Μη γίνεσαι κατίνα!

Κατίνες και κατίνοι μαζευτείτε. Αυτό το άρθρο μιλάει για εσάς.

Μικρή γλοιώδη σαύρα μου, γιατί χώνεις τη μύτη σου παντού και ασχολείσαι με τις ζωές των γύρω σου; Εντάξει, θα μου πεις αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον στη δική σου ζωή αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη προς το παρόν.

Ο γιος του μπατζανάκη της περιπτερούς κεράτωσε τη γκόμενά του και η Μαρίκα η κόρη του κυρ-Τάσου βάλθηκε να τον βγάλει αντρική πόρνη και να τον κρίνει. Wannahave Bitch Attitude και wannabe σωστός σε όλα ενώ βγάζω ποινές με την άποψή μου σε όσους έκαναν σφάλματα στα προσωπικά τους.

Σύνελθε, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να κρίνεις κανέναν εφ’ όσον δεν έχεις περπατήσει με τα δικά του παπούτσια και δεν έχεις ζήσει της δικές του εμπειρίες.

Εντάξει μεταξύ μας, μαζί μου ασχολείσαι, πόσο μαλάκας είσαι όπως λέει και ο Nivo.

Αποφασίζετε να εκφράσετε τη γνώμη σας για τη ζωή και τις επιλογές μας, δεκτό και σεβαστό αλλά μέχρι ένα σημείο. Όταν η πολυπόθητη γνώμη σου ξεκινάει να μας επηρεάζει, γίνεται ενοχλητικό.

Δηλαδή να σου εξηγήσω. Εφ’ όσον μιλάς αρνητικά συνεχώς και σε μεγάλο βαθμό, σιγά-σιγά όλοι θα απομακρυνθούν από εσένα, θα σε αποφεύγουν και θα βγάζουν φλύκταινες στο άκουσμα του ονόματός σου.

Θα σου δώσω μερικά παραδείγματα και αν αναγνωρίσεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτά, κάνε αναστροφή 180 μοιρών και γίνε άνθρωπος.

Κουτσομπολιό και ξεκατίνιασμα.

Ποια λουλούδια τρώγονται;

Τα λουλούδια δεν είναι μόνο για να τα απολαμβάνεις οπτικά και να τα μυρίζεις, αλλά και για να τα τρως. Κάποια μάλιστα είναι θρεπτικότατα, με πολλές βιταμίνες και άκρως ευεργετικά για την υγεία. Μερικά ίσως τα καταναλώνεις σε εβδομαδιαία βάση χωρίς να το συνειδητοποιείς, όπως το μπρόκολο, η αγκινάρα, το χαμομήλι, το δεντρολίβανο, ο μάραθος, η ρίγανη, οδυόσμος, το γλυκάνισο, ο βασιλικός. Ναι, όλα αυτά είναι λουλούδια, αλλά υπάρχουν και άλλα βρώσιμα, ακόμα πιο όμορφα και ευωδιαστά.

Τηγανητά λουλούδια και άλλες ευωδιαστές νοστιμιές

Τα θέλω που ουρλιάζουν μέσα μας…

Μεγαλώνεις. Μεγαλώνουμε δηλαδή, δε βγάζω τον εαυτό μου στην άκρη.

Όμως τι γίνεται όταν το παιδί που κρύβεις μέσα σου ουρλιάζει; Ουρλιάζει για όλα αυτά που κάποια στιγμή σου ζήτησε και δεν του έδωσες. Όχι γιατί θα το κακομάθαινες, άλλωστε τα ίδια θέλατε σε εκείνη τη φάση, αλλά γιατί ίσως κάποιοι άλλοι σου έβαλαν άλλες προτεραιότητες κι εσύ επέλεξες να τις πραγματοποιήσεις. Γιατί ίσως έμαθες ότι δε γίνονται όλα όσα ονειρεύτηκες πραγματικότητα. Γιατί ίσως έκανες πραγματικότητα τα ουρλιαχτά άλλου εκείνη τη στιγμή. Επειδή δεν άντεχες να τα ακούς. Ξέρεις, τα ουρλιαχτά δυναμώνουν με τον καιρό, δε βραχνιάζουν όπως νομίζουμε. Και αυτά που ακούς, μετά από χρόνια είναι πλέον σειρήνες.

Και δες τώρα τι γίνεται: Οι γονείς μας δεν είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν το παιδί που φώναζε μέσα τους. Το σύστημα τότε ήταν κουφό.

Σκέψου "έξω από το κουτί"

Όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος επέστρεψε στην Ευρώπη μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, λέγεται ότι βρέθηκε σε ένα γεύμα, όπου πολλοί υποβίβασαν το κατόρθωμά του, επιχειρηματολογώντας πως δεν έκανε και τίποτα σπουδαίο, αφού «αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι θα βρει στεριά μετά τον ωκεανό».

Ο Κολόμβος τότε τους έθεσε το εξής πρόβλημα:

 Πώς μπορείς να κάνεις ένα αυγό να σταθεί στη μύτη του;

Κανείς από τους επικριτές του δεν μπόρεσε να βρει την απάντηση. 

Τότε ο Κολόμβος πήρε ένα βραστό αυγό,... έσπασε την μύτη του και το στερέωσε στο τραπέζι. 

«Αρκεί να σκεφτεί κανείς», είπε με την σειρά του.

Κι έτσι έχουμε την περίφημη λογοτεχνική παράδοση με το όνομα «αυγό του Κολόμβου». 

Ή ένα από τα πρώτα εύγλωττα δείγματα της περίφημης σκέψης «outside the box».

Τι σημαίνει να σκέφτεσαι «έξω από το κουτί»;

Ποιών οι γνώμες επιτρέπω να με βαραίνουν στην ζωή μου;

Σαν άνθρωπος που από πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία ήθελε να ικανοποιεί τους πάντες, μου αρέσει να διατηρώ την ηρεμία. 

Δεν θέλω να αναστατώνω, να προσβάλλω, ή να βλάπτω κανέναν, και θέλω να τα πάω καλά με όλους και να συμφωνώ. 

Η σκέψη ότι μπορεί να μην αρέσω σε κάποιον με αρρωσταίνει.

 Είναι εγωιστικό, πραγματικά, αλλά αυτό είναι κάτι με το οποίο παλεύω όλη μου τη ζωή.

Πρόσφατα, έχω πιεστεί πολύ. 

Αλλά είμαι ΕΓΩ αυτός που επιτρέπει στον εαυτό μου να αισθάνεται με αυτόν τον τρόπο. 

Μόνο εγώ μπορώ να ρυθμίσω τίνος η γνώμη νε επηρεάζει. 

Γιατί επιλέγω να αφήνω ανθρώπους που, μακροπρόθεσμα δεν μετράνε, να με επηρεάζουν τόσο πολύ και δεν ακούω εκείνους που με αγαπούν και νοιάζονται για μένα;

Και πραγματικά, αυτό είναι μια άλλη μορφή εξάρτησης, δέσιμου, ή δουλείας. 

Πώς μπορώ να ζήσω τη ζωή που θέλω να ζήσω αν συνεχίσω να δίνω τον έλεγχο της σε άλλους ανθρώπους;

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ

Πολεμιστές του Ριάτσε

Τι είναι ΔΥΝΑΜΗ;

Μάζα χ Επιτάχυνση = Δύναμη

δηλ. η επιτάχυνση πρέπει να εφαρμοστεί σε μία ΜΑΖΑ για να παραχτεί η δύναμη.

Τι είναι ΜΑΖΑ;

Το περιέχομενο . η  ΥΛΗ  που περιέχει ένα ΣΩΜΑ

Τι είναι ΥΛΗ;

Το νησί του ΤΟΝΑΛ

Τι είναι ένα ΝΗΣΙ;

Η στεριά, η στερεά ύλη  που αναδύεται  σε ένα ΩΚΕΑΝΟ.

ΓΙΝ - ΓΙΑΝΓΚ: Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

Στην κινεζική φιλοσοφία, γιν & γιανγκ είναι οι έννοιες που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν φαινομενικά αντίθετες δυνάμεις που στην πραγματικότητα είναι συμπληρωματικές,  διασυνδεδεμένες και αλληλοεξαρτώμενες στο φυσικό κόσμο, διαπλέκονται το ένα στο άλλο και αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. ΤοYin είναι η σκοτεινή πλευρά, η θηλυκή ενέργεια, η αρνητικότητα, το φεγγάρι, η δύση, ο βορράς, το δεξί. ΤοYang η φωτεινή πλευρά,  η αρσενική ενέργεια, η θετικότητα, ο ήλιος, η Ανατολή, ο Νότος, το αριστερό.

   Πολλές δυϊκότητες (όπως το φως και το σκοτάδι, η φωτιά και το νερό, άνδρας και γυναίκα) θεωρούνται ως φυσικές εκδηλώσεις της δυαδικότητας του γιν και του γιανγκ. Αυτή η δυαδικότητα βρίσκεται στην προέλευση πολλών κλάδων της κλασικής κινεζικής επιστήμης και της φιλοσοφίας, καθώς αποτελεί πρωταρχική κατευθυντήρια γραμμή της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής και μια κεντρική αρχή των διαφορετικών μορφών των κινεζικών πολεμικών τεχνών και άσκησης, όπως Baguazhang, taijiquan (Τάι Τσι), και τσιγκόνγκ (Τσι Κουνγκ).

Η κάλπη και η ψήφος του πολεμιστή

Η κάλπη και η ψήφος του πολεμιστή
Πότε ψηφίζει ο πολεμιστής και  τι;
Ο πολεμιστής ψηφίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.
Γιατί όλη του η ζωή είναι μια απόφαση,  μια εκλογή, μια αποφασιστική επιλογή.
Ο πολεμιστής δεν απέχει από καμία εκλογή που τον αφορά , ούτε ποτέ από την ζωή

και το τραίνο της ιστορίας να τον προσπερνά.
Γιατί είναι μέσα στην ζωή και όχι ηττημένος, στο περιθώριο της.

Κραυγές και Ψίθυροι.

Πίνακας:  Μάγδα Παπαδάκη Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του: -"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"

-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας.

-"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" ξαναρωτά ο σοφός.

-"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος" είπε ένας άλλος μαθητής Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

3 super χυμοί λαχανικών για αδυνάτισμα (δοκίμασέ τους για αποτοξίνωση!)

Νέα τάση: Οι χυμοί λαχανικών για αποτοξίνωση και αδυνάτισμα! Δοκίμασε 3 super συνταγές

Αν και οι περισσότεροι χυμοί δεν περιέχουν αρκετές φυτικές ίνες και πρωτεΐνες, το να απολαύσεις έναν με ένα γεύμα ή στη θέση ενός σνακ, μπορεί να σε βοηθήσει να χάσεις κιλά.

Η Katie Cavuto, MS, RD, προκειμένου να αυξήσει τα οφέλη της απώλειας βάρους, προτείνει να φτιάχνουμε αυτό που ονομάζει «χυμό μπλέντερ», δηλαδή να προσθέτουμε όλα τα συστατικά που χρειάζονται για να γίνει ένας χυμός στο μπλέντερ και να προσθέτουμε λίγο νερό πριν τα χτυπήσουμε όλα μαζί.

«Αυτοί οι χυμοί που αδυνατίζουν φτιάχνονται στο μπλέντερ και περιλαμβάνουν όλα τα οφέλη των φυτικών ινών που δεν έχουν οι έτοιμοι, κατεψυγμένοι χυμοί του εμπορίου», λέει η Cavuto.

Πράσινος χυμός με μήλο και αγγούρι

«Χρησιμοποιώντας μήλα εξαλείφεις την ανάγκη του οργανισμού για πρόσθετη ζάχαρη», λέει η Cavuto.

Συστατικά

• 2 φύλλα από φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, λαχανίδα)
• 2 1/2 μεσαία μήλα
• 1/2 μεσαίο αγγούρι
• 2 κοτσάνια σέλινο
• 1/2 μεσαίο λεμόνι, χωρίς τη φλούδα
• 1/2 μεσαίο λάιμ, χωρίς τη φλούδα

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΠΡΑΝΤΟΝ!!

Το μυστηριώδες νησί του Αγίου Μπράντον ( Sancti Brandani – Σάνκτι Μπραντάνι, ή αλλιώς ή και ως το χαμένο Νησί, βρίσκεται στους Κανάριους Νήσους ) είναι ένα μυθικό νησί που βρίσκεται κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό και η ύπαρξη του αλλά και η αναφορά που σχετίζονται με τον Ιρλανδό μοναχό τον Άγιο << Brendan – Μπράντον, ο πλοηγός >> στην αναζήτηση του για τον επίγειο παράδεισο ή το Κήπο των Απολαύσεων!!!! Εμφάνιση της νήσου του Αγίου Μπράντον οι ειδικοί σήμερα λένε ότι ήταν μια  ψευδαίσθηση, ένας μάλλον αντικατοπτρισμός!!!! Είναι όμως έτσι!;! Για να δούμε παρακάτω….!!!!

Το ταξίδι

Τα γραπτά του συλλέγονται για την Νήσο Sancti Brandani ( Σάνκτι Μπραντάνι ) είναι από του Αγίου Μπράντον τα χρονικά, μοναχός του έκτου αιώνα και Ηγούμενος της Clonfert ( Κλόνφερτ ), κατόπιν αιτήματος του Barinto ( Μπαρίντο ), ο οποίος είχε επισκεφθεί τη χώρα, μετά από αυτό ξεκίνησε με άλλους δεκατέσσερις μοναχούς ένα μακρύ ταξίδι μέσα σε μια μικρή βάρκα!!!!

Το ταξίδι αυτό σε ολόκληρο τον ωκεανό κράτησε εφτά χρόνια όπου βρήκε πολυάριθμα νησιά και θαλάσσια τέρατα όπου αντιμετώπισαν με λεπτομερείς αναφορές….!!!! Τέλος, μετά τη διέλευση μιας κρυφής(;) και πυκνής ομίχλης έφτασε στο νησί του επίγειου παράδεισου!!!!

Αυτογνωσία και Αυθορμητισμός

Το ιδανικό "γνώθι σ' αυτόν" φαίνεται πολύ αντιφατικό.

Όταν μάθεις αυτό που είσαι, τότε παύεις πια να είναι αυτό το οποίο έμαθες ότι είσαι. Εάν "Α" ήταν ο εαυτός σου, οι συνήθειές σου, οι γνώσεις σου, τα πάντα για σένα και εάν "α" είναι η γνώση που μπορεί κανείς να έχει για τον εαυτό του, τις συνήθειές του, τις γνώσεις του (να γνωρίζει τι ξέρει και ότι το ξέρει), τότε ο καινούργιος εαυτός – μετά την αυτογνωσία – δεν είναι πάλι ο Α, αλλά ο Α+α. Ορισμένα πράγματα, βέβαια, είναι σίγουρο πως δε θα τα διευκρινίσουμε ποτέ για τον εαυτό μας, αλλά θα παραμείνουν ασαφή. Επίσης υπάρχουν πράγματα (συνήθειες, γούστα, γνώσεις) τα οποία ήδη πριν την αυτογνωσία γνωρίζουμε ότι είναι τμήμα του "εαυτού" μας. Ωστόσο όλο και κάποια τμήματα θα περνούν απαρατήρητα, ως αυθόρμητα, ως έξη ή επειδή αδιαφορούσαμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Όταν πετυχαίνεις την αυτογνωσία, λοιπόν, έχεις προσθέσει ένα ποσό γνώσης "α", το οποίο συμπεριλαμβάνεται στον εαυτό σου, σ' αυτό που λέμε "εαυτός", συνείδηση κ.λπ. Δεν είσαι πια ο Α, αλλά ο Α+α. Κατά παράδοξο τρόπο, δηλαδή, ποτέ δεν μπορούμε να πετύχουμε την αυτογνωσία του τωρινού εαυτού μας. Πάντα θα αναφέρεται αυτή όχι στον παρόντα εαυτό μας, αλλά στον παρελθόντα εαυτό μας (είτε αυτό το παρελθόν είναι δυο μέρες πριν είτε δέκα χρόνια πριν).

Στη συνέχεια, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας "Α+α", θα πρέπει (όχι μόνο να σπαταλήσουμε χρόνο, αλλά και) να κερδίσουμε την γνώση β, που αναφέρεται στον Α+α. Η συνειδητοποίηση της γνώσης "α" που προστέθηκε στον εαυτό Α, δεν γίνεται αυτοστιγμεί, αλλά απαιτεί διεργασίες (άρα σπατάλη χρόνου, κατά τον οποίο αλλάζει ούτως ή άλλως και ο Α+α) που οδηγούν στην απόκτηση της γνώσης β. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο, αλλά έτσι είναι. Αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν πράγματα που κάνουμε τόσο μηχανικά και αυθόρμητα, ώστε όχι απλώς τα αφήνουμε απαρατήρητα, αλλά και δυσκολευόμαστε να περιγράψουμε τον τρόπο με τον οποίο τα κάνουμε, αλλά και την αιτία, για την οποία τα κάνουμε, τότε παύει να φαίνεται περίεργο το ότι απαιτείται γνώση "β" για να γνωρίζουμε τον εαυτό μας Α+α. Και βέβαια, η γνώση "β" δεν αφορά μόνο τη συνειδητοποίηση της απόκτησης της γνώσης "α", αλλά (επειδή η γνώση "α" δεν προστίθεται απλώς στον Α, αλλά αλληλεπιδρά μαζί του και συνεπώς το "Α+α" δεν είναι απλώς το άθροισμά τους) η συνειδητοποίηση του τρόπου ύπαρξης του Α+α.

Η κληρονομιά της Αίας – β’ 2

χουμε τον καθεδρικό, που λειτουργεί ως «πλέγμα» των δώδεκα ναΐσκων (παρεκκλησίων). Αλλά πώς «ενεργοποιείται»;

Αυτές οι «ενεργοποιήσεις» γίνονται καί στο φυσικό επίπεδο, καί στο αιθερικό. Τα μεν στοιχεία (του φυσικού επιπέδου) είναι κατά κανόνα κρύσταλλοι(βαίτυλοι). Τα δέ, είναι κατά κανόνα επικλήσεις της θεότητας. Εάν, λοιπόν, θεωρήσουμε ότι οι επικλήσεις της θεότητας είναι οι ψαλμοί, ή τα λόγια του ιερέα, τότε πού βρίσκονται οι κρύσταλλοι;

Σε πολλά μέρη, πχ ραμμένοι επάνω στα χρυσά υφάσματα που καλύπτουν τις Άγιες Τράπεζες (κυρίως ναού καί παρεκκλησίων). Ή στα εξώφυλλα των Ευαγγελίων.

Όμως, στους «γοτθικούς» καθεδρικούς οι κρύσταλλοι υπάρχουν καί σε συμβολική μορφή: στα περίφημα βιτρώ. Τα παράθυρα των ναών!

Αυτά είναι έργα καταπληκτικής τέχνης. Γυαλί, σίδερο, πέτρα (όχι καί τόσο σύγχρονος συνδυασμός οικοδομικών υλικών, όπως βλέπετε!), καί σε σπανιώτερες περιπτώσεις (το καί τότε ακριβό) μάρμαρο. Ξεκινάνε από απλές ( ; ) συμμετρικές φόρμες, καί φτάνουν σε σύνθετες ζωγραφικές εικόνες επάνω στο γυαλί.

Εδώ, με μία ταπεινή «σπουδή» του γράφοντος, θα σας δείξω τί «παίζει» μ’ αυτά – ιδίως τα σκέτα γεωμετρικά σχέδια.

Ξεκινάμε με το βασικό σχήμα, τo πάνω μισό μιάς «κύστεως ιχθύος». (Είναι το κίτρινο κομμάτι της εικόνας.)

Δύο τεμνόμενοι κύκλοι, που τέμνονται (κοιτάξτε τη μικρή γωνία του ρόμβου) σε γωνία 60°. Μόνο που εμείς στενεύουμε τον ρόμβο στις 36°. (Ναί, ακριβώς: πρόκειται γιά μιά συγκαλυμμένη κορυφή πεντάλφας.) Αυτό είναι το πλαίσιο, μέσα στο οποίο δουλεύουμε.

Η κληρονομιά της Αίας – β’ 1

τρίτος «κληρονόμος» της Αίας, τώρα, είναι μεγαλοπρεπέστατος. (Μάλλον επειδή απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της κληρονομιάς! :-) ) Αυτός δεν είναι άλλος, παρά…

3. Οι καθολικοί «γοτθικοί» καθεδρικοί ναοί

Όταν η Ιστορία πέρασε στους χριστιανικούς αιώνες, η αρχαία Ελλάδα παραμέρισε στο παρασκήνιο. Όμως, ο συμβολισμός των ναών της πέρασε στον χριστιανισμό, κι αργότερα διαμοιράστηκε ανάμεσα στη ναοδομία των δύο μεγάλων χριστιανικών Εκκλησιών, της Ορθόδοξης καί της Καθολικής. Ο διαμοιρασμός αυτός έγινε εντονώτερος (καί κρατάει μέχρι σήμερα) σαφώς μετά το δεύτερο Σχίσμα (1054), καί σαφέστατα μετά το κτίσιμο (1163) του χρονικά πρώτου «γοτθικού» ναού, της Παναγίας των Παρισίων. (Εμείς είχαμε ήδη δώσει το «στίγμα» της ορθόδοξης ναοδομίας 600 χρόνια νωρίτερα, με την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη.)

Οι καθολικοί πήραν τις γραμμές, εμείς τις καμπύλες. Οι καθολικοί πήραν τα αγάλματα της θεότητας, εμείς τις εικόνες. Οι καθολικοί πήραν τους σταυροειδείς επιμήκεις γοτθικούς ναούς, εμείς πήραμε τους «τετραγωνισμένους» σταυροειδείς ναούς μετά τρούλλου. Οι καθολικοί κατέληξαν στις συγκερασμένες («ευρωπαϊκές») μουσικές κλίμακες των ψαλμών, εμείς κρατάμε ακόμη τις (αρχαιοελληνικές) ασυγκέραστες. Οι καθολικοί αγιογραφούν όπως βλέπει το μάτι, εμείς αγιογραφούμε όπως βλέπει η πίστη.

Πάντως, οι διαφορές δεν είναι μόνον αυτές – ή μονάχα δογματικές. Φαίνεται πως υπάρχει κι άλλη συνιστώσα κρυμμένη, η φυλετική καταγωγή των πιστών. Καί μόνο το κλάμμα που ρίχνουν οι προσκυνητές του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλλας (campus stelli = κάμπος των αστεριών), όταν αντικρύζουν δυτικά τον Ατλαντικό Ωκεανό, λέει πάρα πολλά… (Μά, ναί!Κλαίνε γιά τη χαμένη πατρίδα τους, την Ατλαντίδα!)

(Υπ’ όψιν, η Γουΐκι έχει μία ενδιαφέρουσα -διαφορετική από τη δική μου- ετυμολογία του τοπωνυμίου «Κομποστέλλα», ως …«νεκροταφείο»!)

Μιά κι ο λόγος γιά Ατλαντίδα, σκέφτομαι καί ξανασκέφτομαι αυτές τις ιστορίες με τον δράκοντα καί το «12+1»… Παρά το ότι στον μυκηναϊκό τάφο, που βρέθηκε κατά τη διάνοιξη του περιφερειακού δρόμου του Βόλου το 2004, βρέθηκε χρυσάφι με εργαστηριακή (δηλ. μη αμφισβητήσιμη) πιστοποίηση προελεύσεως από Κολχίδα / Γεωργία, η σύνδεση της Αίας με τους Μεσοαμερικάνικους πολιτισμούς δε λέει να φύγει απ’ το μυαλό μου. Μήλα των Εσπερίδων (εσπέρας = η δύση του Ήλιου / Εσπερία = οι δυτικές χώρες) καί δράκος Λάδων, σου λέει!… Αναρωτιέμαι αν καί το …«πέτ» ερπετό του Αιήτη τό ‘χανε επίσης …βαφτισμένο! :-) (Με την προϋπόθεση πως ο δράκος της Αίας δεν ήταν ο ίδιος ο Λάδων.)

Τέλος πάντων.

Οι σημερινοί «εταίροι» μας, οι Ευρωπαίοι της Εσπερίας, είχαν κάποτε τη φαεινή ιδέα να ξεκινήσουν Σταυροφορίες. Αν καί με την πρώτη απόπειρα έγιναν κιμάς γιά τα σκυλιά των Σελτζούκων, με τη δεύτερη κατάφεραν καί κατέκτησαν την Ιερουσαλήμ – όπου καί κατσικώθηκαν γιά κάτι λιγώτερο από έναν αιώνα.

Καλά είχε στρογγυλοκάτσει στον θρόνο του ο πρώτος Ευρωπαίος ( ; ) βασιλέψ της Ιερουσαλήμ γιά καμιά εικοσαριά χρόνια, που λέτε, όταν μιά μέρα του κουβαληθήκανε κάτι περίεργοι μουσαφιραίοι. Κάτι «πολεμικοί καλόγεροι», λέει. Μη νομίσετε πως επρόκειτο γιά τίποτε «γεροντάδες» καί τα ρέστα. Μιά παρέα από κάτι προχωρημένες λαμογιόφατσες ήντουσαν αυτοί, κι είχανε ορκιστεί πίστη σε κάποιον …ανύπαρκτο ναό του Κρόνου«Σολομώντος»!

Λοιπόν, οι ερίφηδες ζήτησαν από τον βασιλέψ άδεια γι’ ανασκαφές. Όχι στον ουρανό γιά προφητείες (διότι αυτό -θεωρητικώς- μπορούσαν καί μόνοι τους να το κάνουν), αλλά στο υπέδαφος της πόλης. Εννοείται πως οι άρπαγες καί τσιγγουναραίοι «Ευρωπαίοι» των καιρών εκείνων (βασιλέψ καί μουσαφίρηδες) συνεννοήθηκαν καί γιά τη μοιρασιά – σε περίπτωση που βρισκόταν χρυσάφι με το σκάψιμο.

Εν πάσει περιπτώσει, οι «πολεμικοί καλόγεροι» φαίνεται πως πράγματι βρήκαν διάφορα ενδιαφέροντα – αν κι όχι χρυσάφι. Εφ΄όσον δεν βρέθηκε χρυσάφι, όμως, οι βάϊλοι του βασιλέψ (που τους είχε βάλει ο βασιλέψ εκεί να προσέχουν γιά λοβιτούρες των «καλογήρων») ξύσανε τις στερεοποιημένες μύξες απ’ τις μύτες τους κι έγραψαν στ’ άπλυτα @@ τους  όλα τα υπόλοιπα.

Μέχρι σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει τί ακριβώς βρήκαν εκείνοι οι «καλόγεροι πολεμιστές». Συνάγεται, όμως (εμμέσως, πλην σαφώς), ότι -μεταξύ των άλλων- βρήκαν οδηγίες γιά χτίσιμο ψηλών κτιρίων, ίσως καί («πακέτο δύο σε ένα») οδηγίες προχωρημένου συμβολισμού στη ναοδομία. Οπότε, ενάμιση αιώνα μετά τα …χωματουργικά έργα των«καλογήρων», χτίστηκε ο χρονικά πρώτος «γοτθικός» ναός, η Παναγία των Παρισίων.Ένα πραγματικό άνθος της πέτρας.

Η κληρονομιά της Αίας – α’

πορεί -εδώ κι αιώνες- να μην υπάρχει πιά στους χάρτες, αλλά η Αία έχει αφήσει κληρονομιά ζώσα. Δεν θα μας αφήσει ο δράκος της έτσι, εύκολα, ν’ αποπλεύσουμε γιά την Ιωλκό!

…Είναι κάποια πράγματα, που με περιπαίζουν μπροστά στα μάτια μου. Δεν τα βλέπω αμέσως (κι ενώ θά ‘πρεπε), αλλά με χρονική καθυστέρηση.
Το καλό είναι πως τα βλέπω τελικά. (Καλό, διότι άλλοι δεν τα βλέπουν καθόλου.)

Έ, λοιπόν, ο δράκος της Αίας δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά το (ηλεκτρομαγνητικό / αιθερικό) πεδίο του πλέγματος των 12+1 ναών της. Πράγμα που σημαίνει ότι το πλέγμα ήδη λειτουργούσε (καί παρήγαγε αποτελέσματα), πρίν την άφιξη του Φρίξου. Αυτός απλά πρόσφερε το χρυσόμαλλο δέρας του κριαριού του στον «ηλιακό» ναό της Αίας. (Ήλιος-χρυσό.)

Καί τί έκανε το πλέγμα των ναών; Τί το θέλανε;

Πολλά έκανε.

• Ήταν αμυντικό κι επιθετικό όπλο.
• Ήταν αιθερική μηχανή (ευεξία κατοίκων, μικροκλίμα, κτλ).
• Καί πιθανώτατα ήταν επίσης μηχανή ιάσεων, αθανασίας κι επαναφοράς των νεκρών στη ζωή.

Όσον αφορά το τελευταίο, θυμηθείτε πως το μακροκοσμικό κηρύκειο του Ερμή σχετίζεται με το Ηλιακό μας Σύστημα (σύμφωνοι, με κάποιες τροποποιήσεις από τη γεωκεντρική θεώρησή του), καί το μικροκοσμικό με το dna. Το οποίο dna συστρέφεται σε δύο παρακλάδια, σα συμπλεκόμενα φίδια («ανερχόμενο», «κατερχόμενο»).

Υπερβολές τα περί αθανασίας;

Σακούλες κάτω από τα μάτια – 4 Σπιτικές θεραπείες

Οι σακούλες κάτω από τα μάτια είναι ένα πρόβλημα που αρχίζει να απασχολεί τις περισσότερες γυναίκες με το πέρασμα των χρόνων.  Μπορεί να υπάρχουν και γυναίκες οι οποίες έχουν σακούλες κάτω από την περιοχή των ματιών από πολύ μικρή ηλικία όμως πλειοψηφικά το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται με την πάροδο των χρόνων μιας και το δέρμα στην συγκεκριμένη περιοχή χαλαρώνει με αποτέλεσμα να φουσκώνει. Στην σύγχρονη εποχή η μέθοδος η οποία ενδείκνυται για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος επεμβατικά είναι η βλεφαροπλαστική. Μια τέτοια είδους όμως επέμβαση θα πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή στην επίλυση του προβλήματος με τις σακούλες κάτω από τα μάτια και αυτό γιατί όπως άλλωστε συμφωνούν και οι περισσότεροι γιατροί, το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις με φυσικές λύσεις και καθημερινές αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η αλήθεια είναι ότι οι μαύρες σακούλες αποτελούν την ένδειξη ότι κάτι δεν κάνουμε καλά ή ότι κάτι δεν πάει καλά στο εσωτερικό, στην υγεία του οργανισμού μας. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα σας πούμε τους παράγοντες στους οποίους οφείλονται οι σακούλες στην περιοχή κάτω από τα μάτια, θα σας πούμε τους τρόπους για να τις αντιμετωπίσετε και φυσικά θα σας δώσουμε σπιτικές θεραπείες οι οποίες θα απαλύνουν το πρόβλημα και στις περισσότερες περιπτώσεις θα το εξαφανίσουν.

Γιατί δεν χωρίζω – 4 Λόγοι

Είσαι μέσα σε μία σχέση και όμως τις περισσότερες φορές πιστεύεις πως δεν θέλεις να συνεχίσεις. Γιατί δεν χωρίζω; Αν και μόνο αρνητικά βλέπεις στην σχέση σου και ένα αβέβαιο μέλλον παρ’ όλα αυτά δεν μπορείς να δώσεις ένα τέλος. Νιώθεις εγκλωβισμένη στα ίδια σου τα συναισθήματα και απορείς με τον ίδιο σου τον εαυτό ο οποίος αντιδρά κατά αυτόν τον τρόπο. Το θέμα είναι πως σε αυτές τις περιπτώσεις την απάντηση την κρύβουμε μέσα μας. Την γνωρίζουμε αλλά υπάρχουν άλλοι παράγοντες που μας επηρεάζουν και δεν μπορούμε να την πούμε απλά και καθαρά ούτε σε εμάς τις ίδιες. Αν δεις όμως μερικούς από τους πιθανούς λόγους που μπορεί να είναι η απάντησή σου στο γιατί δεν χωρίζω τότε τουλάχιστον θα μπορέσεις να ξεκαθαρίσεις λίγο τα πράγματα. Υπάρχει και η περίπτωση να ισχύουν πολλοί λόγοι μαζί που δεν καταλήγεις κάπου. Κι επειδή για να λύσουμε ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσουμε, είναι καλό να ξεκινήσουμε από αυτό! Βρείτε πρώτα τον λόγο και στην συνέχεια οι λύσεις είναι πολύ συγκεκριμένες.

Να γιατί η Μακεδονία είναι Ελληνική!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΕΝ ΜΙΛΛΕΡ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΟΠΟΥ Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ.

Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» !

Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο "Letter From Macedonia: Owning Alexander", που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
ΠΑΙΟΝΙΑ  ΚΑΙ  ΟΧΙ   «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» !

Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology:

Το Μεγάλο Δώρο Πίσω Από Κάθε Κρίση.

Τα τελευταία χρόνια, ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων στον πλανήτη αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην καθημερινότητα του.  Και δυστυχώς εμείς στην Ελλάδα δεν αποτελούμε εξαίρεση.

Πολλοί απελπίζονται δηλώνοντας ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τις εξωτερικές καταστάσεις, χάνουν τον προσανατολισμό τους και νιώθουν παγιδευμένοι.

Εντούτοις, κάθε κατάσταση ζωής, όσο δύσκολη και αν είναι, μπορεί να αποτελέσει σημαντική εμπειρία και να φέρει ένα δώρο, ένα μάθημα. Εμείς απλά πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στο να το διακρίνουμε και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να το παραλάβει.

Κάθε φορά που βιώνουμε μία δυσκολία,  την ίδια στιγμή, γεννιέται η επιθυμία και η λαχτάρα να βιώσουμε κάτι μεγαλύτερο, καλύτερο ή διαφορετικό.

Με άλλα λόγια, η επιθυμία μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε την  παρουσία μιας «αντίθεσης» στο βίωμά μας.

«Αντίθεση» είναι η κατάσταση που βιώνουμε και δεν είναι σε σύμπνοια με αυτά που επιθυμούμε.  Για παράδειγμα, όταν χαλάει, την τελευταία στιγμή, μία δουλειά στην οποία υπολογίζαμε ή πρέπει να πάμε επειγόντως το παιδί μας στο νοσοκομείο διότι χτύπησε ή ερχόμαστε αντιμέτωποι  με την κακεντρέχεια ενός συναδέλφου.  Ή λιγότερο σοβαρές καταστάσεις, όπως το να μας πιάνει κόκκινο φανάρι σε κάθε διασταύρωση ενώ έχουμε καθυστερήσει σε ένα ραντεβού, το να συναντήσουμε μία εξαιρετικά αγενή υπάλληλο σε ένα κατάστημα ή το να σκοντάφτουμε συνεχώς σε κάθε πόρτα που συναντάμε.

Πως Φαίνεται ο Εαυτός Μας Μέσα από τα Μάτια των Άλλων;

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού.
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com

Πολλές φορές τείνουμε να βλέπουμε και να κρίνουμε τον εαυτό μας όχι με βάση το ποιοι εμείς πιστεύουμε ότι είμαστε, αλλά με βάση τη γνώμη των άλλων για εμάς.

Βελτίωση Αυτοεικόνας

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, η αυτοεικόνα μας,  η αντίληψη δηλαδή που έχουμε για τον εαυτό μας σε επίπεδο εμφάνισης, αλλά πολλές φορές και σε επίπεδο ικανοτήτων ή ακόμα και πόσο καλοί άνθρωποι είμαστε, να διαφοροποιείται ανάλογα με τα πρόσωπα με τα οποία σχετιζόμαστε τη συγκεκριμένη στιγμή.

Πόσο έχουμε ενδυναμώσει την αυτοεκτίμηση μας; Αυτοεκτίμηση είναι η αίσθηση της προσωπικής μας αξίας, η εκτίμηση των δυνατοτήτων και ικανοτήτων του εαυτού μας και καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και κατ’ επέκταση τα συναισθήματα που βιώνουμε (Gurney, 1988). Η αυτοεκτίμηση καθορίζει την ποιότητα της σχέσης με τον εαυτό μας, την ποιότητα της σχέσης με τους συνανθρώπους μας, οπότε έτσι καθορίζει και την ποιότητα της ζωής μας. Αναγνωρίζουμε λοιπόν τα ταλέντα και την αξία μας, αλλά και τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας; Κατανοούμε και αγαπάμε όλες τις πλευρές του εαυτού μας ή κάποιες δεν τις αποδεχόμαστε;

Ο Κώδικας Ηθικής των Ινδιάνων

Ο κώδικας ηθικής των ινδιάνων …

1. Ξύπνα με το φως του Ήλιου για να προσευχηθείς. Να προσεύχεσαι μόνος. Να προσεύχεσαι συχνά. Το Μεγάλο Πνεύμα θα ακούσει, αρκεί να μιλήσεις.

2. Να δείχνεις κατανόηση για αυτούς που έχασαν το δρόμο τους. Άγνοια, αλαζονία, θυμός, ζηλοτυπία και πλεονεξία ανθούν από μια χαμένη ψυχή. Προσευχήσου ότι θα βρουν καθοδήγηση.

3. Ψάξε για τον εαυτό σου, να είσαι ο εαυτός σου. Μην επιτρέπεις σε άλλους να δημιουργούν το μονοπάτι σου. Είναι δικός σου ο δρόμος και μόνο δικός σου. Άλλοι μπορούν να περπατήσουν μαζί σου αλλά κανείς δεν μπορεί να περπατήσει στη θέση σου.

4. Να συμπεριφέρεσαι στους καλεσμένους σου με σύνεση. Να τους σερβίρεις το καλύτερο φαγητό, δώσε τους το καλύτερο κρεβάτι και συμπεριφέρσου τους με εκτίμιση και τιμή.

5. Μην παίρνεις κάτι που δεν σου ανήκει, είτε από κάποιον άνθρωπο, μια κοινότητα, τη φύση ή μια κουλτούρα. Δεν το κέρδισες, ούτε στο χάρισαν. Δεν είναι δικό σου.

6. Να σέβεσαι όλα τα πράγματα που υπάρχουν σ’ αυτό τον πλανήτη, είτε άνθρωπους είτε φυτά.