσκεται μακριά από την Γη δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα έκλυσης ραδιενέργειας.

Ζούμε σε ένα όνειρο;

Ζούμε σε ένα όνειρο; 

Αλήθεια τι είναι η ζωή; αναρωτηθήκατε ποτέ; οι αισθήσεις, τα συναισθήματα, η λογική του σώματος; το ίδιο το σώμα μας; ο χώρος; ο χρόνος; το σύμπαν; και τι ακριβώς είναι όλα αυτά, και από που προέρχονται; από το πνεύμα; την ψυχή; και τι είναι το πνεύμα; η ψυχή; αλλά και τι είναι το σώμα; ποια είναι η πηγή τους; από τον Θεό; και τελειώσαμε την αναζήτηση της ύπαρξης μας; εύκολη απάντηση δεν σας  φαίνεται; αλλά και ακατανόητη; και τόσο εύκολα να υποπέσουμε σε σοβαρά λάθη, πιστεύοντας σε ότι δεν κατανοούμε; ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε;

Αλλά τι είναι η αντίληψη; αυτό που βλέπουν οι πέντε αισθήσεις μας, μέσα από τα συναισθήματα, και την λογική του σώματος, που κινείται πάνω σε ένα μεγαλύτερο σώμα που ονομάζουμε πλανήτη, έναν κόσμο υλικό, ο οποίος περιβάλλεται από τις δυνάμεις ενός Αστέρα, που ενεργεί και συγκροτεί τον κόσμο και την ζωή, μέσα από άπειρες άλλες ιδιότητες αυτών των δυνάμεων, που ενεργούν πάνω σε ενέργειες, οι οποίες μπορούν να εκδηλώσουν διάφορες αμέτρητες μορφές, όπως τον χώρο, τον χρόνο, τα σώματα, την φθορά των σωμάτων, , την λογική, την ίδια την ζωή, από ένα άτομο ως έναν ασύλληπτο αριθμό ατόμων, συγκροτώντας έναν οργανισμό, ένα σώμα, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο, που περιβάλλεται από άλλες ενέργειες, όπως ο αέρας, η φωτιά, η γη, το νερό, και συγκροτούν άπειρους άλλους κόσμους σαν τον δικό μας, παρόμοιους, ή διαφορετικούς, ανώτερους, και κατώτερους, που και αυτοί, όπως ο δικός μας κόσμος, περιβάλλονται από τις ίδιες δυνάμεις και ενέργειες, που σχηματίζουν ολόκληρους γαλαξίες, φέροντας την πληρότητα μέσα σε έναν άλλο χώρο που ονομάζουμε σύμπαν, το οποίο σύμπαν πληρείται κι αυτό από τις δυνάμεις που ονομάζουμε Αιθέρα, και τις ενέργειες που ονομάζουμε πνεύμα, όπου ο Αιθέρας είναι ο Θεός, και οι ενέργειες οι άγγελοι και δαίμονες; 

Και οι ψυχές; τι είναι; δυνάμεις ή ενέργειες; ή και τα δύο μαζί;

Δυνάμεις είναι η ουσία ενός Νου, ο Λόγος, η Ζωή, που εμπεριέχει μέσα του και όλες τις άλλες ενέργειες, κινεί τις ενέργειες, και σχηματίζει τον κόσμο, την ζωή.

Δυνάμεις επίσης είναι οι ψυχές, από την ίδια ουσία του Νου, ενός Νου που είναι μία θάλασσα, και οι ψυχές μία σταγόνα αυτής της θάλασσας, από την ίδια νοητή ουσία, και αυτή η νοητή ουσία είναι ο Λόγος, Ουσιωδώς όμοια με την θάλασσα του Νου, και η θάλασσα οι αμέτρητες δυνάμεις, που ενώνονται με όλες τις ενέργειες, και σχηματίζουν τον κόσμο, το "πνεύμα της φύσης" του δικού μας κόσμου, ενός από τους άπειρους που υπάρχουν, και το "πνεύμα της φύσης" είναι κι αυτό μία θάλασσα δυνάμεων, που ενεργούν πάνω στις ενέργειες υπό την οξύτητα του πυρός, όπου το "πνεύμα της φύσης" γεννά από την δική του θάλασσα, που είναι δυνάμεις και ενέργειες αναμεμιγμένες, τις δικές του ψυχές, τις δυνάμεις που έχουν νοητική ουσία, και κινούνται με τις ειδικές ενέργειες του πυρός  μέσα στο σύμπαν.