Υπάρχει αρκετή πανουργία, μίσος, βια και παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο, που αρκεί για να προμηθεύσει οποιονδήποτε στρατό μια οποιαδήποτε μέρα, και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του, και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη, και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό
Εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες.
Προσοχή σ’ εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία.
Προσοχή σ’ εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν.