Στις βαμβακοφυτείες του Νότου της Αμερικής - μέχρι πριν το Αμερικανικό Εμφύλιο - εκτυλίχθηκε ένα δράμα που όμοιό του η ανθρωπότητα δεν είχε δει για αιώνες Ιστορικά.
Στο Νότο της Ευρώπης φαίνεται πως μία νέα βαμβακοφυτεία βάζει σιγά σιγά τα σκαριά για ένα μεταμοντέρνο δράμα, το οποίο πολύ συγκεκριμένα καλείται να ζήσει η νεολαία της Ελλάδος που παράγει απτό και συγκεκριμένο παραγωγικό έργο στον ιδιωτικό τομέα της Κρίσης.
Μία νέα τάξη ατύπως εξανδραποδισμένων - νέων κυρίως - ανθρώπων που εργάζονται με βαρύτατα ωράρια που συχνά ξεπερνούν τις 10 ώρες ημερησίως και αμείβεται πρακτικά με χαρτζιλίκι που κυμαίνεται από 300 έως και 700 ευρώ.
Οι σύγχρονοι Άθλιοι που στηρίζουν τη ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού της χώρας - ή ό,τι εξ αυτού έχει απομείνει - εργάζονται σε συνθήκες υψηλού στρες, σωματικής καταπόνησης και αβεβαιότητας. Και όλα αυτά για χρήματα ανεπαρκή να τους στηρίξουν!!
Χρήματα δηλαδή που δε φτάνουν καν για να καλύψουν τα στοιχειώδη κόστη μιας αυτόνομης αξιοπρεπούς διαβίωσης στην Ελληνική βαμβακοφυτεία που απαιτεί τουλάχιστον 1.000 ευρώ το μήνα.
Η σημερινή μελέτη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ σύμφωνα με την οποία:
- στον ιδιωτικό τομέα κάτω από 800 ευρώ εισπράττει το 51,6% των απασχολούμενων,
- το 15,2% των εργαζομένων λαμβάνει μέχρι 499 ευρώ,
- το 23,6% μεταξύ 500-699 ευρώ,
- το 12,8% μεταξύ 700-800 ευρώ,
- το 17,3% μεταξύ 800-999 ευρώ
- και άνω των 1.000 ευρώ λαμβάνει το ποσοστό 17,8
… ΕΙΝΑΙ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ.
