Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΛΘΗΣ
Το χωριό Μάλθη βρίσκεται στο ορεινό τμήμα της επαρχίας Τριφυλλίας του νομού Μεσσηνίας.Το όνομα του χωριού επί τουρκοκρατίας ,και έτσι όπως επεκράτησε μέχρι το 1927 οπότε άρχισαν οι ανασκαφές της αρχαίας Μάλθης, ήταν Μποντιάς και μέχρι το 1912 η κοινότητα μαζί με το γειτονικό χωριό Βυδίσοβα (σημερινή Δροσοπηγή) αποτελούσαν τμήμα της κοινότητας Αετού.Στη Μάλθη, στο νότιο άκρο του όρους Ραμοβούνι και 1,5 χλμ δυτικά του χωριούΒασιλικό, συναντάμε την αρχαία ακρόπολη μήκους 138 μ και πλάτους 82 μ. Το χωριό Μάλθη, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο,φέρει το όνομα της αρχαίας πόλης των Δωρίων.Η ακρόπολη βρίσκεται στο ΝΑ άκρο της κοιλάδας Σουλιμά και είχε θέα στον κάμπο.
Ο χώρος έγινε γνωστός χάρη στις συστηματικές ανασκαφές του Σουηδού αρχαιολόγου N. Valmin (1927 - 1934). Ο Valmin είχε υποστηρίξει ότι η Μάλθη ήταν το ομηρικό Δώριο (Ιλιάδα, Ραψωδία Β, 594). Υποστήριξε επίσης ότι ο οικισμός είχε κατοικηθεί στην ύστερη νεολιθική εποχή, στη συνέχεια σε δύο φάσεις στα τέλη της πρωτοελλαδικής (ΠΕ) εποχής και κατόπιν στη Μεσοελλαδική (ΜΕ) και Υστεροελλαδική (ΥΕ) - Μυκηναϊκή) εποχή. Ονόμασε λοιπόν τους διαδοχικούς οικισμούς Dorion I - II - III - IV - V.
Από τη συστηματική μελέτη της κεραμικής προέκυψε όμως ότι ο οικισμός αυτός είναι νεότερος απ' ό,τι αρχικά υπέθεσε ο Valmin: δημιουργήθηκε στην αρχή της Μεσοελλαδικής εποχής.
Σ' αυτήν την πρώτη του φάση ήταν ατείχιστος και τα οικοδομήματα είχαν αψιδωτό σχήμα. Ξεχωρίζει σ' αυτή τη φάση ένα μεγάλο (11,35 Χ 5,70 μ.) καμπυλόγραμμο, σχεδόν ωοειδές κτίσμα με δύο εισόδους στο νότιο τμήμα
Αργότερα, κατά την ώριμη ΜΕ ΙΙ εποχή απέκτησε οχυρωματικό περίβολο. Τότε εγκαταλείπονται τα αψιδωτά ή καμπυλόγραμμα κτίσματα και κτίζονται τετράπλευρα - ορθογώνια.