Ξυπνάς.
Ανοίγεις με δυσκολία τα μάτια σου, σαν τον τυφλό που ξαναβρήκε το φως του μετά από χρόνια. Προσπαθείς να τα κρατήσεις, έστω, μισάνοιχτα.
Νιώθεις το φως του ήλιου να σε χτυπάει στο πρόσωπο.
Ακούς την πρωινή φασαρία της γειτονιάς σου. Και τι κάνεις τότε;
Απλά… χαμογελάς. Ή τουλάχιστον, προσπάθησε.
Κάνε την κάθε σου μέρα πιο όμορφη, ξεκινώντας από το πρωί. Και κυρίως, ζήσε τη ζωή σου περισσότερο απ’ ότι τώρα.
Εδώ και τώρα…
ʺ Εδώ και τώρα ʺ… Σου λένε τίποτα αυτές οι τρεις λέξεις; Αν όχι, άφησέ με να μεγαλώσω λίγο την πρόταση.
ʺ Μάθε να ζεις στο εδώ και τώρα ʺ.