Υπάρχουν μέρες, που μας έρχεται (τις περισσότερες φορές, ξαφνικά) η ανάγκη να αλλάξουμε τα πάντα γύρω μας. Πολλοί, βλέπουν με καχυποψία τη στάση μας αυτή. Πιστεύουν ότι χάσαμε τα λογικά μας. Έτσι νομίζουν εκείνοι. Ο εαυτός μας όμως προχωράει σε δράση. Δεν γίνεται να βλέπουμε τις αλλαγές με κακό μάτι, όταν πιστεύουμε μέσα μας ότι οι «άνθρωποι αλλάζουν»!
- Κοιτάζουμε τις σχέσεις μας με άλλο μάτι.
Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι. Ή μάλλον, δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ΓΙΑΤΙ έγινες έτσι. Πάντα πρέπει πρώτα να κοιτάμε τον εαυτό μας, αναφορικά με τις ευθύνες που έχει για κάποιο τέλμα στο οποίο έφτασε. Δε φταίμε όμως πάντα εμείς. Ουσιαστικά, φταίμε έμμεσα καθώς κρατούμε στη ζωή μας ανθρώπους που μας βλάπτουν. Οι τοξικές σχέσεις και φιλίες, γίνονται ολοένα και περισσότερο οι βασικές αιτίες που φτάνουμε σε κόπωση και τέλμα. Ας δούμε λοιπόν τους ανθρώπους γύρω μας με βάση το αν μας προσφέρουν γαλήνη και αρμονία. Δεν είναι εύκολο να κόψουμε σχέσεις στις οποίες «εθιστήκαμε». Ωστόσο, σταδιακά μπορούμε να απομακρύνουμε ανθρώπους που μας βλάπτουν.
- Εκτιμώντας ξανά τον εαυτό μας.
Έχουμε πιάσει στα πράσα τον εαυτό μας να θυμάται μέρες στις οποίες έθετε στόχους. Έβλεπε τότε, το μέλλον με αισιοδοξία και με θετική ενέργεια. Όλα φαίνονταν ευοίωνα. Ξαφνικά, παρατηρούμε πως χωρίς να συμβεί κάτι πολύ συνταρακτικό, έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Η «βλάβη πυξίδας» οφείλεται σε πολλές αιτίες. Η πιο σημαντική όμως από αυτές, είναι η ανία. Η ρουτίνα μας οδηγεί στο να βαριόμαστε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη δίνουμε σημασία στο τι γίνεται μέσα μας και γύρω μας. Μια περίοδος ηρεμίας και παύσης αυτοματισμών, θα μας δώσει την ευκαιρία να δούμε μέσα στη θολούρα, ποιά πράγματα…λάμπουν μέσα μας. Έτσι θα εκτιμήσουμε ξανά τον εαυτό μας.
- Δοκιμάζοντας νέα πράγματα στον ελεύθερο χρόνο μας.
Μεγάλος εχθρός της ζωής μας, είναι η ανία όπως είπαμε. Ο ελεύθερος χρόνος μας, είναι εκείνος που αναδεικνύει τον εαυτό μας. Μέσα από τις δραστηριότητές μας, γνωρίζουμε τον εαυτό μας και του δίνουμε αυτό που έχει ανάγκη. Την ψυχαγωγία. Τι θα λέγατε αν προσπαθούσαμε να ανακαινίσουμε το χώρο που καταλαμβάνει ο ελεύθερος χρόνος μας; Δεν είναι κάτι εύκολο, όμως είναι κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς με το να αλλάζουμε δραστηριότητες και να δοκιμάζουμε νέα πράγματα, αναζωογονούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Τον βάζουμε σε διαδικασία να ανακαλύψει ξανά τον κόσμο-κάτι που μόνο τα παιδιά έχουν το προνόμιο να κάνουν!
- Μειώνουμε την τεχνολογία και ξεκινάμε μια πραγματική επικοινωνία.
Δυστυχώς, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι εθίζονται στη χρήση του διαδικτύου. Το διαδίκτυο μπήκε στη ζωή μας σαν εργαλείο. Σήμερα είναι ένας εικονικός πολυχώρος στον οποίον μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Ναι, αλλά εικονικά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποκαθιστούν τις αληθινές, ανθρώπινες σχέσεις με τις σελίδες της κοινωνικής δικτύωσης. Μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος δεν υποκαθίσταται από τη συνένωση πληκτρολογίου και οθόνης. Να πολλαπλασιάσουμε τις διαπροσωπικές-φυσικές επαφές μας και ας αφήσουμε το διαδίκτυο στο να εξυπηρετεί το κλείσιμο ραντεβού. Κάπως έτσι, μπορούμε να ξεκινήσουμε μια νέα σχέση με τον εαυτό, τον καινούριο, πλέον!
Φωτό από: Snim.net
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.