Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Πώς να κάνετε την μπανιέρα σας να λάμπει


Με την βοήθεια μισού γκρέιπφρουτ...

Το τρίψιμο της μπανιέρας μπορεί να είναι από τις πιο δύσκολες δουλειές του σπιτιού ειδικά αν, για την πραγματοποίησή της, χρησιμοποιείτε σκληρά, χημικά, προϊόντα, που μπορεί να κάνουν κακό στο δέρμα ή ακόμα και στο αναπνευστικό σας.

Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών; Τι πρέπει να κάνετε για να αντιμετωπίσετε την φαγούρα; Φυσικά εντομοαπωθητικά με βότανα.

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος

Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών;

Μόνο τα θηλυκά κουνούπια ζουν με το αίμα. Αφού ανοίγουν μια μικρή πληγή στο θύμα τους, την ψεκάζουν με μια σταγόνα του σάλιου τους εμποδίζοντας έτσι την πήξη του αίματος. Έπειτα την ρουφάνε έως ότου γεμίσουν το στομάχι τους και αποχωρούν πετώντας αθόρυβα.


Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναγνωρίζει τις ξένες πρωτεΐνες που περιέχει το σάλιο του κουνουπιού και ακολουθεί μια ονομαζόμενη πρώτου τύπου αντίδραση ή άμεση αντίδραση υπερευαισθησίας. Η ουσία αυτής της αντίδρασης είναι η εξάλειψη της «εισβάλλουσας», δηλαδή της ξένης πρωτεΐνης.

Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά

FFB387EC-0BBE-40BB-BCC7-5051CD9B41D2
Με μία από τις κλασσικές πολιτικές αποφάσεις του τελευταίου χρόνου, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να παύσει την δημοτική αστυνομία και να αναθέσει στην σκέτη αστυνομία όλες τις αρμοδιότητες της πρώτης.
Μέχρι σήμερα, οι δημοτικόμπατσοι ήταν υπεύθυνοι να κόβουν κλήσεις και να κόβουν κλήσεις, εκτός από μερικούς που κυνηγούσαν μικροπωλητές επειδή η πραγματική αστυνομία τούς είχε δώσει εντολή να μην πλησιάζουν τις πιάτσες των ναρκωτικών, γιατί θα τους χαλάσουν τις εισπράξεις.

Σκεφτόμαστε καλύτερα όταν ασκούμαστε;


skepsi-athlisiΜετά από μία κουραστική  ημέρα, η απογευματινή βόλτα μπορεί να σας κάνει να νιώσετε μεγαλύτερη διαύγεια σκέψης. Αυτή η αίσθηση δεν είναι ιδέα σας.
Όλο και περισσότερα  επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι σκεφτόμαστε και μαθαίνουμε καλύτερα όταν περπατάμε ή να κάνουμε κάποια άλλη μορφή άσκησης. Όμως ο λόγος για αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητός.
Ένας λόγος που εξηγεί την ενισχυμένη τη γνωστική λειτουργία έχει να κάνει με τη ροή του αίματος. Η έρευνα δείχνει ότι όταν ασκούμαστε αυξάνεται παντού στο σώμα μας, συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου, η αρτηριακή πίεση και η ροή του αίματος. Περισσότερο αίμα σημαίνει περισσότερη ενέργεια και οξυγόνο, κάτι που βοηθάει το μυαλό μας να έχει καλύτερες επιδόσεις.

Σκοτεινή ύλη, σκοτεινή ενέργεια, σκοτεινός μαγνητισμός;

Τελευταία υπάρχει μια νέα ύποπτη έννοια στην έρευνα για τη μυστηριώδη δύναμη που αναγκάζει ​​το σύμπαν να διαστέλλεται με ολοένα και μεγαλύτερη φρενίτιδα.
Φαίνεται ότι θα νιώθουμε πολύ μόνοι τις τελευταίες μέρες του σύμπαντος. Η λαμπερή απεραντοσύνη του θα εξασθενίζει αργά-αργά καθώς αμέτρητοι γαλαξίες θα υποχωρούν πέρα ​​από τον ορατό ορίζοντα μας. Σε δεκάδες δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, θα μείνει μόνο ένα πυκνό πλήθος κοντινών γαλαξιών, απελπιστικά λίγοι στην απεραντοσύνη του ουρανού.

Η παραβολή της άμαξας ΙΙ


Από το βιβλίο του Horhe Bukai

Ο δρόμος της συνάντησης
Συγκροτημένοι σ’ ένα ενιαίο σύνολο, η άμαξά μου, τα άλογα, ο αμαξάς κι εγώ (όπως έμαθα να αποκαλώ τον επιβάτη), καταβάλλοντας αρκετή προσπάθεια, καταφέραμε να περάσουμε το πρώτο τμήμα του δρόμου. Όσο προχωρούσαμε, το περιβάλλον άλλαζε: άλλοτε άγονο και καταθλιπτικό, κι άλλοτε ανθόσπαρτο – μια γλυκιά ανακούφιση. Μεταβάλλονταν οι κλιματικές συνθήκες και ο βαθμός δυσκολίας του δρόμου: πότε ομαλός και πεδινός, πότε ανώμαλος και απόκρημνος, πότε ολισθηρός και ανηφορικός. Άλλαζε, τέλος, η ψυχική μου κατάσταση: εδώ ήρεμος και αισιόδοξος, εκεί θλιμμένος και κουρασμένος, μετά δύσθυμος και οργισμένος.

Η αλληγορία της άμαξας

Μια ιστορία του Horhe Bukai
Ένα πρωινό του Οκτώβρη, ακούω στο τηλέφωνο μια γνώριμη φωνή να μου λέει: 
«Βγες έξω στο δρόμο, υπάρχει ένα δώρο για σένα». 

Καταχαρούμενος, βγαίνω έξω και βλέπω το δώρο μου. Μια πανέμορφη άμαξα μπροστά στην πόρτα μου, από λουστραρισμένο ξύλο καρυδιάς, με μπρούντζινα χερούλια και φανάρια από λευκή πορσελάνη. Όλα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ κομψά, πολύ «chic». Ανοίγω την πορτούλα και μπαίνω στην άμαξα. Το μεγάλο ημικυκλικό κάθισμα με επένδυση από μπορντό βελούδο και τα κουρτινάκια από λευκή δαντέλα, δίνουν στην καμπίνα μια νότα βασιλικής μεγαλοπρέπειας. Έχω την αίσθηση —αντιλαμβάνομαι απ’ αυτά που βλέπω—, ότι σχεδιάστηκε αποκλειστικά για μένα. Έχει υπολογιστεί η απόσταση για τα πόδια, το μέγεθος του καθίσματος, το ύψος της οροφής... Όλα είναι πάρα πολύ άνετα κι έχει χώρο μόνο για μένα. Από τα παράθυρα βλέπω «το τοπίο»: δεξιά το σπίτι μου, αριστερά το σπίτι του γείτονά μου... 

"ΖΕΙΣ, ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΠΩΣ ΤΗ ΒΓΑΖΕΙΣ;"

Του
Αργύρη Κωστάκη*


Τώρα που στέρεψαν τα «κροκοδείλια δάκρυα» του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένων επαγγελματιών συνδικαλιστών, που εκπροσωπούν το πιο σάπιο κομμάτι της κοινωνίας αλλά και τις δυνάμεις της ακινησίας, μπορώ να σας γράψω για την ιστορία ενός έντιμου δημοσιογράφου, όπως μου τη διηγήθηκε ένα απόγευμα. Ενός δημοσιογράφου που ζούσε αποκλειστικά επί 28 χρόνια από τη δουλειά του, όπως επιτάσσει και το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ γιά να είναι κάποιος μέλος της.

Αστικοί μύθοι: Η κατάρα του Ιππόδρομου



της Κύας Τζήμου
Στις 20 Ιουνίου θυμηθήκαμε όλοι τον μεγάλο σεισμό του 1978 και την τραγωδία που έζησε η πόλη με την κατάρρευση της πολυκατοικίας στην πλατεία Ιπποδρομίου. Το σημείο ήταν ήδη σημαδεμένο με μια κατάρα από την ρωμαϊκή εποχή και οι δυσιδαιμονίες φούντωσαν ξανά το 1978. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Νικόλας Άσιμος



Τον πρόλαβα στη σχολή, στα δύσκολα χρόνια της χούντας, δεν κάναμε παρέα εκτός σχολής, αλλά καθώς όλα τα καλά παιδιά ήμασταν κλασικοί θαμώνες του κυλικείου της παλιάς Φιλοσοφικής, της Μεγάλης του Γένους Σχολής,

ΛΑΟ ΤΣΕ - ΤΑΟ ΤΕ ΤΣΙΝΓΚ

ΛΑΟ   ΤΣΕ 


ΤΑΟ  ΤΕ  ΤΣΙΝΓΚ


Γιατί ο λαός πεινάει;
Γιατί οι κυβερνήτες του χαράμισαν των φόρων τα λεφτά.
Να γιατί πεινάει!

Γιατί ο λαός ξεσηκώνεται;
Γιατί οι κυβερνήτες του τόνε καταπιέζουν.
Να γιατί ξεσηκώνεται!

Γιατί δεν είσαι Βούδας;




Θα μπορούσε να είναι απόσπασμα από ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε ακόμα…


Για πρώτη φορά στη ζωή του συνειδητοποίησε πόσο μόνος ένιωθε και πόσο απελπιστική ήταν η κατάστασή του. Ο γιος του έφυγε. Τον εγκατέλειψε. Γιατί; Τι έκανε λάθος; Δεν ήταν ο τέλειος, ο αφοσιωμένος πατέρας; Ήταν τόσο προσκολλημένος στο παιδί του που ζούσε κυρίως γι’ αυτό. Του πρόσφερε τα πάντα. Χρόνο και χρήμα. Είχε γίνει ο σκοπός της ζωής του, η πνοή του, η δικαίωση της ύπαρξής του.

Μέχρι να αντιληφθούμε ότι αυτό που Αγαπάμε, το είχαμε πάντα μαζί μας και τότε να γίνει ο Δρόμος μας Αλήθεια…

Σήμερα, έτσι όπως τα έφερε η Ζωή, πολλοί αναρωτιούνται….Να μπορούσαμε να ξαναρχίσουμε από την Αρχή…

Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ρωτάς…Βουτάς!

Αρκεί η Αρχή τούτη την φορά να είναι άξια του Ανθρώπου...για να μην κάνουμε άσκοπους κύκλους, με ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια...

Η ζωή μπορεί να γίνει επανάληψη ή ανύψωση...Ποιός θα το αποφασίσει άραγε?
Ποιός?

Ιστορίες από την Χρονοδίνη. Ζώντας σε ένα ολογραφικό Σύμπαν.


Γράφει ο Zervas Georgios Marios / Αφύπνιση Συνείδησης
Τον συγγραφέα-εναλλακτικό ερευνητή David Icke τον γνωρίζουν αρκετοί και δεν χρειάζεται συστάσεις. Ελάχιστοι απεναντίας, γνωρίζουν τις ακριβείς απόψεις και αντιλήψεις πού αντανακλά το πλούσιο συγγραφικό του έργο. Οι περισσότεροι τον κατατάσσουν ανάμεσα στις πολυάριθμες εναλλακτικές φωνές πού ανεδείχθησαν χάριν του διαδικτύου και πρεσβεύουν λίγο πολύ τις ίδιες συμβατικές απόψεις : πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας, επικείμενη διαστατική ανάληψη της στο αστρικό πεδίο, αποκόμιση εμπειριών και γνώσεων μέσω του τροχού της μετενσάρκωσης, 
ενσωμάτωση της Γης στην Γαλαξιακή αυτοκρατορία μέχρι το τέλος του 2012, ολοκληρωτική πίστη - υπακοή στις επιταγές της ‘’Θεϊκής Ιεραρχίας ‘’ και εξόφληση και απαλλαγή από το ‘’κακό’’ Κάρμα πού επιβαρύνει τον ‘’αμαρτωλό’’ άνθρωπο, εξαναγκάζοντας τον να βιώνει τραυματικές εμπειρίες πού όμως τον ‘’εξαγνίζουν’’ και τον αναμορφώνουν, ουδείς λόγος φυσικά για τιμωρία.