Σάση Χότζογλου
"Δεν γεννιόμαστε γυναίκες, γινόμαστε"
Σιμόν ντε Μποβουάρ
«Εκεί όπου τις γυναίκες τις έχουν μικρή εκτίμηση, κανένας ιερός θεσμός δεν καρποφορεί». Λέξεις παλιές, βγαλμένες από το παρελθόν μα και με σύγχρονο καθώς και πλούσιο προβληματισμό. Κάποτε, η γυναίκα και ο άντρας ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με την φύση, μέχρι που ένας αρσενικός θεός θέσπισε πως από τότε και στο εξής η γυναίκα θα ήταν υποταγμένη στον άντρα. Από τότε και μέχρι σήμερα ακούς πολλά γυναικεία στόματα να αναφωνούν: «Γεννήθηκα γυναίκα και εξαιτίας αυτού του γεγονότος με είχαν παραμερίσει, με είχανε βάλει στο περιθώριο της ζωής, απ’ όπου πολλές από εμας δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεφύγουν». Ήταν άραγε ένα ιστορικό ατύχημα;…
Στον πολύ-πολύ μακρινό καιρό, όταν η Εύα έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό από το Δένδρο της Γνώσης του καλού και του κακού ο Θεός απευθυνόμενος προς αυτήν είπε: «Θα πολλαπλασιάσω εις πλήθος πολύ τας λύπας σου, τας θλίψεις και τους στεναγμούς σου. Με πόνους θα γεννάς τα τέκνα σου, θα εξαρτάσαι δε πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα είναι ο κύρίος σου»(Γένεσις Γ΄16). Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα είναι πολύ βασικό να καταλάβουμε το κοινωνικό και ιδεολογικό νόημα αυτής της σημαντικής Βιβλικής ιστορίας, ούτως ώστε να κατανοήσουμε την αγωνιστικότητα κάθε γυναίκας που παλεύει αιώνες τώρα να ξαναβρεί την θέση της ως ανθρώπινο πλάσμα μέσα στην ζωή.
"Δεν γεννιόμαστε γυναίκες, γινόμαστε"
Σιμόν ντε Μποβουάρ
«Εκεί όπου τις γυναίκες τις έχουν μικρή εκτίμηση, κανένας ιερός θεσμός δεν καρποφορεί». Λέξεις παλιές, βγαλμένες από το παρελθόν μα και με σύγχρονο καθώς και πλούσιο προβληματισμό. Κάποτε, η γυναίκα και ο άντρας ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με την φύση, μέχρι που ένας αρσενικός θεός θέσπισε πως από τότε και στο εξής η γυναίκα θα ήταν υποταγμένη στον άντρα. Από τότε και μέχρι σήμερα ακούς πολλά γυναικεία στόματα να αναφωνούν: «Γεννήθηκα γυναίκα και εξαιτίας αυτού του γεγονότος με είχαν παραμερίσει, με είχανε βάλει στο περιθώριο της ζωής, απ’ όπου πολλές από εμας δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεφύγουν». Ήταν άραγε ένα ιστορικό ατύχημα;…
Στον πολύ-πολύ μακρινό καιρό, όταν η Εύα έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό από το Δένδρο της Γνώσης του καλού και του κακού ο Θεός απευθυνόμενος προς αυτήν είπε: «Θα πολλαπλασιάσω εις πλήθος πολύ τας λύπας σου, τας θλίψεις και τους στεναγμούς σου. Με πόνους θα γεννάς τα τέκνα σου, θα εξαρτάσαι δε πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα είναι ο κύρίος σου»(Γένεσις Γ΄16). Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα είναι πολύ βασικό να καταλάβουμε το κοινωνικό και ιδεολογικό νόημα αυτής της σημαντικής Βιβλικής ιστορίας, ούτως ώστε να κατανοήσουμε την αγωνιστικότητα κάθε γυναίκας που παλεύει αιώνες τώρα να ξαναβρεί την θέση της ως ανθρώπινο πλάσμα μέσα στην ζωή.