ΛΟΓΟΣ ΙΙ
ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ:
ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
-Στους "Γενικούς Λόγους", πατέρα, αινιγματικά και με ασάφεια μίλησες σε διαλογική μορφή για τη θεϊκότητα, δεν αποκάλυψες κάτι, όταν είπες ότι τίποτα δεν είναι δυνατόν να σωθεί από την αναγέννηση, και μετά την συζήτηση μας, αφού σε ικέτεψα κατά την κατάβαση μας από το βουνό, και σε ρώτησα για τη διδασκαλία της αναγέννησης, επειδή αυτή την αγνοώ, είπες πως θα μου την παραδώσεις όταν πρόκειται να απομονωθείς από αυτόν τον κόσμο.
Προετοιμάστηκα και ανδρείωσα το φρόνημα μου απέναντι στην απάτη αυτού του κόσμου, και συ, κάλυψε μου τα κενά με όσα είπες ότι θα μου παραδώσεις σχετικά με την αναγέννηση, κάνοντας το είτε με τα λόγια είτε με κάποιον απόκρυφο τρόπο.
Γιατί αγνοώ Τρισμέγιστε, από ποια μήτρα και από ποιο σπέρμα γεννήθηκε ο άνθρωπος.
-Η σοφία του νου βρίσκεται στη σιωπή, παιδί μου, και το σπέρμα είναι το αληθινό Αγαθό.
-Που το έσπειρε ποιος πατέρα; Γιατί απορώ για όλα συνολικά.
-Το θέλημα του Θεού, παιδί μου.
-Και τι είναι αυτός που γεννιέται, πατέρα; Γιατί δεν έχει συμμετοχή στην ουσία που βρίσκεται μέσα μου;
-Το παιδί που γεννιέται από θεό θα είναι άλλος θεός, το παν μέσα στο παν, συντεθειμένος από όλες τις δυνάμεις.
-Αίνιγμα μου λες τώρα, πατέρα, και δε συζητάς όπως πατέρας με γιο.
-Αυτό το γένος δε διδάσκεται, παιδί μου, μόνο υπενθυμίζεται από το Θεό, όταν εκείνος το θέλει.
-Αφύσικα και αδύνατα πράγματα μου λες, πατέρα. Γι'αυτό και δικαιολογημένα προβάλλω αντιρρήσεις σ'αυτά, "γεννήθηκα γιος ξένος από το γένος του πατέρα μου", μη μου αρνείσαι τη γνώση, καθώς είμαι γνήσιος γιος σου, εξήγησε μου τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η αναγέννηση.
-Τι να σου πω παιδί μου; Δεν έχω τίποτα να πω, πλην αυτού, βλέποντας ότι μέσα έχει δημιουργηθεί ένα θέαμα έμφυτο από το έλεος του Θεού, βρέθηκα σε αθάνατο σώμα και τώρα δεν είμαι αυτός που ήμουν πριν, αλλά ξαναγεννήθηκα μέσα στο νου.
Αυτό το πράγμα δε διδάσκεται και ούτε μπορεί να το δει κανείς με το πλαστό υλικό στοιχείο μέσω του οποίου μπορεί να δει κανείς, γι'αυτό και περιφρονώ την πρώτη σύνθετη φύση μου, γιατί δεν έχω πλέον χρώμα, ούτε αφή, ούτε μέτρο, είμαι απαλλαγμένος τώρα από αυτά.
Τώρα μπορεί να με βλέπεις με τα μάτια σου, παιδί μου, αλλά δεν κατανοείς τι είμαι όταν με κοιτάζεις με το σώμα και την όραση σου. Δε μπορείς να με παρατηρήσεις με τα μάτια σου τώρα, παιδί μου.
-Σε μεγάλη μανία και έκσταση οδήγησες το νου μου, πατέρα, γιατί τώρα δε βλέπω πια τον εαυτό μου.
-Μακάρι να εξέλθεις και συ, παιδί μου, από τον εαυτό σου, χωρίς ύπνο, όχι σαν αυτούς που ονειροβατούν στον ύπνο τους.
σημ: εδώ ο Ερμής μας λέει ότι βγαίνουμε από τον εαυτό μας στον ύπνο μας και πηγαίνουμε στον υπερβατικό κόσμο.
Του λέει επίσης ότι αν "αναγεννηθεί" θα εγκαταλείπει το σώμα του και θα βιώνει τον υπερβατικό κόσμο χωρίς να κοιμάται.
-Πες μου κι αυτό, ποιος δημιουργεί την αναγέννηση;