που θα μας βοηθήσουν
να βελτιώσουμε τον εαυτό μας
και να συμβιώσουμε αρμονικά
με τους συνανθρώπους μας
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Δέκα βήματα αρμονίας
που θα μας βοηθήσουν
να βελτιώσουμε τον εαυτό μας
και να συμβιώσουμε αρμονικά
με τους συνανθρώπους μας
Το βλέμμα από Ψηλά
Ένα βλέμμα ελεύθερο, εκείνος που βλέπει.
Χωρίς αυτό το βλέμμα που προσηλώνεται πάνω μου και με βλέπει, η ζωή μου είναι η ζωή ενός τυφλού, που πάει όπου τον σπρώχνει η παρόρμηση, χωρίς να γνωρίζει ούτε το γιατί ούτε το πώς.
Χωρίς αυτό το βλέμμα το προσηλωμένο επάνω μου, δεν μπορώ να γνωρίζω ότι υπάρχω.
Έχω τη δύναμη να ανυψωθώ πάνω από τον εαυτό μου και να με κοιτάξω ελεύθερα ... να κοιταχτώ. Έχω τη δύναμη να μην είναι υπόδουλη η σκέψη μου.
Κύκλος ζωής.....
Και κάθε μέρα γεννίεσαι.Και πεθαίνεις.Και μετά γενιέσαι ξανά.Παίρνεις τις στάχτες σου και φυσάς ζωή.Και το 'τίποτα' γίνεται 'κάτι'.Και το χώμα γίνεται οντότητα.Και παίρνεις μορφή.Και αποκτάς ψυχή.Και ανακαλύπτεις απο την αρχή τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σου.Τις ανασφάλειες σου και την αντοχή να διεκδικήσεις τα ' θέλω ' σου.
Θα ζήσω ελεύθερος και θα πεθάνω ελεύθερος ........
γράφει ο Άκης κουστουλίδης
Θα ξεκινήσω με μια ερώτηση:
Ξέρετε γιατί ένας άνθρωπος καταλήγει στα ναρκωτικά(και το αλκοόλ ναρκωτικό είναι) και αρνείται πεισματικά να τα σταματήσει και ας ξέρει πως το τίμημα είναι ο θάνατος;
Και προτού πεθάνει βιολογικά ξέρει, πως θα χάσει την αξιοπρέπειά του, θα χάσει την πνευματικότητα του, θα χάσει σχέσεις φιλικές, θα χαλάσει την οικογένειά του, θα χάσει την δουλειά του, πιθανότατα θα βρεθεί σε φυλακή σπάζοντας τις ηθικές και νομικές αξίες της ζωής του, πιθανότατα θα βρεθεί σε κάποιο ψυχιατρείο, πιθανότατα θα βρεθεί στο δρόμο ζητιανεύοντας κέρματα για την επόμενη δόση που πιθανότατα θα τον φέρει στην λύτρωση, δηλαδή στον θάνατο.
Μία είναι η αιτία:
Ο ΦΟΒΟΣ……………Η διαδικασία της αλλαγής
Ένα πολύ ωραίο ποίημα που συμβολίζει την εξέλιξη της συνειδητότητας “Υπάρχει μια τρύπα στο δρόμο μου”, της Portia Nelson.
Κεφάλαιο 1
Περπατάω στο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Πέφτω μέσα.
Χάνομαι, είμαι αβοήθητη…
Δεν φταίω εγώ.
Μου παίρνει μια ζωή για να βγω έξω.
Κεφάλαιο 2
Περπατάω στον ίδιο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Κάνω ότι δεν τη βλέπω.
Ξαναπέφτω μέσα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαι στο ίδιο σημείο.
Αλλά δεν φταίω εγώ.
Πάλι μου παίρνει πολύ καιρό για να βγω έξω.
Κεφάλαιο 3
Περπατάω στον ίδιο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Τη βλέπω.
Πάλι πέφτω μέσα, έχει γίνει συνήθεια.
Αλλά τα μάτια μου είναι ανοιχτά.
Ξέρω που βρίσκομαι.
Εγώ φταίω.
Βγαίνω έξω αμέσως.
Περπατάω στο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Πέφτω μέσα.
Χάνομαι, είμαι αβοήθητη…
Δεν φταίω εγώ.
Μου παίρνει μια ζωή για να βγω έξω.
Κεφάλαιο 2
Περπατάω στον ίδιο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Κάνω ότι δεν τη βλέπω.
Ξαναπέφτω μέσα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαι στο ίδιο σημείο.
Αλλά δεν φταίω εγώ.
Πάλι μου παίρνει πολύ καιρό για να βγω έξω.
Κεφάλαιο 3
Περπατάω στον ίδιο δρόμο.
Υπάρχει μια βαθιά τρύπα μπροστά μου.
Τη βλέπω.
Πάλι πέφτω μέσα, έχει γίνει συνήθεια.
Αλλά τα μάτια μου είναι ανοιχτά.
Ξέρω που βρίσκομαι.
Εγώ φταίω.
Βγαίνω έξω αμέσως.
Πως μπορούμε να φέρουμε θετικά συναισθήματα στη ζωή μας
Υπάρχουν διάφοροι πρακτικοί τρόποι μέσα από τους οποίους μπορούμε να φέρουμε τα θετικά συναισθήματα στη ζωή μας:
● Δραστηριότητες που μας προκαλούν ευχαρίστηση.
Η ευχαρίστηση αντιστρέφει τα αρνητικά συναισθήματα και κάνει το άτομο ανθεκτικό απέναντι σε αυτά.
Δραστηριότητες που ηρεμούν και γαληνεύουν τη ψυχή είναι οι περίπατοι στη φύση, τo να κάνεις ένα ζεστό μπάνιο, ν’ ακούσεις μουσική, να χαλαρώσεις στον ήλιο (το ηλιακό φως παράγει τη βιταμίνη D που φαίνεται να σχετίζεται με την εποχιακή κατάθλιψη), να φας ένα όμορφο γεύμα, να βρεθείς με φίλους. Επίσης ο διαλογισμός, η γιόγκα, η προσευχή.
Ευχαρίστηση επίσης μπορούμε να νιώσουμε μέσα από δραστηριότητες που αποτελούν και πρόκληση για μας. Τέτοιες επιλογές είναι ο αθλητισμός, η μουσική, η τέχνη, ο χορός, ο εθελοντισμός.
Η Πίστη και η Αγάπη...
...Είναι ισχυρότερη από την φωτιά...
...Αυτή λυτρώνει...
...Αλλά κι αυτή, σκλαβώνει...
...Αυτή λυτρώνει...
...Αλλά κι αυτή, σκλαβώνει...
Πίστη ευλογημένη, βουνά μετακινείς. Εμπόδια τσακίζεις. Ψυχές κρατάς μαζί σε τρικυμίες και φουρτούνες. Την ζωή αποθεώνεις. Πίστη, σε είδωλα σε οδηγούν. Με εσένα συντηρείται η φυλακή. Αλλά χωρίς εσένα, Ελευθερία δεν υπάρχει.
Τι μας κρατάει στέρεους εν ζωή; Η πίστη. Εάν δεν πιστεύουμε στον Εαυτό μας, σε όνειρα, ιδέες και πάσης φύσεως "θέματα", είμαστε κενοί και μετέωροι. Κενοί. Η πίστη είναι η φλόγα. Όταν όμως η πίστη αξιοποιείται σε είδωλα, μας μετατρέπει σε σκλάβους. Ίσως μακάριους, αλλά σκλάβους. Θαυματουργές εικόνες, λείψανα, χέρια "ιερέων", εκκλησίες ζωγραφισμένες με Αγίους, κόμματα, πολιτικά συστήματα, "εξιδανικευμένοι ηγέτες", πίστη σε αντικείμενα, πίστη στην τροφή, υπέρμετρη πίστη στο Εγώ μας και τόσα άλλα... Πίστη... Η τροφός των ειδώλων, μα και το καύσιμο προς την Αλήθεια.
Ό,τι πιστεύεις, αυτό τροφοδοτείς. Ό,τι τροφοδοτείς, αυτό αποκτάει "εξουσία" και πρόσβαση μέσα και πάνω σου. Πιστεύεις στο χρήμα; Βουαλά και το χρήμα πιστεύει σε σένα και η πίστη σου έχει αντίκρισμα.
Πιστεύεις σε Ιερές Γραφές; Τις μετατρέπεις αυτομάτως σε... είδωλα.
Καταστροφή
Ο "Πάτος", ως μόνη λύση. Η Καταστροφή, θα ενσαρκώσει την ελπίδα.
Οι περισσότεροι "ξύπνησαν" , η συνειδητοποίησαν τι "γίνεται" , τόσο στην χώρα, οσο και στο κοινωνικό στερέωμα της δύσεως, μόλις πριν 3 χρόνια. Κρίση, κρίση, κρίση.
Ε οχι και κρίση. Το "Οικοδόμημα" είναι Σάπιο, αρχής εξαρχής. Η ιδια η δομή των κρατών ηταν Σάπια. Οι κυρίαρχες ιδεολογίες των τελευταίων 200 ετών ηταν σάπιες. Ο προσανατολισμός της παιδείας και των "Στόχων" , ηταν Λάθος. Η ίδια η Γαλλική Επανάσταση , ηταν Σάπια.
Μια επανάσταση που βασίστηκε στην Τρομοκρατία, τις σφαγές και την απόλυτη αναίρεση - στην πράξη- των "υψηλών αρχών και ιδανικών" όσων μετείχαν σε αυτήν. Προέκυψαν "Κράτη Δικαίου". Ισότητας. Ισονομίας. Σε κάποιον άλλον πλανήτη, ισως και να προέκυψαν. Στον δικό μας, προέκυψε μια φυλακή , άνευ προηγουμένου.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΤΡΕΧΕΙ,ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΣΙΑ…
ΕΑΝ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΑΝΟΙΓΑΝ,ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ…ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ
ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΙΚ.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ,ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΑΣΚΟΥΝ ΕΛΕΓΧΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΜΕ ΠΑΝΤΟΤΕ Ή ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΔΑΞΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ.
Η Χωρίς Διακρίσεις Συνείδηση
Όταν πραγματοποιούμε κάποια πνευματική προσπάθεια, όταν διαλογιζόμαστε ή ασκούμε κάποια ανάλογη δραστηριότητα, μπορούμε να το κάνουμε είτε χωρίς τις αισθήσεις (με τα μάτια κλειστά, στη σιωπή, στην ησυχία…) ή να το κάνουμε ενώ από τις αισθήσεις εισρέουν στο πεδίο της επίγνωσης διάφορες πληροφορίες… Στην πραγματικότητα το έργο του διαλογισμού συνίσταται στην μεταφορά του κέντρου βάρους της Επίγνωσης από τις αισθήσεις και την σκέψη στην Ίδια την Επίγνωση, στην Εσωτερίκευση του βιώματος της ζωής, στην Εμβάθυνσή του, στην Διεύρυνση της Επίγνωσης… ενώ οι εξωτερικές δραστηριότητες απαλείφονται «ψυχολογικά»... υπάρχουν αλλά δεν παίζουν ρόλο…
Ολόκληρη η Ζωή Εσωτερικεύεται: «Απλωνόμαστε» πολύ πιο πέρα από το «εδώ» του σώματος. Είμαστε πιο πολύ «αλλού» παρά εδώ…
Όπως και να έχει, στην διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας παραμένουμε συνδεδεμένοι με τον υλικό φορέα μας (κι αν έχουμε «μηνύματα» μέσω των αισθητηρίων οργάνων από τον έξω κόσμο μπορούμε όποτε θέλουμε να επανέλθουμε στην «φυσιολογική» κατάσταση της εγρήγορσης).
ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Η Βίωση της Πραγματικότητας είναι άμεση υπερδιανοητική αντίληψη «αυτού που είναι», «αυτού που συμβαίνει», δηλαδή της «Ίδιας της Ζωής», που είναι πραγματική μόνο στην Στιγμή ( Εδώ, Τώρα) που Ρέει.
Τα όντα που Βιώνουν την Πραγματικότητα, επειδή Βιώνουν την Μία και Μοναδική και Κοινή Πραγματικότητα - που Βρίσκεται στην Βάση Όλων - επικοινωνούν μεταξύ τους – εξαιτίας της Συμμετοχής τους στην Πραγματικότητα – ακόμα κι αν δεν «επικοινωνούν» στο φυσικό πεδίο.
.
Η χρησιμοποίηση του νου κατασκευάζει μια αναπαράσταση της Πραγματικότητας, ένα πίνακα της Πραγματικότητας. Αυτό που συλλαμβάνει ο νους είναι σύμβολα, συμβατικά ιδεογραφήματα των πραγματικών συμβάντων, όχι τα φυσικά περιστατικά.
Ο νους εργάζεται σε ένα ιδεατό χώρο, με πολλές υποθέσεις, με πολλά κενά, με πολλές ερμηνείες των πραγμάτων… και μοιραία καταλήγει σε μια «φανταστική εικόνα της Πραγματικότητας»: Έτσι καθένας απομονώνεται στην δική του πραγματικότητα, δηλαδή στον δικό του φανταστικό κόσμο, που είναι αληθοφανής (αφού χρησιμοποιεί στοιχεία της φυσικής πραγματικότητας) αλλά δεν είναι η Πραγματικότητα.
.
Η Υπέρβαση του νου δεν γίνεται μέσω του νου, μέσω της διανοητικής ή οποιασδήποτε άλλης προσπάθειας.
.
Δεν υπάρχει Πύλη προς την Αλήθεια: Οι πύλες, οι διαχωρισμοί, η εξέλιξη, η φώτιση, η λύτρωση, ανήκουν στον χώρο του φανταστικού.
.
Απλά Κατανοείς Αυτό που Είσαι, Τώρα, Εδώ, στην Αιωνιότητα που Ρέει, Κάθε Στιγμή.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Σας ομιλεί ο σταθμός των Ελλήνων ποδοπατημένων!!!
Αδέρφια μας Ευρωπαίοι μην πυροβολείτε, είμαστε άφραγκοι, είμαστε
άφραγκοι!!!
Έξω η Χούντα, έξω η ΔΕΗ!!!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η σύγκριση με το παρελθόν προκαλεί θλίψη
Χθες στην εκδήλωση στο PassPort τέθηκε το ερώτημα για το πως γινόταν αποδεκτή η κυκλοφορία δίσκων όπως αυτοί των Pink Floyd στα χρόνια 1973 Dark Side Of The Moon, 1975 Wish You Were Here, 1977 Animals και απαντήσαμε με τον Γιάννη ότι τότε κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα αρκετά σημαντικά άλμπουμ και η σύγκριση δεν είχε καμία σχέση με τις σημερινές κυκλοφορίες.
Η χρονιά τελειώνει και όποιος θέλει να ξεχωρίσει για φέτος 30 πραγματικά καλά άλμπουμ θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα.
Πέρα από τις προσωπικές επιλογές του καθενός από εμάς, αντικειμενικά και λαμβάνοντας υπ' όψιν το μέσο όρο κυκλοφορίας που δίνουν διάφοροι κριτικοί της μουσικής, η κατάσταση είναι απογοητευτική.
Αξίζει να δούμε σήμερα τις κυκλοφορίες του Νοέμβρη του 1973, δηλαδή πριν από 40 χρόνια για να διαπιστώσουμε την διαφορά της μουσικής τότε, με αυτήν του σήμερα.
Θα πρέπει βέβαια να σκεφτεί κανείς ότι ήδη μέσα στην χρονιά του 1973, πριν τον Νοέμβριο, είχαν κυκλοφορήσει δεκάδες δίσκοι που έμειναν στην ιστορία.
Ένας χρόνος χωρίς το Βασίλη Ντερτιλή και το στεφάνι "παιχνίδι της ζωής"
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο χρόνος τρέχει χωρίς να μπορείς να καταλάβεις την ταχύτητά του. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την τελευταία αποστολή του Βασίλη Ντερτίλη. Αποστολή οριστικού “φευγιού” απ΄αυτόν τον πλανήτη, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου το είχε ταξιδέψει. Όχι ως τουρίστας, αλλά ως ένας άνθρωπος που το μόνο που τον έτρεφε ήταν η περιπέτεια, ο κίνδυνος ,οι υψηλές δόσεις αδρεναλίνης. Όλα αυτά κινούμενος σαν σκιά .
Στα “διαλείμματα” ήταν ο γνωστός αξιωματικός του ΠΝ όπως όλοι θέλουμε να είναι οι αξιωματικοί μας. Αριστοκρατικός ,ευγενής ,μορφωμένος και τζέντλεμαν με τις κυρίες, εξωστρεφής αλλά και πάντα μετρημένος όταν η συζήτηση πήγαινε στα επαγγελματικά του. Γι΄ αυτό και ουδείς απ΄ όσους λέμε ότι υπήρξαμε φίλοι του δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι ακριβώς έκανε για αρκετό καιρό μετά από την παραίτησή του από το ΠΝ. Το βέβαιο είναι ότι “έπαιζε” με τον κίνδυνο και πολύ συχνά μας είχε αφήσει άφωνους με τηλεφωνήματά του από διάφορες γωνιές του πλανήτη, όπου μας ανακοίνωνε γεγονότα τα οποία τα ειδησεογραφικά πρακτορεία άρχιζαν να μεταδίδουν αρκετή ώρα μετά!
“Έπαιξε” με τον κίνδυνο, “κυκλοφορώντας” σε πεδία μαχών, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης . Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας Έλληνες συνάδελφοι διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι ο “Έλληνας” με τη λευκή στολή ήταν “διαβατήριο” για όλα τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Ο Κάρατζιτς , ο Μπλαντνιτς, ο Αρκάν τον θεωρούσαν άνθρωπο που μπορούσαν να εμπιστευτούν.
Ισόβιες οι επιπτώσεις στα θύματα του bullying
Ο εκφοβισμός στην παιδική ηλικία επηρεάζει αρνητικά και την ενήλικη ζωή, σύμφωνα με έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου Ανγκλια Ράσκιν
Την τελευταία δεκαετία παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων bullying ανηλίκων παγκοσμίως. Μέσα στη σχολική αίθουσα αλλά και στα κοινωνικά δίκτυα οι μαθητές χωρίζονται σε θύτες και θύματα, σε ένα βίαιο «παιχνίδι» με σκοπό την ανάδειξη του ισχυροτέρου.
Η λεκτική, σωματική και κοινωνική βία μετατρέπει τα παιδιά που πέφτουν θύματα του bullying σε νευρικά άτομα, με δείγματα κατάθλιψης και χαμηλή αυτοεκτίμηση, γεγονός που επηρεάζει την ενήλικη ζωή τους. Τα παιδιά αυτά έχουν περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν άνεργοι ή χαμηλά αμειβόμενοι όταν μεγαλώσουν. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου Ανγκλια Ράσκιν.
«Ηθελα να μελετήσω το κατά πόσον τα άτομα που έχουν υποστεί bullying όντας ανήλικα αντιμετωπίζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και χαμηλότερους μισθούς σε σχέση με άτομα που δεν έχουν υποστεί τον παιδικό εκφοβισμό» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Νίκος Δρυδάκης, επικεφαλής της μελέτης και λέκτορας του βρετανικού πανεπιστημίου.
Η σωματική αναπηρία, είναι απείρως λιγότερο οδυνηρή, από την πνευματική αναπηρία...
Τούτο που θα δείτε στο βίντεο, μπορεί να καταλογιστεί στα ατυχή συμβάντα της Ζωής...
Η σωματική αναπηρία είναι για την Ζωή μας εδώ, μία τραυματική εμπειρία γι' αυτόν που την βιώνει...
Εδώ, στον κόσμο τούτον, η κίνηση έχει μεγάλη σημασία για το βίωμα...Στους περισσότερους, είναι αδιανόητο να βιώνουν την Ζωή σε ακινησία...Να μην μπορούν να περπατήσουν, να τρέξουν, να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια και αθλοπαιδιές...Να μην μπορούν να κάνουν έρωτα...να πετάξουν ένα βότσαλο στην θάλασσα...Να μην μπορούν να κάνουν απλά καθημερινά πράγματα, που χρειάζονται το σώμα τους.
Όμως η σωματική ακινησία, είναι απείρως λιγότερο οδυνηρή, από την ψυχική ακινησία...
Η σωματική αναπηρία, είναι απείρως λιγότερο οδυνηρή, από την πνευματική αναπηρία...
Μούχλα στα ρούχα....δείτε τι πρέπει να κάνετε.
Η μούχλα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ζει σε θερμά και υγρά μέρη και είναι επικίνδυνη για την υγεία μας....
Αν τα ρούχα σας αποκτήσουν μούχλα το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να δράσετε αμέσως, γιατί όσο περισσότερο μείνει στο ύφασμα, τόσο πιο γρήγορα θα τα αποδυναμώσει και θα τα σαπίσει.
Δείτε τρόπους που θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από αυτήν!
Το νέο αόρατο κράνος με αερόσακο για ποδηλάτες είναι εδώ και φοριέται σαν φουλάρι [βίντεο]
Μοιάζει με φουλάρι, αλλά πρόκειται για κράνος ποδηλάτη. Οι δημιουργοί του μάλιστα υποστηρίζουν ότι συνδυάζει διακριτικότητα και ασφάλεια....
Ο λόγος για το Hovding. Το νέο κράνος - φουλάρι, περιέχει αερόσακο προκειμένου να προστατεύει τους αναβάτες ποδηλάτων σε περίπτωση πτώσης.
Ο αερόσακος «ανοίγει» και «αγκαλιάζει» το κρανίο προστατεύοντας το κεφάλι από μια πιθανή πρόσκρουση στο έδαφος ή οπουδήποτε αλλού.