ΟΙ 10.000 ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΔΡΑ

Πήγε, λένε, αδιάβαστος. Άψαλτος. Άκλαφτος. Πέθανε, δηλαδή, ο φουκαράς χωρίς να υπάρχει ένας άνθρωπος να πει δύο καλές κουβέντες για δαύτον. Χωρίς παπά. Χωρίς να τον λυπηθεί κάποιος.

Εγώ λέω το άλλο. Άμα πεθάνεις, πέθανες. Κι άμα πεθάνεις τι να νοιώσει η ψυχούλα σου και η καρδούλα σου, όταν θα 'ρθει η ώρα να σε νεκρολογήσουν. Πέθανες, καμία αξία δεν έχει είτε σε καταραστούν, είτε αναγνωρίσουν πόσο καλό ανθρωπάκι ήσουνα.

Στη ζωή τι κάνεις. Όσο ζεις να τα περνάς καλά. Αυτό έχει σημασία. Όταν κυκλοφορείς ζωντανός, όχι όταν σ’ έχουν πακετάρει μέσα στο χώμα.
Πόσα χρόνια θα ζήσεις; Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι πόσα χρόνια στο κρεβάτι, όχι στον τάφο, είσαι ικανός για βαρβάτο σεξ. Για γαμήσι που και θα σου σηκώνεται με τη μία και θα ευχαριστιέται η άλλη με πέος πύρινο και πολύ μωβ.

Να το πούμε κι’ αυτό. Μετά από κάποια ηλικία, όσο μεγαλώνει ο άντρας το «κεφάλι» χάνει τη μωβάδα του, το φυσικό του χρώμα. Επειδή στον άντρα της τρίτης ηλικίας, όλο και λιγώτερο αιματώνεται το πέος, όλο και μικραίνει, βέβαια.
Αν π.χ. την έχεις 15 πόντους στα 45 χρόνια, τότε θα σου γίνει 14 στα 60, και στα 70 θα σου έχει μείνει 13,5 πόντους σε στύση. Όπως και οι όρχεις «μαζεύονται», μικραίνουν στα γεράματα.

ΤΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ (!) ΣΕΞ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΗΔΟΝΙΚΟ

Το σεξ δεν είναι μόνον η.... πράξη. Εκείνες οι στιγμές, όσο διαρκούν, πέντε λεπτά, μισή ώρα, που το σεξουαλικό ζευγάρι βρεθεί μόνο του και στον κατάλληλο χώρο αρχίσει το ξεβράκωμα και το πήδημα. Το γαμήσι, και να μη ντρεπόμαστε αυτήν την αθώα λέξη, που προέρχεται από την επίσης ευλογημένη λέξη «γάμος», από τη θρησκευτική ιερότητα της λέξεως «γαμάω-γαμώ», λέω, λοιπόν, ότι ο γαμήσι δεν είναι μόνον τα προκαταρκτικά και τα κυρίως συνουσιαστικά.

Σεξ είναι και το «πριν» συναντηθούν οι δύο εραστές, άνδρας και γυναίκα, δύο άνδρες, δύο γυναίκες, για να ξεσκιστούν. «Πριν» είναι η σκέψη της προσμονής, είναι ακόμα η όποια φαντασίωση για το σε περιμένει, το πως θα εξελιχθεί το παιχνίδι με τον άλλον, με την άλλην. Είναι όλο αυτό το μυστήριο που λειτουργεί εμπρηστικά, που ''φτιάχνει'' τον καθένα, τον προετοιμάζει εν όψει της βέβαιης επαφής.

Γαμήσι, λοιπόν, είναι και το «πριν», αυτή η αναμονή που γεμίζει τον άλλον και από μία ώρα πριν, και από μία ημέρα πριν. Όπως είναι και το «μετά». Άλλο κεφάλαιο το ''μετά'' στο πακέτο γαμήσι. Οι μνήμες που αφήνουν στον καθένα σ' ό,τι προηγήθηκε στο κρεβάτι. Οι θύμησες που κρατάνε δύο ώρες, ίσως και δύο μήνες. Κάποιες ερωτικές στιγμές σεξουαλικού τύπου μένουν αιώνιες σε ορισμένα άτομα.

ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΠΤΥΧΙΟ

Γράφει ο Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης 

Την ώρα που ο υπουργός Οικονομίας κ Τσακαλώτος ομολογούσε ότι η κυβέρνηση έχει τσακίσει τη μεσαία τάξη, αλλά το έκανε «για να δώσει προτεραιότητα στους απόλυτα φτωχούς», η UNICEF διαπιστώνει με έκθεση ότι μισό εκατομμύριο παιδιά στη χώρα ζουν σε φτώχεια. Έτσι, ο υπουργός υπέγραψε μείωση του αφορολόγητου, που θα φτωχοποιήσει καθέναν με εισόδημα ακόμα και 500 ευρώ το μήνα!

Ο υπουργός που «διαπραγματεύεται» με την τρόικα υποτίθεται ότι έχει σπουδάσει Οικονομικά στο Λονδίνο. Εκεί που σπούδασε θα έμαθε ότι αυτός που παράγει τον πλούτο μετά το τέλος της δουλοκτησίας είναι η μεσαία τάξη. Ακόμα κι οι αγαπημένοι του προλετάριοι μετατρέπονται παντού στον πλανήτη σε μεσαία τάξη εδώ και 100 χρόνια. Γιατί όλοι θέλουν να γίνουν κάτι καλύτερο απ αυτό που είναι. Ανθρώπινη αδυναμία, που παράβλεψε ο Μάρξ και που ήταν ανίκανος να δει γύρω του στη ζωή του στο Λονδίνο και εδώ ο κ. Τσακαλώτος.

Τον Μαρξ τον συγχωρούμε γιατί έζησε σε μια εποχή που οι προλετάριοι ήταν πολλοί και μοιάζαν μελλοντικά κυρίαρχοι. Τον Τσακαλώτο δεν τον συγχωρούμε γιατί ζει σε μια κοινωνία, την ελληνική, που το ένα τρίτο των εργαζόμενων δεν παράγει υπεραξία σε κανένα αφεντικό! Δεν έχει σχέση με προλετάριους. «Υπηρετούν» στο δημόσιο.

Το άλλο ένα τρίτο είναι αυτοαπασχολούμενοι, που η πλειοψηφία τους δεν συμμετέχει στα δημόσια έσοδα παρά μόνο από τους έμμεσους φόρους. Στους άμεσους φοροδιαφεύγουν. Δεν παράγουν υπεραξία σε αφεντικά. Και το απροστάτευτο πλήθος των μισθωτών και συνταξιούχων πληρώνει το 70% των εισπράξεων του ελληνικού κράτους!

Αυτοί τελικά είναι οι πλούσιοι, από τους οποίους θα τα έπαιρνε ο κύριος Τσακαλώτος για να τα μοιράσει στους φτωχούς! Οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικροεπαγγελματίες.

Τώρα ήρθε στη Βουλή προχτές και αράδιασε έναν κατάλογο από μαργαριτάρια σαν αυτά που δικαιολογημένα λόγω ηλικίας και απειρίας λένε οι έφηβοι στις καφετέριες. Αδικαιολόγητα για ενήλικα και μάλιστα πτυχιούχο και μάλιστα υπουργό.