Σοφά λόγια από τον Mahatma Gandhi….!!!!

Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου.

Το τι νιώθεις και το πώς αντιδράς σε κάτι, είναι πάντα δική σου επιλογή. 

Μπορεί να υπάρχει ένας «κανονικός» ή ένας κοινός τρόπος αντίδρασης σε διαφορετικά πράγματα.

Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις δικές σου σκέψεις, αντιδράσεις και συναισθήματα σχεδόν στα πάντα. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεσαι, να αντιδράς υπερβολικά ή αρνητικά. Τουλάχιστον όχι κάθε φορά και όχι άμεσα. Μερικές φορές, αντιδρούμε αντανακλαστικά και όχι συνειδητά.

Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής. Αυτός που προσπαθεί να διατηρήσει τα δόγματά του για να φαίνεται συνεπής στους άλλους, οδηγεί τον εαυτό του σε λάθος δρόμο.

Υπάρχουν φορές που είσαι ασυνεπής ή που δίνεις την εντύπωση πως δεν ξέρεις τι κάνεις. Αυτό είναι προτιμότερο από το να προσπαθείς να διατηρείς παλιές απόψεις που ξέρεις ότι είναι λανθασμένες, από φόβο μη σε κρίνουν οι άλλοι. Μην το κάνεις. Επέλεξε να αναπτύξεις τη σκέψη σου και να εξελιχθείς.

Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέπτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους.

Πάντα να στοχεύεις στην πλήρη αρμονία της σκέψης, των λόγων και των πράξεων. Πάντα να στοχεύεις στο να εξαγνίζεις τις σκέψεις σου και όλα θα είναι καλά.

Μία από τις καλύτερες συμβουλές για την βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι να συμπεριφέρεσαι με συνέπεια και να επικοινωνείς με αυθεντικό τρόπο. 

Στους ανθρώπους αρέσει αυτό και ο νους γαληνεύει όταν οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες.

ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΑΠΛΗ

«Οι αδύνατοι δεν μπορούν ποτέ να συγχωρήσουν. Η συγχώρεση είναι χαρακτηριστικό των δυνατών» - Mahatma Gandhi

«Το να συγχωρούμε τους άλλους είναι ουσιαστικό για την πνευματική ανάπτυξη. Η εμπειρία σας από κάποιον που σας έχει πληγώσει, ενώ οδυνηρή, τώρα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σκέψη ή ένα συναίσθημα που κουβαλάτε. Αυτές οι σκέψεις δυσαρέσκειας, θυμού, και μίσους αντιπροσωπεύουν αργές, εξουθενωτικές ενέργειες, που θα σας αποδυναμώσουν αν συνεχίσετε να αφήνετε τις σκέψεις αυτές να καταλαμβάνουν χώρο μέσα στο κεφάλι σας. Αν μπορούσατε να τις απελευθερώσετε, θα γνωρίζατε περισσότερη ειρήνη.

Είχα το προνόμιο να εργάζομαι πάνω σε ένα νέο κινηματογραφικό πρότζεκτ της ταινίας «Ο Καλύτερος μου Δάσκαλος». Η ιστορία βασίζεται στην εμπειρία μου πάνω στο τάφο του πατέρα μου στο Biloxi, του Mississippi, το 1974. Ήταν μια στιγμή συγχώρεσης αυτή που γύρισε τη ζωή μου ανάποδα και άλλαξε τα πάντα – από το γράψιμο μου, στην καριέρα μου στις σχέσεις μου. Σταμάτησα να πίνω και να κάνω τόσα πολλά πράγματα που ήταν εξουθενωτικά για το σώμα μου. Εκείνη τη στιγμή, ξεφορτώθηκα τον θυμό και την οργή ενάντια στον πατέρα μου που κουβαλούσα μέσα μου από τότε που ήμουν παιδί.

«Η συγχώρεση δεν είναι μια περιστασιακή πράξη. Είναι μια σταθερή στάση» - Martin Luther King Jr.

Η ταινία έχει ένα σύγχρονο περιβάλλον, με έναν ηθοποιό που παίζει εμένα σε νεαρή ηλικία – θυμωμένο, ανυπόμονο, απρόσεκτο στα συναισθήματα των άλλων – μέχρι που αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο του δάσκαλο. Ουσιαστικά, δεν μπορεί να συνεχίσει με τη ζωή του, μέχρι να τακτοποιήσει το τεράστιο βάρος της κατηγόριας που κουβαλάει. Στο βιβλίο «Μαθήματα Θαυμάτων» αναφέρεται, «Αν δεν κατηγορούσες, δεν θα υπήρχε τίποτα να συγχωρέσεις».

Αυτό είναι σημαντικό να το θυμόμαστε. Περνάμε κάποια στάδια στη ζωή μας, όπου κατηγορούμε άλλους ανθρώπους για την δυστυχία μας, και τον πόνο μας και τις πληγές μας. Αν σταματούσαμε να κατηγορούμε, που θα μπορούσαμε να είμαστε; Ο Ram Dass μου είπε κάποτε, «Ποιος είναι κάποιος για να συγχωρήσει οποιονδήποτε άλλον;»

Ζωή και θάνατος: Το φιλοσοφικό ταξίδι ΜΕΡΟΣ Β’

Η αλήθεια χρειάζεται το απαιτούμενο θάρρος.

 Από τη Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού, MBPsS, (BA, MA, Dip.CounsPsy, MSc), Ψυχοθεραπεύτρια – Σύμβουλο – Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας

Κατά τη μοντέρνα περίοδο, Ο Γάλλος Ρενέ Ντεκάρτ (1596-1650), ο πατέρας της σύγχρονης φιλοσοφίας, υποστηρίζει τη μετά θάνατον ζωή. Ο Ντεκάρτ επιχειρηματολογεί για την αθανασία της ψυχής προτείνοντας μια ριζική διαφορά ανάμεσα στις δύο ουσίες, το μυαλό και το σώμα, όπου το μυαλό σε καμία περίπτωση δεν εξαρτάται από το σώμα για την ύπαρξή του. Επιχειρήματα όπως του Ντεκάρτ απορρίφθηκαν από εκείνους που δεν μοιράζονταν τις ίδιες ριζοσπαστικές ιδέες του δυϊσμού. Ο Άγγλος Τόμας Χομπς (1588-1679), για παράδειγμα, έκρινε ότι η πίστη σε μια μετά θάνατον ζωή είναι αποτέλεσμα της θρησκευτικής δεισιδαιμονίας που οδηγείται κυρίως από τον φόβο του θανάτου. Συμπληρωματικά, ο φιλόσοφος Ντέιβιντ Χιουμ (1711-1776), στο έργο του Σχετικά με την αθανασία της ψυχής ισχυρίζεται ότι η υπόθεση για τη θνησιμότητα είναι ισχυρή, μεγάλη και έντονη (Hume, 1993, p. 406).

Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση δόθηκε από τον Ιμμάνουελ Καντ (1724-1804), ο οποίος πρόβαλε το γνωστό «ηθικό επιχείρημα» για την αθανασία της ψυχής (Abbot, 1927, p. 218–219). Επίσης, μεταξύ των μεγάλων σύγχρονων θεωρητικών που καταπιάστηκαν με την ανθρώπινη θνητότητα είναι και ο Γάλλος φιλόσοφος Blaise Pascal (1623-1662), ο οποίος υποστήριξε ότι ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον το οποίο έχει τη γνώση και την επίγνωση του θανάτου. Ακόμη, στο έργο του Ηθική, ο Ολλανδός Σπινόζα (1632-1677) έγραψε ότι «ένας ελεύθερος άνθρωπος σκέφτεται ούτε λίγο ούτε πολύ τον θάνατο, και η σοφία του είναι ένας διαλογισμός όχι του θανάτου αλλά της ζωής» (Elwes, 1919, p. 113) – κάποιοι ερμηνεύουν την παραπάνω προσέγγιση απλά ως σύσταση για την αποφυγή εξέτασης του θανάτου, διότι προκαλεί περιττούς φόβους. Σχετικά με την ερμηνεία αυτή, η συμβουλή του Σπινόζα είναι παρόμοια με εκείνη του Γάλλου δοκιμιογράφου Μισέλ ντε Μοντέν (1533-1592), ο οποίος στο έργο του Δοκίμια έγραψε ότι οι άνθρωποι πρέπει να υιοθετήσουν τη στάση του απλού, μη φιλοσοφικού ατόμου και όχι να «έχουν τον θάνατο συνεχώς μπροστά στα μάτια τους», επειδή «η φύση διδάσκει (τον άνθρωπο) να μην σκέφτεται τον θάνατο, εκτός απ’ όταν πεθαίνει στην πραγματικότητα» (Zeitlin, 1936, p. 208). Άλλοι μελετητές βλέπουν στον Σπινόζα έναν ελεύθερο και σοφό άνθρωπο που μόνο μετά από πολλή σκέψη και προβληματισμό για τον θάνατο, όπως και πάλη με τους φόβους του γι’ αυτόν, έγινε αυτό που πραγματικά εννοούσε: Ένας άνθρωπος γίνεται σοφός και ελεύθερος μόνο μετά την αντιμετώπιση και την κατάκτηση του θανάτου.

Οι σκέψεις για τον θάνατο και τη διαδικασία του θανάτου κατά τον 19ο και 20ο αιώνα επέκτειναν και αναδιαμόρφωσαν τα θέματα που συζητήθηκαν στη σύγχρονη εποχή. Ειδικότερα, οι υπαρξιστές ακολουθούν το παράδειγμα του Γερμανού Αρθούρου Σοπενχάουερ (1788-1860), ο οποίος αποκάλεσε τον θάνατο «μούσα της φιλοσοφίας» (Haldane & Kemp, 1948, p. 378). Οι υπαρξιστές στοχαστές, ξεκινώντας από τους Soren Kierkegaard (1813-1855) και Φρίντριχ Νίτσε (1844-1900), ασχολήθηκαν με τα βαθύτερα νοήματα του θανάτου.

ΧΡΙΣΤΟΣ: «Θα ανοίξω το στόμα μου και θα πω πράγματα κρυμμένα από καταβολής κόσμου που δεν ήξεραν ΟΥΤΕ οι προφήτες». ΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ «ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ»

Αποκρίθηκε ο Ιησούς (στον Ναθαναήλ) και είπε προς αυτόν: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, από τώρα θα δείτε τον παράδεισο ανοιγμένο και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν πάνω στον Γιο του ανθρώπου» (κατά Ιωάννη Α:51).

ΕΞΗΓΗΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ«Τώρα που κατά τη βάπτισή μου άνοιξε ο ουρανός, θα τον δείτε κι εσείς ανοιγμένο και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν στον Υιό του Θεού».

ΕΞΗΓΗΣΗ ΠΑΡΑΜΑΧΑΝΣΑ ΓΙΟΓΚΑΝΑΝΤΑΤο «Γιος του Θεού» αναφέρεται στην ψυχή, στην εξατομικευμένη έκφραση της «μονογενούς» κατά Χριστόν Συνειδητότητας, της αντανάκλασης του Θεού που είναι πανταχού παρούσα μέσα στη δημιουργία. Το «γιος του ανθρώπου» σημαίνει το υλικό σώμα με τις ικανότητές του, που ακόμα και στον θεϊκό άνθρωπο, στην καλύτερη περίπτωση, είναι ένα περιορισμένο όργανο για την υλική εκδήλωση της ψυχής. Οι αισθήσεις του υλικού σώματος είναι ερωτευμένες με τις εντυπώσεις του κόσμου της ύλης, αλλά δεν έχουν ιδέα των θαυμάτων του Θεού που εξαπλώνονται στη δημιουργία, αόρατες μέσα στις χονδροειδείς υλικές εκδηλώσεις και πέρα απ’ αυτές. Μέσα σ’ αυτό το κρυμμένο βασίλειο της συμπαντικής αρχής, συντήρησης και διάλυσης, βρίσκονται όλες οι μυστηριώδεις θαυμαστές διεργασίες του σύμπαντος και του μικρόκοσμου του ανθρώπου.

Ο Ιησούς είπε στον Ναθαναήλ ότι όπως ήταν ήδη ικανός να διαισθάνεται αυτόν τον μεγαλειώδη άλλο κόσμο που στηρίζει τον τρισδιάστατο αισθητήριο κόσμο, στη συνέχεια θα μπορούσε να αναπτύξει περαιτέρω τη θεϊκή του όραση: «Μέσω του ανοίγματος του πνευματικού ματιού θα δεις τη λαμπρότητα του ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ και τη ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ των φωτοβόλων αστρικών σωμάτων να ανέρχονται έξω από τη σκοτεινή άβυσσο του θανάτου των πεταγμένων υλικών σωμάτων και να εισέρχονται στο φως του αστρικού βασιλείου. Επίσης θα βλέπεις αστρικά όντα να κατεβαίνουν από τις ουράνιες σφαίρες και να εισέρχονται στα σχηματιζόμενα υλικά σώματα των μόλις συλληφθέντων βρεφών». ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ – το πιο σκανδαλιστικό ΜΥΣΤΗΡΙΟ της δημιουργίας ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ !

Ζωή και θάνατος: Το φιλοσοφικό ταξίδι ΜΕΡΟΣ Α’

Μια φιλοσοφική ετυμηγορία για τον θάνατο συνεπάγεται μια απόφαση για τη ζωή

Από τη Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού, MBPsS, (BA, MA, Dip.CounsPsy, MSc), Ψυχοθεραπεύτρια – Σύμβουλο – Καθηγήτρια Αγγλικής και Συγκριτικής Φιλολογίας

O καθένας φεύγει απ’ τη ζωή σαν να ‘ρθε τώρα μόλις.Επίκουρος

«Η ώρα της αναχώρησης έχει φτάσει, και βαδίζουμε στους δρόμους μας – εγώ να πεθάνω και εσείς να ζήσετε. Ποιο είναι καλύτερο μόνο ο Θεός γνωρίζει» (Edman, 1930). Αυτή η δραματική φράση ειπώθηκε από τον Σωκράτη στο τέλος της Απολογίας του Πλάτωνα και συμπεριλαμβάνεται στις πιο αξιομνημόνευτες στην ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας. Η υπόδειξη ότι ο θάνατος είναι μια ευλογημένη ανακούφιση από τον πόνο που εμπεριέχει η ζωή έχει αποδειχθεί ως μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή στη δυτική φιλοσοφική στάση απέναντι στη ζωή και στον θάνατο. Κάποιοι μετέπειτα στοχαστές μοιάζουν στην απόκοσμη μεταφυσική τους θεώρηση και άλλοι, όπως ο Νίτσε, έχουν μια αντίθετη αντιμετώπιση με μια παθιασμένη κατάφαση της ζωής ενάντια στο θάνατο. Δεδομένου ότι μια φιλοσοφική ετυμηγορία για τον θάνατο συνεπάγεται μια απόφαση για τη ζωή, κανένα άλλο ζήτημα δεν τίθεται ως τόσο ουσιαστικής σημασίας για τις μεταφυσικές διαμάχες που σημάδεψαν την ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σχεδόν από την αρχή.

Οι πρώτοι φιλόσοφοι στην αρχαία Ελλάδα (περ. 600 π.Χ.) ήταν οι κοσμολόγοι, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με την προέλευση και τη φύση του σύμπαντος, οπότε η έννοια και η σημασία του θανάτου για τους ανθρώπους δεν αποτελούσε εξέχον ζήτημα στο έργο τους. Ένας από αυτούς τους φιλοσόφους ήταν ο Θαλής, ο οποίος περιέγραψε το σύμπαν ως «πλήρες θεών», μια άποψη που φαίνεται να υποδηλώνει ότι το σύμπαν είναι ζωντανό και δεν υπάρχει νεκρά, αδρανή ύλη. Ο Αναξίμανδρος, που ήταν μαθητής του Θαλή, φαίνεται να ήταν ο πρώτος που πρότεινε έναν εξελικτικό μηχανισμό σχετικά με τη ζωή και το ανθρώπινο είδος. Όσον αφορά τον θάνατο, ο Αναξίμανδρος επισημαίνει: «Τα πράγματα χάνονται σε εκείνα τα πράγματα εκ των οποίων έχουν την ύπαρξή τους, όπως οφείλεται…» (Guthrie, 1971) – εδώ φαίνεται να υπονοεί ότι ο θάνατος και η αλλαγή είναι φυσικά μέρη του κύκλου της ζωής. Για τον Αναξιμένη, η ζωή προκύπτει μέσω της αναπνοής του αέρα, θεωρείται ως ένα θεϊκό στοιχείο και εμπεριέχει την ίδια τη φύση της ψυχής. Στο πλαίσιο αυτό, ο Αναξιμένης προσφέρει την πρώτη αμιγώς νατουραλιστική/φυσιοκρατική εξήγηση του θανάτου. Αυτό συμβαίνει, όπως επισημαίνει ο ίδιος, όταν το πλάσμα δεν είναι πλέον σε θέση να αναπνεύσει και ο εξωτερικός αέρας αδυνατεί να εισέλθει στον οργανισμό προκειμένου να αντισταθμίσει τη συμπίεση.

Από την πλευρά του, ο Ηράκλειτος κάνει πιο συχνές αναφορές στον θάνατο από τους συγχρόνους του. Γι’ αυτόν ο θάνατος είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό του σύμπαντος, δεδομένου ότι πίστευε στην περιοδική κατανάλωση του σύμπαντος από τη φωτιά. Στην κοσμολογία του, όλος ο κόσμος και κάθε πλάσμα που υπάρχει σ’ αυτόν βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση της ροής, καθώς και κάθε στοιχείο που ζει ουσιαστικά από τον θάνατο του άλλου. Οι διαδικασίες της ζωής και του θανάτου αποτελούν απαραίτητο χαρακτηριστικό του κόσμου. Ο Ηράκλειτος υποστηρίζει ότι χωρίς αυτές τις διαδικασίες ο κόσμος θα διαλυθεί. Επίσης, ο συγκεκριμένος φιλόσοφος ήταν μεταξύ των πρώτων που υποδεικνύουν ότι όλες οι ψυχές δεν χάνονται στον θάνατο. Πίστευε ότι οι ενάρετες ψυχές μπορούν να επανενταχθούν στην ίδια θεϊκή σπίθα.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ – ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΟΜΩΣ ΑΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΘΕΙΤΕ Σ’ ΑΥΤΟΝ – ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ: «Ζητάτε και θα σας δοθεί. Αναζητάτε και θα βρείτε, χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί. Διότι όλοι όσοι ζητούν λαμβάνουν και όσοι αναζητούν βρίσκουν και όσοι χτυπούν τους ανοίγεται» (κατά Ματθαίο Ζ:7-8 ή 7:7-8).

Κανείς δεν μπορεί να βρει τον Θεό χωρίς αγάπη, γιατί η ελεύθερα προσφερόμενη αγάπη από την καρδιά των παιδιών Του είναι το μόνο πράγμα που αναζητά ο Δημιουργός του ανθρώπου. Έχει όλα τα άλλα. Οι πόνοι της αγάπης που δεν βρήκε ανταπόκριση, και αυτοί του αποχωρισμού από τους αγαπημένους κάποιου στον θάνατο δεν είναι για να βασανίζεται ο άνθρωπος, αλλά για να αναζητήσει επιτέλους Αυτόν που πράγματι τον Αγαπά και τον περιμένει – έναν που Αγαπά ο Οποίος δεν είναι ούτε άντρας ούτε γυναίκα, αλλά ο μεγαλειώδης Θεός που έχει μεταμφιεστεί μπροστά του ως πατέρας, μητέρα, φίλος, σε μια σωρεία ενσαρκώσεων με ανθρώπους που τον αγάπησαν. Αυτός είναι που σας καλεί. Αυτός που δεν πρόκειται να σας εγκαταλείψει ποτέ.

Παρουσιάστηκε στον Άγιο Αντώνιο, τον αναχωρητή της ερήμου στην Αίγυπτο, αιώνες πριν, όταν ο άγιος δοκιμαζόταν και βασανιζόταν δριμύτατα από τον διάβολο και τις λεγεώνες του από δαίμονες με εντυπωσιακές απόπειρες να χάσει την πίστη του. Ο Άγιος Αντώνιος φώναξε περιφρονητικά: «Σατανά, κάνε το χειρότερο που μπορείς! Τίποτα δεν θα με χωρίσει ποτέ από τον Χριστό!».

Οι δαίμονες επιτέθηκαν. Οι τοίχοι της σπηλιάς τραντάχτηκαν με τέτοια βιαιότητα που η κατάρρευσή τους και ο θάνατος του αγίου φαίνονταν αναπόφευκτα γεγονότα από στιγμή σε στιγμή.

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος…

Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μετα-φυσική, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

Από τον Μιχάλη Σιάτη, Κλινικό και Συμβουλευτικό Ψυχολόγο, MSc

…καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν (Ιωάν. Α, 1-6) .

Ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής εξισώνει σε τέτοιο βαθμό την ουσία του Λόγου και του Θεού, που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαχωρίσει αυτά τα δύο σε δύο ξεχωριστές οντότητες. Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο όμως, μέσω αυτής της ερμηνείας που μας προτείνει ο συγγραφέας του τέταρτου ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε κάποια υπόθεση για το τι θα μπορούσε να είναι ο Θεός.

Ο Θεός, λέει, είναι Λόγος και αντίστροφα. Είναι ο Λόγος της ύπαρξής μας. Τι είναι Λόγος; Ο Λόγος είναι νούς, νόημα, ουσία, αιτία, (αποκαλυπτική) ομιλία. Είναι το αντίθετο του «κενού λόγου», είναι η «γλώσσα» του ασυνειδήτου, η οποία σηματοδοτεί, νοηματοδοτεί και συμβολοποιεί την κάθε μας πράξη. Ο Θεός ως σύμβολο του Νόμου και ο Λόγος ως δίκτυο σημαινώντων σημείων. Το σύμβολο από μόνο του, χωρίς την ύπαρξη της γλώσσας, θα ήταν κούφιο, θα ήταν απλά ένα Πραγματικό σημείο. Η λέξη από μόνη της, χωρίς την ύπαρξη κάποιου σημαινόμενου, θα ήταν απλά ένας νεολογισμός. Θυμάμαι κάποτε ένα τρίχρονο κοριτσάκι, το οποίο κράταγε στα χέρια της μία φωτογραφία και ζητούσε επίμονα από τη μητέρα της να της απαριθμήσει τα ονόματα των ανθρώπων που απεικονίζονταν σ΄αυτήν, αλλά η μητέρα της, για κάποιο λόγο, της αρνήθηκε. Τότε το κοριτσάκι της είπε: «Σε παρακαλώ μαμά, ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ τίποτα». «- Θεία, μίλα μου: φοβάμαι στο σκοτάδι. – Τι ώφελος θα έχεις απ΄ αυτό, αφού έτσι κι αλλιώς δεν βλέπεις. – Δεν έχει σημασία. Όταν κάποιος μιλά, φωτίζονται τα πάντα»¹ . «Ὀ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».

Ο άνθρωπος, όπως κάθε άλλος ζωντανός οργανισμός, είναι πεπερασμένο όν. Παρ’ όλα αυτά, μόνο ο άνθρωπος γνωρίζει για την ύπαρξή του, όπως επίσης και για την τετελεσμένη της φύση μέσα στην τροχιά ενός αδιάφορου σύμπαντος. Πως θα μπορούσαμε να αντέξουμε αυτή την Πραγματική πτυχή της Ύπαρξης, αν δεν είχαμε σαν όπλο μας μια ατέρμονη αλυσίδα σημαινώντων, προϋπόθεση της οποίας είναι η εγγραφή του υποκειμένου μέσα στο Συμβολικό. Πέραν του Συμβολικού υπάρχει μόνο το χάος και ο Πραγματικός θάνατος. Δεν ήταν τυχαίο που ο Λακάν χρησιμοποίησε τον όρο «Πραγματικό» για να ορίσει το άρρητο, το ακαθόριστο, εκείνο που δεν υπόκειτε σε σημαίνουσα οριοθέτηση. Το Πραγματικό δεν έχει ταυτότητα, είναι ένα άγνωστο απόσπασμα της πραγματικότητας, το οποίο εισβάλλει και τρομοκρατεί.

Μαγνήτης Αποτυχίας ή Δημιουργός Ευτυχίας [Kάνουμε ΣΕΞ, ΕΡΩΤΑ ή ΘΕΟ];!

Τα Κλασικά Αίτια της Αποτυχίας 

στη Σύναψη Σχέσεων Μεταξύ των Ανθρώπων...

.....Αυτός που Έρχεται να Δώσει Πολλά, που Εισβάλλει Ορμητικά στη Ζωή Κάποιου Άλλου με την Πρόφαση της Σύναψης Σχέσης, που Έχει Όρεξη να ΔΩΣΕΙ, Συνήθως Είναι Κάποιος που Έχει ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ και ΚΕΝΑ. Που Έχει Απεγνωσμένη Ανάγκη να Λάβει.

Από Πού θα Αντλήσει Ώστε να Προσφέρει;! Από τη Δική του Ανάγκη να Λάβει. Έχει Όντως Περίσσευμα να Προσφέρει Ανιδιοτελώς, Αλλά Γιατί Έχει την Ίδια Στιγμή "Ψυχολογικό Έλλειμμα". Το Οποίο Προκλήθηκε Από την ΑΠΟΡΡΙΨΗ στην Παιδική Ηλικία.

Οι Ακραίες Συμπεριφορικές Πολώσεις που Προκαλούνται Από τους Διάφορους Τύπους Απόρριψης Είναι:

ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ 

Αυτοπροβολή - Απρόσιτος / Ψυχρός Εκτελεστής - Αδυνατεί να Αγαπήσει - Τραύμα Απόρριψης Από τη Μητέρα για τον Άντρα, Από τον Πατέρα για τη Γυναίκα

ΑΙΩΝΙΟ ΘΥΜΑ 

Εκπέμπει τη Μειωμένη Αυτοεκτίμηση - Έλκει την Απόρριψη -Αυτοκαταστροφικός - Περνά στην Εκδίκηση - Συχνά Συνειδητά Σκηνοθετεί την Κατάσταση

Αυτοί οι Κλασικοί Τύποι Σκοτώνουν Αυτό 

το Οποίο τους Έλειψε Περισσότερο: 

Την Αγάπη.

Συνήθως Έλκουν Όμοιους, Καθώς τα Όμοια Έλκουν τα Όμοια με Σκοπό να Αλληλοθεραπευτούν. Αλλά Πόσοι
Θεραπεύονται Από Αυτούς που Δοκιμάζονται σε Αυτή την Αρένα; Συνήθως Αλληλοσκοτώνονται.

Για να Ξεπεράσει Κανείς το Γεγονός - Μαγνήτη, να Έλκει τον Πατέρα του [η Γυναίκα] ή τη Μάνα του [ο Άντρας] Απαιτείται ΑΥΤΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.

Το μέλλον της Ελλάδας θα είναι σίγουρα ρόδινο

Ορισμένα ελληνικά ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι, η Ελλάδα θα υπογράψει ένα τέταρτο μνημόνιο χωρίς αυτή τη φορά να χρηματοδοτηθεί – κάτι που φυσικά είναι απίθανο, κρίνοντας αφενός μεν από τις λήξεις των δανείων της (γράφημα, έως το 2030 απαιτούνται σχεδόν 300 δις € για την εξυπηρέτηση των χρεών μας), αφετέρου από τα επιτόκια ενός ενδεχόμενου δανεισμού της από τις αγορές, τα οποία είναι απαγορευτικά. Τα ΜΜΕ έχουν δίκιο μόνο όσον αφορά το ότι, δεν θα μας δίνουν καινούργια χρήματα – με την έννοια πως αυτά που θα παίρνουμε θα ανακυκλώνουν τα παλαιά, ενώ ήδη δεν μας επιτρέπουν να δημιουργούμε νέα χρέη.

.

Επομένως εφόσον εγκριθεί στην Ελλάδα ένα τέταρτο μνημόνιο μετά τη λήξη του τρίτου στα μέσα του 2018, τότε θα συνοδεύεται απαραίτητα από την παροχή «δανείων προς ανακύκλωση» – εκτός εάν δρομολογηθεί η ελεγχόμενη χρεοκοπία της από το γερμανικό υπουργείο οικονομικών, το οποίο φαίνεται πως έχει ήδη έτοιμο ένα πτωχευτικό νόμο για τα κράτη της Ευρωζώνης με ένα παράλληλο νόμισμα κοκ.

Περαιτέρω, εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, το μέλλον της Ελλάδας θα είναι ρόδινο – αφού αποκλείουμε να διακινδυνεύσουν οι Γερμανοί τις επενδύσεις, καθώς επίσης τις επιχειρήσεις τους στη χώρα. Για παράδειγμα, δεν πρόκειται να χάσουν τα χρήματα που έδωσαν για την εξαγορά του ΟΤΕ, των 14 αεροδρομίων (τα οποία χρηματοδότησαν με δάνειο από την Alpha Bank που εμείς διασώσαμε, με δικά μας χρήματα) κοκ. – ούτε να θέσουν σε κίνδυνο εταιρείες τους σαν τη Lidl, την Praktiker κλπ. Αντίθετα θα εξαγοράσουν πολλές άλλες, ειδικά τις κοινωφελείς όπως τη ΔΕΗ – ενώ θα επεκταθούν στις τουριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη βαριά βιομηχανία της χώρας.

* ΙΟΥΔΑΣ ή ΗΡΑΚΛΗΣ;! *

~ ΧΡΟΝΟΓΡΑΜΜΕΣ - Το Μέλλον μας ~

Για να Δούμε, Τι Λέει ο David Wilcock:

http://divinecosmos.com/start-here/...

https://www.youtube.com/watch?v=HGc...

...Έχω κι Εγώ Νέα για την Ανταρκτική, Όσο και για τα "Σημεία των Καιρών". Διαπιστώνω Μετά Από Μελέτες και “Ανώτερες Επικοινωνίες” 9 Ολόκληρων Ετών, ότι Όντως ο Καιρός της Ολοκλήρωσης του Σχεδίου: “Γαία Ανθρωπότητα" Είναι Κοντά στην Ολοκλήρωση - Αναλογικά με Ολόκληρο το Χρονοπλαίσιο.

Κι Εγώ Αγγελιοφόρος του "Μεγάλου Ξεκαθαρίσματος" Είμαι. Μου Άρεσαν τα Δύσκολα και Βρίσκομαι Τώρα Εδώ, σε Αυτή την Κοινή μας Δοκιμασία. Στην Πιο Κρίσιμη Αυτή Πλανητική Φάση οι Άνθρωποι Δε Διανοούνται το Πώς Μεταφράζονται τα Φαινόμενα, Αγνοούν Τι Συμβαίνει Πραγματικά Καθώς Ζουν σε Μία Φαινομενική Πραγματικότητα. Ενώ Αγνοούν Εσκεμμένα και Φυγόπονα το Εγχειρίδιο του Φωτός - της Πλήρους Απελευθέρωσης της Ψυχής τους, που Έδωσε ο Χριστός. Με Τόσο Απλό Τρόπο. Βαριά η Καλογερική της Απλότητας, της Καλοσύνης, της Συγχώρεσης, της Πίστης στο Θετικό Σενάριο Ώστε να Υλοποιηθεί, ε;!

Κι Αν Προχωρήσουμε στη Χρονογραμμή που Ξεκάθαρα Περιγράφεται στην “Αποκάλυψη του Ιωάννη”, Αν σου Ζητήσουν να Βάλεις ''Κάτι'' στο Χεράκι σου; Στο Μέτωπό σου;! Νομίζεις ότι ''Βγαίνει'' Μετά;! Αυτή η Επιλογή θα Είναι το Τέλος της Ψυχής σου και η Εισαγωγή στην Απόλυτη Κόλαση Ήδη Επί της Γης. Επέλεξες το Θηρίο. Τέλος. Το Θηρίο και οι Ακόλουθοί του Μια Μέρα θα Περάσουν σε Διάλυση. Ο Ύψιστος Δίνει Ευκαιρίες σε Όλα τα Παιδιά του. Μήπως και στη Διαδρομή Μετανιώσουν... Αλλά Όταν Ξεκινήσει η Απόδοση Τιμών κι Ευθυνών, Δε θα Σταματήσει Πουθενά.

Κι όταν η (δήθεν) "όαση ειρήνης και σταθερότητας" είναι ο "απαραίτητος Δούρειος Ίππος/Κερκόπορτα" για κάποιους ώστε να σε καταστρέψουν;

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Η Ελλάδα – λένε ορισμένοι – είναι μια «όαση ειρήνης» και «σταθερότητας».

Κι αυτό είναι κατ’ ανάγκην πάντα καλό;

Όπως ο Πόνος (πχ του πολέμου) μπορεί όντως να σκληρύνει τους ανθρώπους, άλλο τόσο μπορεί όμως να μαλακώσει τις καρδιές των ανθρώπων...

(...άλλωστε, τέτοιοι άνθρωποι, με τέτοιες καρδιές έστησαν την χώρα ξανά μέσα απ' τις στάχτες της μετά τον κάθε πόλεμο, δείχνοντας έμπρακτα τι σημαίνει αλληλεγγύη κοινωνίας τις δύσκολες ώρες...)

...έτσι λοιπόν και η ειρήνη δεν μπορεί να παράγει μόνον θετικά γεννήματα...

...παράγει και τρυφηλότητα και ηδονισμό και απληστία και αμετροέπεια και συμφεροντολογία και πρωτίστως συντελεί στην απώλεια του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης...

Όταν, ας πούμε, η ειρήνη είναι το κατάλληλο πρόσχημα/μέσο για να αλωθεί η χώρα;

Εξακολουθεί να είναι καλή;

Κι όταν η ειρήνη χρησιμοποιείται για να ξεδιπλωθεί ασταμάτητη η ισλαμική εισβολή;

Κι όταν χρησιμοποιείται για να ξεπουληθεί (καμουφλαρισμένα πίσω από τις διεθνείς οικονομικές (δήθεν) συνεργασίες - "σκυλέμματα" είναι ο κατάλληλος όρος) κάθε μα κάθε πόρος της χώρας;

Κι όταν χρησιμοποιείται για να απωλεσθεί κάθε μα κάθε παραγωγική δραστηριότητα της χώρας;

Δημιουργώντας μια επίφαση ειρήνης υποβιβάζεται όλο και περισσότερο η ανάγκη ισχυρού στρατού και όλα όσα αυτό σημαίνει.

Για αυτούς που αντέχουν την Σιωπή……

φιλικά Άκης κουστουλίδης

Σιωπή………….πάνε δυο χρόνια ίσως και περισσότερα που απαρνήθηκα την αγαπημένη μου έκφραση, αυτήν που με πάει σ΄άλλους φανταστικούς κόσμους. Απαρνήθηκα τα ταξίδια της και όλα εκείνα που μου δίνανε το θάρρος να κατέβω σε κάτι μονοπάτια δύσβατα και σκοτεινά.

Και όμως μέσα σε όλη την οχλαγωγία του κόσμου άκουγα από την απέναντι μεριά να με φωνάζει η σιωπή, να με τραβάει μέσα στην χαοτική της αγκαλιά και να βάζει φωτιά σε ότι πήγαινε να γράψει η ψυχή.

Μου άφησε μόνο μάτια να βλέπω και λίγες νότες να παίζω για να μην τρελαθώ από τις εικόνες που κατέγραφαν τα μάτια μου.

Λίγες νότες για να απαλύνω τον πόνο και την θλίψη που μου προκαλούσε η κατάντια των καιρών.

Λίγες μόνο νότες για να χαλινέψω την οργή που με βασάνιζε κάθε βράδυ μέσα στα όνειρα της ψυχής μου.

Κάθε φορά που προσπαθούσα να δραπετεύσω από τις εικόνες των ματιών μου εμφανιζόταν η σιωπή άλλοτε σαν άγγελος και άλλοτε σαν δαίμονας καταφέρνοντας πάντα να με κρατάει με τα μάτια ανοιχτά.

Κοίτα μου έλεγε σαν παρηγοριά. Κοίτα καθαρά με πρόσταζε την άλλη. Μα τα μάτια μου την μια ήταν θολά από τα δάκρυα της θλίψης, την άλλη σκοτεινά από τα δάκρυα της οργής μα πάντα κάτι βλέπανε, κάτι σαν σκιές κάτι σαν φιγούρες από ασπρόμαυρη ταινία.

Σημάδι κατωτερότητας το χαμόγελο

Χαμογελάστε παρακαλώ! Λέγεται ότι οι άνθρωποι που χαμογελούν συχνά ζουν με ανοικτή καρδιά. Κάποιοι διδάσκουν το χαμόγελο σαν να είναι μια δεξιότητα που μπορεί να αποκτηθεί. Άλλοι μιλούν για το εσωτερικό χαμόγελο που φέρνει την ευτυχία.

Όμως το χαμόγελο φαίνεται πως έχει και μια άλλη πλευρά, λιγότερη φωτεινή. Ερευνητές του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το χαμόγελο συχνά λειτουργεί ως ένα είδος μίμησης που δείχνει υπακοή προς τον ανώτερο.

«Ο Βασιλιάς Ποτέ Δεν Χαμογελάει». Αυτός είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που περιγράφει τη ζωή του Ταιλανδού βασιλιά Bhumibol Adulyadej. Και πράγματι, τα άτομα που αισθάνονται ότι διαθέτουν κάποια ιδιαίτερη ισχύ ή έχουν υψηλότερο κοινωνικό στάτους χαμογελούν λιγότερο συχνά απ’ ότι τα άτομα που δεν διαθέτουν ισχύ ή έχουν χαμηλότερο κοινωνικό στάτους. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Νευροεπιστημών των ΗΠΑ.

Ισχύς, στάτους και χαμόγελο

«Η μίμηση της συμπεριφοράς άλλων ατόμων είναι ένας σημαντικός μηχανισμός ανάπτυξης δεσμών μέσα σε ομάδες ανθρώπων. Εχει αποδειχτεί ότι η μίμηση βοηθά στο χτίσιμο σχέσεων και όπως φαίνεται η ισχύ και η θέση επηρεάζει υποσυνείδητα το πώς χρησιμοποιεί κάποιος αυτή τη στρατηγική. Η ισχύς σχετίζεται με την αίσθηση που έχει κάποιος για το πώς μπορεί να ελέγξει τους άλλους και είναι μια εσωτερική διεργασία. Αντίθετα η θέση (status) που έχει κάποιος είναι ένα γνώρισμα που καθορίζεται από εξωτερικά χαρακτηριστικά και έχει να κάνει περισσότερο με την κοινωνική ιεραρχία» αναφέρει ο δρ Εβαν Καρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Για να διαπιστώσουν οι ερευνητές το πώς η μίμηση επηρεάζεται από την ισχύ και το status οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα σε 55 άτομα. Οι εθελοντές κλήθηκαν να γράψουν ένα κείμενο στο οποίο θα έπρεπε να κατατάξουν το επίπεδο της ισχύος και του status που πίστευαν ότι διέθεταν. Στη συνέχεια κλήθηκαν να δουν βίντεο στα οποία εμφανίζονταν άτομα υψηλού status (επιχειρηματίες – γιατροί κ.α) και άτομα χαμηλότερου status (σερβιτόροι, εργάτες καθαριότητας κ.α). Οι συμμετέχοντες στα βίντεο ήταν άλλοτε χαρούμενοι και άλλοτε εκνευρισμένοι.

Τα γκρίζα μαλλιά σχετίζονται με την υγεία της καρδιάς

Τα γκρίζα μαλλιά μπορεί να μην είναι κάτι αθώο για την υγεία, τουλάχιστον για τους άνδρες, σύμφωνα με μελέτη που αξιολόγησε την επικράτηση των γκρίζων μαλλιών σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο και το αν είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου.

Η μελέτη παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας EuroPrevent 2017 από Αιγύπτιους ερευνητές και βρήκε ότι μια σειρά από διεργασίες που γίνονται σε κυτταρικό επίπεδο και ευθύνονται για το γκριζάρισμα των μαλλιών συνδέονται με τη στεφανιαία νόσο.

Οι διεργασίες αυτές είναι η μειωμένη ικανότητα του DNA να επιδιορθώνεται από μόνο του, η χρόνια φλεγμονή, οι ορμονικές αλλαγές και η επιβράδυνση της κυτταρικής ανάπτυξης. Το εύρημα θα μπορούσε να χρησιμεύσει στον έγκαιρο εντοπισμό των ανθρώπων που κινδυνεύουν να εκδηλώσουν καρδιοπάθεια, είπαν οι ειδικοί.

Η μελέτη περιέλαβε 545 άνδρες που υποβλήθηκαν σε αξονική στεφανιογραφία για την ανίχνευση αθηροσκλήρωσης στις αρτηρίες της καρδιάς. Οι άνδρες χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με το χρώμα των μαλλιών τους και βαθμολογήθηκαν από το 1 μέχρι το 5. Το 1 δόθηκε σε όσους δεν είχαν ούτε μία άσπρη τρίχα και το 5 σε όσους είχαν εντελώς λευκά μαλλιά.

Οι ερευνητές συνέλεξαν επίσης στοιχεία για τους παραδοσιακούς καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου που είχαν (υπέρταση, διαβήτης τύπου 2, κάπνισμα, χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, οικογενειακό ιστορικό καρδιοπάθειας κ.λπ.).

Ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου τα άσπρα μαλλιά

Η μελέτη βρήκε: