«Ουκ ελάχιστον μέρος συμβάλλεται αστρο-
νομίη ες ιατρικήν, αλλά πάνυ πλείστον…»
(ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ: Περί Αέρων, Υδάτων, Τόπων)
Το «Περί Αέρων, Υδάτων, Τόπων» είναι ένα από τα κύρια και θεμελιώδη έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής, που προβάλλει το πνεύμα και τις αρχές της προληπτικής ιατρικής. Στο πρωτοποριακό αυτό έργο του ο Ιπποκράτης αποδεικνύεται βαθύς γνώστης της ιατρικής γεωγραφίας, της κλιματολογίας και υγιεινής, με παράλληλες γνώσεις αστρολογίας και αστρονομίας.
Διαβάζουμε σε μετάφραση τη 2η παράγραφο του περίφημου αυτού έργου:«Γνωρίζοντας πράγματι τις αλλαγές των εποχών και την ανατολή και δύση των άστρων και με ποιόν τρόπο όλα αυτά συμβαίνουν θα προβλέψει [εννοείται ο γιατρός] τη φύση της επερχόμενης χρονιάς. Έτσι όποιος έχει σκεφτεί και καταλάβει εκ των προτέρων τις καιρικές καταστάσεις, θα κατέχει μια πλήρη γνώση της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά και πολλά θα επιτύχει στην προφύλαξη της υγείας και όχι μικρές επιτυχίες θα κατακτήσει στην επιστήμη του».
Εδώ φαίνεται για μια ακόμη φορά η βεβαιότητα του Ιπποκράτη ότι η δυνατότητα πρόβλεψης έχει τεράστια σημασία για την πρόοδο της επιστήμης. Στη συνέχεια υπογραμμίζει, αναφερόμενος στη θέση και την τροχιά των ουρανίων σωμάτων: «Μπορεί να φανεί σε κάποιον ότι αυτά είναι θέματα μετεωρολογίας, αλλά αν άλλαζε γνώμη, θα μάθαινε ότι όχι μικρή, αλλά αντίθεταπολύ μεγάλη είναι η συνδρομή που αποφέρει η αστρονομία στην ιατρική».
Έτσι ο Ιπποκράτης γίνεται ο ιδρυτής της βιομετεωρολογίας και ρίχνει το σπόρο της μετεωροπαθολογίας, που σήμερα αναπτύσσεται σε ένα συστηματικό, οργανωμένο κλάδο της επιστήμης, βασισμένης στη στενή συνεργασία των παθολόγων, των αστρονόμων και των μετεωρολόγων και έχει σαν αντικείμενο την αξιολόγηση των επιδημιών σε σχέση και υπό την επίδραση των ατμοσφαιρικών και αστρονομικών φαινομένων.