Εκείνο που είναι ιερό δεν έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Μια πέτρα σε κάποιο ναό, μια εικόνα μέσα σε κάποια εκκλησία ή ένα σύμβολο, δεν είναι ιερά.
Ο άνθρωπος τα ονομάζει ιερά, άγια για να λατρεύονται μέσα από πολύπλοκες παρορμήσεις, φόβους και λαχτάρες.
Αυτή η «ιερότητα» βρίσκεται πάντα μέσα στο πεδίο της σκέψης• έχει χτιστεί από τη σκέψη και στη σκέψη δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο ή το ιερό.
Η σκέψη μπορεί να συναρμολογήσει την πολυπλοκότητα των συστημάτων, των δογμάτων μιας πίστης• και οι εικόνες, τα σύμβολα που προβάλλει, δεν είναι πιο ιερά από τα αρχιτεκτονικά σχέδια ενός σπιτιού ή το σχέδιο ενός καινούριου αεροπλάνου.