Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Αποτέλεσμα εικόνας για Λες κι αυτοί δεν είχαν διεμφυλικούς.
Για άλλη μια φορά είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας. Που ζω σε μια χώρα, που η βουλή της, παρόλο που έχει απομακρυνθεί πολλά χρόνια από την αρχαία μας πολιτιστική κληρονομιά, εξακολουθεί να παράγει πολιτισμό και να συμπληρώνει κενά, που δεν τα είχαν προβλέψει ακόμα και οι δήθεν σοφοί πρόγονοι μας. Λες κι αυτοί δεν είχαν διεμφυλικούς.
Φυσικά και είχαν, αλλά κάνανε τα στραβά μάτια. Και τολμώ να πω οτι επίτηδες δεν ασχολιόντουσαν με το θέμα. Αυτό όμως το ζήτημα, δεν θα μπορούσε πλέον να σέρνεται. Πρώτον διότι σήμερα έχουμε τεράστιο σεβασμό στην διαφορετικότητα, και δεύτερον κάτω από την γνωστή πίεση των εξελίξεων : Είναι τοις πάσι γνωστό οτι από την μια οι ομοφυλόφιλοι δεν γεννάνε, αλλά από την άλλη πολλαπλασιάζονται.
Φυσικά το νομοσχέδιο δεν είναι πλήρες ακόμα, αφού μόλις έγινε το πρώτο βήμα. Θα έχουμε όμως ξανά εκλογές, κι είμαι σίγουρος οτι μια καινούργια συγκυβέρνηση που θα έχει πει άλλα κι άλλα θα κάνει, θα συμπληρώσει τα κενά. Ας πούμε ένα κενό σε έναν γάμο, στον οποίον ο άνδρας αποφασίζει να αλλάξει φύλο και να χωρίσει. Ποιός θα δώσει την διατροφή;
Όμως το νερό μπήκε στο αυλάκι. Κι όταν ο Βασιλάκης δηλώσει Βασιλική, ποιός συμμαθητής του στα δεκαπέντε τους, θα σκεφτεί να του κάνει bullying; Όταν η Τασία πιάσει τον πατέρα της και του πει οτι είναι Τάσος κι οτι σκέφτεται να προσθέσει όργανο, δεν θα έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο μέσα στην ελληνική οικογένεια; Μόνο καλά έφερε αυτό το νομοσχέδιο και πρέπει να επικροτούμε αυτά τα έργα της βουλής, που μπορεί να μην μπορεί να λύσει τα θέματα των αναπήρων ή της οικονομίας, αλλά στα διαφορετικά σκίζει.

Η μητέρα «θλίψη» και ο πατέρας «πόνος»



Η μητέρα «θλίψη» και ο πατέρας «πόνος»
Γεννούν τον υιό τους φόβο και την κόρη τους απόγνωση.
Έτσι ξεκινάει το «έργο» στην ζωή.
Ενεργοποιείται μέσα σε μας η θλίψη, από την παιδική μας ηλικία, με διάφορα συμβάντα. Κυρίως μαθαίνουμε την αμοιβή και ότι για να πάρουμε κάτι θα πρέπει να το αξίζουμε. Και κάθε μας προσπάθεια για την αμοιβή έρχεται να την συναντήσει η απογοήτευση, δηλαδή η έναρξη της θλίψης. Καθώς δεν κάνουμε ή δεν είμαστε όπως θα ήθελε το περιβάλλον μας.

Και η θλίψη συνεχίζεται όσο εμείς περπατάμε το μονοπάτι της ζωής και η θλίψη συναντά τον πόνο.
Τα δύο αυτά ενεργοποιούν τον φόβο και εμείς πια με οδηγό τον φόβο βρίσκουμε και την αδερφή του, την απόγνωση.  Με τα δύο αυτά ως «συντρόφους» μας κάνουμε την προσπάθεια μας να χτίσουμε το παρόν μας, με τα μάτια μας στο μέλλον. Που για κάποιο λόγο όλοι το φοβούνται αυτό το μέλλον. Κι εμείς με απόγνωση, με φόβο ενισχύουμε την θλίψη και τον πόνο.
Ναι έρχονται στιγμές που θα γελάσουμε, που θα χαρούμε, αλλά πάντα επιστρέφουμε στο τοπίο της θλίψης, του πόνου με τα παιδιά τους τον φόβο και την απόγνωση.
Το κάθε μας παρόν στηλιτεύεται από το χθες και από το αύριο. Το χθες θλίψη και πόνο … και το αύριο .. φόβο και απόγνωση.

Μη διώχνεις αυτούς που σε αγαπούν....δεν περισσεύει κανένας!!!!!



Η αγάπη είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορεί...
Να σου κάνει κάποιος!!!
Λάθος να την περιμένεις μόνο από τον σύντροφο!!!!
'Ολοι οι άνθρωποι που έχεις γύρω σου....
Πρέπει να στην προσφέρουν….
Αλλιώς…..κάτι πάει στραβά!!!!

Μην  απαιτείς να πάρεις…..όταν  δεν δίνεις!!!!!
Ούτε να περιμένεις αποδείξεις.…..
Για να δείξεις τα αισθήματα σου!!!
Δεν μπαίνει σε ζυγαριά το νοιάξιμο για να μετρήσουμε πόσο είναι…
Με σκοπό να ανταποδώσουμε!!!!!

Είναι παράλογο να εστιάζεις μόνο σε μια μορφή αγάπης…..
Και να υποτιμάς τις υπόλοιπες!!!!
Να τις διώχνεις ως δεδομένες……
Πληγώνοντας όποιον στην δίνει.....
Γιατί τότε…δεν είσαι άξιος για καμία!!!!!

Είναι ολέθριο να σε λατρεύει  η μητέρα σου…ο αδελφός σου….
Το παιδί σου το ίδιο….και να γυρίζεις την πλάτη…
Γιατί σε απασχολεί περισσότερο ο άνθρωπος που έχεις πλάι σου!!!!

Είναι παράλογο να «θυσιάζεις» το ενδιαφέρον  τόσων ανθρώπων…
Επειδή τους θεωρείς σίγουρους….
Και ως εκ τούτου... υποχρεωμένους να σε ανέχονται…..
'Οποια συμπεριφορά και αν επιδεικνύεις!!!!!  
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από αυτή!!!!!

Το καταλαβαίνεις μόλις τους χάσεις…….και βρεθείς στην μέση…
Του πουθενά….έρημος και μόνος!!!!!
Τότε συνειδητοποιείς το μέγεθος του σφάλματος…..

Είναι τέχνη να είσαι ευτυχισμένος......μάθε την!!!!!!



Αναζητάς  την ευτυχία!!! 
Ψάχνεις να την βρεις διαρκώς και αδειαλείπτως παντού….
Εκτός από εκεί που βρίσκεται….
Πραγματικά!!!!!

Είσαι πεπεισμένος πως την προσφέρουν…..δεν την κατακτάς!
Οπότε  αναμένεις  το κατάλληλο πρόσωπο να στην δώσει!!!!

Δεν έχεις καταλάβει ακόμα πως αυτό που επιθυμείς διακαώς…
Είναι η ψυχική ικανοποίηση.... 
Από την εκπλήρωση των επιθυμιών…..
Και των στόχων σου……
Και όχι μια μόνιμη κατάσταση τρελής χαράς….
Που δεν τελειώνει ποτέ!!!

Λαχταράς να την αποκτήσεις…..και όσο  καθυστερεί….  
Σε στεναχωρεί ενώ σε πολλές περιπτώσεις….
Σε κάνει ακόμα και δυστυχισμένο!!!!
Σκύβεις το κεφάλι με ηττοπάθεια…..
Πιστεύοντας πως αφού δεν ήσουν τυχερός να την γνωρίσεις…..
Μέχρι τώρα….είναι μάταιο να την περιμένεις!!!!!

Πώς να έρθει όμως…όταν αντιμετωπίζεις τα πράγματα
Με τελείως λανθασμένο τρόπο;;;;
Όταν απαιτείς κάτι…...αναμένοντας να στο χαρίσουν…..
Λες και στο χρωστούσαν!!!!!

Μία σύντομη ματιά στην ιστορία των απαγορευμένων αριθμών

Απαγορευμένοι αριθμοί. Σωστά διαβάσατε!
Όλοι γνωρίζουμε τη δύναμη που έχουν οι λέξεις ώστε να επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Τι δύναμη έχουν όμως οι αριθμοί;
Από το 300 π.Χ., στην αρχαία Ελλάδα, η μελέτη των αριθμών είχε ήδη αναπτυχθεί. Ο Πυθαγόρας και οι μαθητές του, είχαν ανακαλύψει μαθηματικά μοτίβα στα σχήματα, στη μουσική και  τα άστρα. Από τότε, διαπιστώθηκε ότι τα μαθηματικά «κρύβουν» τα πιο βαθιά μυστικά του σύμπαντος.
Τι συνέβη όμως όταν ο Ίππασος , ανακάλυψε κάτι που ταρακούνησε τα νερά; Τι ήταν αυτό; Πώς από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα κάποιοι αριθμοί θεωρούνται επικίνδυνοι;
Οι απαντήσεις των παραπάνω ερωτημάτων βρίσκονται στο βίντεο που ακολουθεί.

Οι επιδράσεις του ενσυναισθητικού κλίματος

carl rogers
Τι επίδραση έχει στον αποδέκτη μια σειρά από βαθιές ενσυναισθητικές αντιδράσεις; "Οι αποδείξεις εδώ, είναι αρκετά αποκαλυπτικές", γράφει ο Carl Rogers στο βιβλίο του "ένας τρόπος να υπάρχουμε".
Η ενσυναίσθηση σχετίζεται σαφώς με το θετικό αποτέλεσμα. Από σχιζοφρενείς ασθενείς σε ψυχιατρικά νοσοκομεία μέχρι μαθητές σε σχολικές τάξεις, από πελάτες συμβουλευτικών κέντρων μέχρι δασκάλους στην κατάρτιση, από τους νευρωτικούς στη Γερμανία μέχρι τους νευρωτικούς στις ΗΠΑ, οι αποδείξεις είναι ίδιες: καταδεικνύουν ότι όσο περισσότερο δείχνει κατανόηση με ευαισθησία ο θεραπευτής ή ο δάσκαλος, τόσο περισσότερο πιθανό είναι να υπάρχει εποικοδομητική μάθηση και αλλαγή. (Aspy, 1972, Halkides, 1958, Rogers, 1967, Truax, 1996).
Όπως δηλώνουν οι Bergin και Strupp, διάφορες μελέτες "παρουσιάζουν θετική συσχέτιση μεταξύ της ενσυναίσθησης του θεραπευτή, της αυτοδιερεύνησης του ασθενούς και των ανεξάρτητων κριτηρίων της αλλαγής του ασθενούς".
Ωστόσο, πιστεύω ότι έχει δοθεί ελάχιστη προσοχή στα ευρήματα αυτά. Αυτή η παραπλανητικά απλή ενσυναισθητική διάδραση έχει πολλές ουσιαστικές συνέπειες.
Θα ήθελα να τις συζητήσω αναλυτικά.

Τα αποτελέσματα ενός ενσυναισθητικού κλίματος

1. Η ενσυναίσθηση καταλύει την αποξένωση. Αν και μπορεί να μην εκφράζεται με σαφήνεια, η εμπειρία είναι κάπως έτσι: "Μίλησα για κρυμμένα πράγματα, εν μέρει καλυμμένα ακόμη κι από εμένα, συναισθήματα που είναι περίεργα και ίσως αφύσικα, συναισθήματα που δεν έχω ποτέ μοιραστεί με άλλον ούτε καν ξεκάθαρα με τον εαυτό μου. Και όμως... ένα άλλο πρόσωπο κατάλαβε. Κατάλαβε τα συναισθήματα μου ακόμη πιο καθαρά από ότι εγώ. Αν κάποιος άλλος γνωρίζει σε τι αναφέρομαι και τι εννοώ, τότε, στο βαθμό αυτό, δεν είμαι τελικά τόσο περίεργος ή αποξενωμένος. Αυτό που είμαι, έχει νόημα για κάποιο άλλο ανθρώπινο ον. Έτσι, είμαι σε επαφή, έχω ακόμη και σχέση με τους άλλους. Δεν είμαι πλέον απομονωμένος.
Ίσως το παραπάνω, να εξηγεί ένα από τα μεγαλύτερα ευρήματα της μελέτης μας για την ψυχοθεραπεία με σχιζοφρενείς. Διαπιστώνουμε ότι αυτοί οι ασθενείς που λαμβάνουν από τους θεραπευτές τους ένα υψηλό βαθμό σωστής ενσυναίσθησης, όπως αυτή βαθμολογείται από αμερόληπτους κριτές, έδειξαν τη μεγαλύτερη μείωση στη σχιζοφρενική παθολογία, όπως μετράται από το Ερωτηματολόγιο Πολυφασικής Προσωπικότητας της Μινεσότα. (Minnesota Multiphasic Personality Inventory) (Rogers, 1967).
Αυτό δείχνει ότι η ευαίσθητη κατανόηση από κάποιον άλλον είναι το πιο ισχυρό στοιχείο που βγάζει τους σχιζοφρενείς από την απομόνωση τους και τους εντάσσει στον κόσμο, όπου σχετίζονται με τους άλλους.
Ο Carl Jung είπε: οι σχιζοφρενείς παύουν να είναι σχιζοφρενείς όταν συναντούν άλλα πρόσωπα τα οποία τους κάνουν να νιώθουν ότι τους καταλαβαίνουν. 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα