Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Η ιστορία της Τερέζα - Τι έζησε στα χέρια Σατανιστών από τα 2 της! (Βίντεο)


Απλά, μια συγκλονιστική ιστορία!

Παρακολουθήστε την...

Απαγορεύεται το πλύσιμο της σημαίας με εσώρουχα και χρωματιστά



Φωτιά έχει πάρει το πολιτικό σκηνικό στη χώρα μας μετά από την καταγγελία της Νέας Δημοκρατίας πως βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πλένουν την ελληνική σημαία μαζί με τα χρωματιστά, για να της αλλάξουν χρώμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το ρεπορτάζ της σημαίας, σε διάφορα δημόσια κτίρια υπάρχουν ελληνικές σημαίες με κόκκινες, κίτρινες, πράσινες και μοβ γραμμές που μοιάζουν με τη σημαία των γκέι.
Η Νέα Δημοκρατία καταγγέλλει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σέβεται την ιερή σημαία της πατρίδας μας και θέλει να γεμίσει τη χώρα αδελφές, πoυσταριά και ντιγκιντάγκες.
Ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ζητά να υπάρχει ξεχωριστό πρόγραμμα στα πλυντήρια για το πλύσιμο της σημαίας.
Παράλληλα, η Νέα Δημοκρατία ζητάει να μην μπαίνει η σημαία στο πλυντήριο μαζί με τα εσώρουχα γιατί η σημαία είναι ιερή, ενώ τα εσώρουχα δεν είναι.
Βέβαια, τα εσώρουχα των Ελλήνων πρέπει να είναι ιερά, γιατί όλα στη Ελλάδα είναι ιερά, οπότε, γιατί να μην είναι και τα εσώρουχα των Ελλήνων ιερά;

Σε έκτακτη συνεδρίαση της Βουλής, θα αποφασιστεί αν η σημαία θα πρέπει να μπαίνει στο πλυντήριο χωριστά από τα εσώρουχα και τα χρωματιστά.
Αν η ιερή σημαία της Ελλάδας -που είναι ένα ιερό σύμβολο– είναι πεντακάθαρη και σιδερωμένη, θα εκτιναχτεί το ελατήριο της οικονομίας.

Ευγένιος Τριβιζάς: Ένα δέντρο μια φορά (The boy and the tree), το βίντεο

Ευγένιος Τριβιζάς: Ένα δέντρο μια φορά (The boy and the tree), το βίντεο


Μια εξαιρετική Χριστουγεννιάτικη ιστορία, για τη φιλία, τη μοναξιά, την εγκατάλειψη αλλά και την αλληλεγγύη, δοσμένη με φαντασία και χιούμορ.

'Ενα δέντρο, μια φορά
Σ’ ένα άχαρο πεζοδρόμιο μιας πολύβουης πολιτείας ήταν κάποτε ένα άσχημο παραμελημένο δέντρο. Κανείς δεν το πρόσεχε.

Κανείς δεν το φρόντιζε. Κανείς δεν του έδινε την παραμικρή σημασία. Τα φύλλα του είχαν μαραζώσει, είχαν πέσει από καιρό κι είχε απομείνει γυμνό, σκονισμένο και καχεκτικό.

Ποτέ δεν είχε γνωρίσει του δάσους τη δροσιά. Δεν είχαν κελαηδήσει ποτέ στα φύλλα του πουλιά, με δυσκολία να το άγγιζε πού και πού κάποια πονετική ηλιαχτίδα που γλιστρούσε στα κρυφά ανάμεσα στις μουντές και άχαρες πολυκατοικίες που το περιστοίχιζαν.

Οι περαστικοί διάβαιναν δίπλα του με αδιαφορία, βλοσυροί και βιαστικοί, χωρίς να του δίνουν καθόλου σημασία, μερικοί μάλιστα πετούσαν αποτσίγαρα, φλούδια από κάστανα και λερωμένα χαρτομάντηλα κι άλλοι φτύνανε στο χωμάτινο τετραγωνάκι γύρω από τη ρίζα του.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, κατάλαβε από κάτι μηχανικούς με σκούρες καμπαρντίνες και κρεμαστά μουστάκια, που έσκυβαν και μουρμούριζαν κι όλο μετρούσαν σκυθρωποί, ότι θα πλάταιναν το δρόμο πλάι του. Κι αν συνέβαινε αυτό, τι τύχη το περίμενε; Θα το πελέκιζαν, θα το ξερίζωναν; Θα το πετούσαν μήπως στα σκουπίδια;

Εκείνο το χριστουγεννιάτικο δειλινό το δέντρο αισθανόταν πιο παραμελημένο, πιο παραπονεμένο από ποτέ. Στα ολόφωτα παράθυρα γύρω του διέκρινε ανάμεσα από τις κουρτίνες χριστουγεννιάτικα έλατα, που χαρωπά παιδιά τα στόλιζαν με κόκκινα κεριά, καμπανούλες, αγγελούδια, ασημένια πέταλα και γιορτινές γιρλάντες και ζήλευε.

Ζήλευε πολύ. Πόσο θα ήθελε να είναι έτσι κι αυτό. Χριστουγεννιάτικο έλατο στη θαλπωρή ενός σπιτιού. Να το φροντίζουν, να το στολίζουν, να το καμαρώνουν…

Το παιδί

Ήταν κι ένα παιδί. Τις μέρες έκανε δουλειές του ποδαριού. Τα βράδια κοιμόταν στο πάτωμα ενός κρύου πλυσταριού στην αυλή ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου με ετοιμόρροπα μπαλκόνια. Κανείς δεν το πρόσεχε.

Κανείς δεν το φρόντιζε. Κανείς δεν του έδινε την παραμικρή σημασία. Τα μάγουλά του είχαν χλωμιάσει, τα χέρια του είχαν ροζιάσει, τα μάτια του είχαν γεμίσει θλίψη.

Ποτέ δεν είχε γνωρίσει τη ζεστασιά μιας αγκαλιάς, τη θαλπωρή ενός αληθινού σπιτιού.

Εκείνο το κρύο χριστουγεννιάτικο βράδυ το αγόρι αισθανόταν πιο παραμελημένο, πιο παραπονεμένο από ποτέ, γιατί είχε μάθει ότι μετά τις γιορτές θα κατεδάφιζαν το μιζεροκτίριο με το πλυσταριό και δεν θα ‘χε πού να μείνει.

Τυλιγμένο στο τριμμένο του παλτό, κοιτούσε απ’ τα φωτισμένα παράθυρα τα λαμπερά σαλόνια με τα γκι και τα μπαλόνια, τις φρουτιέρες με τα ρόδια και τα χρυσωμένα κουκουνάρια, έβλεπε γελαστά αγόρια και κορίτσια να κρεμούν στα χριστουγεννιάτικα δέντρα πλουμίδια αστραφτερά και ζήλευε. Ζήλευε πολύ, πόσο θα ‘θελε να στόλιζε κι αυτό ένα έλατο σε κάποιου τζακιού το αντιφέγγισμα, με τα δώρα υποσχέσεις μαγικές ολόγυρά του…

Πώς το ‘φερε η τύχη έτσι κι εκείνο το χριστουγεννιάτικο βράδυ και συναντήθηκαν κάποια στιγμή το δέντρο εκείνο κι εκείνο το παιδί…

Καστοριάδης: η αντίφαση του Nεοέλληνα

Καστοριάδης: η αντίφαση του Nεοέλληνα

Η Αντιφατική ταυτότητα των Νεοελλήνων από τον Κορνήλιο Καστοριάδη
Τα κεντρικά στοιχεία του Ελληνικού δράματος είναι, από τη μία μεριά, η τριπλή αναφορά που περιέχει για μας η παράδοση: αναφορά στους αρχαίους Έλληνες, αναφορά στο Βυζάντιο, αναφορά στην λαϊκή ζωή και κουλτούρα, όπως αυτή δημιουργήθηκε στους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου και κάτω από την Τουρκοκρατία.
Από την άλλη μεριά, η αντιφατική και, θα μπορούσε να πει κανείς, ψυχοπαθολογική σχέση μας με τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό, που περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι ο πολιτισμός αυτός έχει μπει εδώ και δεκαετίες σε μία φάση έντονης κρίσης και υποβόσκουσας αποσύνθεσης.
Η διπλή και ταυτόχρονη αναφορά στην αρχαία Ελλάδα και στο Βυζάντιο, που αποτέλεσε το επίσημο «πιστεύω» του νεοελληνικού κράτους και του πολιτιστικού κατεστημένου της χώρας, οδήγησε και οδηγεί σε αδιέξοδο, κατά πρώτο και κύριο λόγο διότι οι δυο αυθεντίες που επικαλείται βρίσκονται σε διαμετρική αντίθεση μεταξύ τους.
Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι πολιτισμός ελευθερίας και αυτονομίας, που εκφράζεται στο πολιτικό επίπεδο στην πολιτεία ελεύθερων πολιτών που συλλογικά αυτοκυβερνώνται και στο πνευματικό επίπεδο με την ακατάπαυστη επαναστατική ανανέωση και αναζήτηση. Ο βυζαντινός πολιτισμός από την άλλη, είναι πολιτισμός θεοκρατικής ετερονομίας, αυτοκρατορικού αυταρχισμού και πνευματικού δογματισμού. Στο Βυζάντιο δεν υπάρχουν πολίτες, αλλά υπήκοοι του αυτοκράτορα, ούτε στοχαστές, μόνο σχολιαστές ιερών κειμένων.
Η προσπάθεια συνδυασμού και συμφιλίωσης αυτών των δύο αυθεντιών λοιπόν, δεν μπορούσε παρά να νεκρώσει κάθε δημιουργική προσπάθεια και να οδηγήσει σε ένα στείρο σχολαστικισμό, όπως αυτός που χαρακτήριζε το πνευματικό κατεστημένο της χώρας επί ενάμισυ σχεδόν αιώνα μετά την ανεξαρτησία και που επαναλάμβανε τα χειρότερα μιμητικά στοιχεία του Βυζαντίου.

H απεριόριστη υπακοή καταστρέφει την παιδική ψυχή…

Τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν

H απεριόριστη υπακοή καταστρέφει την παιδική ψυχή… Το μέσο παιδί, κάνει τα πράγματα σωστά. Το παιδί χωρίς όρια, κάνει το σωστό πράγμα. Μην αναγκάζετε τετράγωνα παιδιά να περάσουν από στρογγυλές τρύπες (Γ. Κόρας).
  
Τι είναι αυτό που πραγματικά ζητούμε από τα παιδιά μας; Να υπακούουν τους γονείς τους για να είναι «καλά» παιδιά; Να «πετύχουν» στη ζωή τους; Να είναι ευτυχισμένα; Ένα πράγμα ξέρω. ‘Οτι πάνω από όλα, θέλω η κόρη μου να είναι ευτυχισμένη. Οτιδήποτε κάνει. Και έχω πει στον εαυτό μου ότι θα κάνω τα πάντα για να της δώσω τα φτερά που χρειάζεται για να πετύχει τα όνειρα της.

Αλλά αν δεν μου αρέσουν τα όνειρα της; Αν θεωρώ και κρίνω – βασιζόμενος στη δική μου εμπειρία – ότι αυτά που η ίδια βλέπει ως όνειρα μπορεί να μετατραπούν σε εφιάλτες; Θα κάτσω αμέτοχος; Διάβασα πρόσφατα ότι το να προσπαθούμε να ελέγχουμε το παιδί μας σχεδιάζοντας το δικό του μέλλον δεν αφήνει το παιδί να βρει το δρόμο του ως ενήλικας. Μ' αυτόν τον τρόπο μάλιστα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να το ακρωτηριάζουμε ψυχικά και να το περιορίζουμε.

Και ότι ως γονείς οφείλουμε να αφήσουμε τα παιδιά μας να κάνουν μόνα τους τις επιλογές τους, χωρίς να προβάλουμε επάνω τους τις δικές μας προσωπικές φιλοδοξίες και προσδοκίες. Γιατί τα παιδιά τελικά, δεν είναι κτήματα μας. Και αν θέλουμε πραγματικά να συνεισφέρουμε στη χαρά της δημιουργίας, μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να πάρουν τις ευθύνες για το μέλλον στα χέρια τους!

Το κελί

Ένστικτο εδαφικότητας» το ονόμασαν.
Όταν απειλείται με διείσδυση ένας ζωτικός, ατομικός σου χώρος, εκλύεται πάντα επιθετικότητα. Όσο πιο στριμωγμένος και ασφυκτικός ο χώρος, τόσο μεγαλύτερη η επιθετικότητα.
Οι ηθολόγοι το επιβεβαίωσαν στη συμπεριφορά των ζώων και οι ανθρωπολόγοι στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Το κλειστό ίδρυμα της φυλακής υπήρξε ένα κατάλληλο φυσικό εργαστήριο για την πειραματική διερεύνηση του φαινομένου αυτού.

Έτσι κάπως γεννιέται η έχθρα για τον ξένο. 

Gilbert Garcin 
Έτσι κάπως προσλαμβάνεται ο «άλλος» ως «εχθρός» έτοιμος να οικειοποιηθεί τον δικό σου χώρο. Και ορθώνονται σύνορα και εκλογικεύονται τα στεγανά. Και εκλύεται μια ολόκληρη φαντασμαγορία πανικού. Ο χώρος ως προέκταση του εαυτού. Όποιος δεν ανήκει στον μικρόκοσμό μου, υποθάλπτει τον αφανισμό μου. Ας τον κρατήσουμε, λοιπόν, μακριά. Ας υψώσουμε απαραβίαστα οχυρά. Ας είμαστε μονίμως σε επιφυλακή. Ο «άλλος», ο τσιγγάνος, ο πρόσφυγας, ο Εβραίος, γίνεται απειλητικός «άλλος».



Ομογενής-αλλογενής, ομόφυλος – αλλόφυλος είναι οι μοιραίες διακρίσεις που δομούν τον κόσμο μας. Από τα βάθη των αιώνων, από την εποχή του διάχυτου φόβου για τον λεπρό, τον τερατόμορφο, τον μάγο, τον αλχημιστή, το ίδιο παιχνίδι ατέρμονα επαναλαμβάνεται.

Αυτό που άλλαξε στο διάβα των αιώνων, δεν είναι η μάγισσα, αλλά ο περίγυρός της.
Στ’ όνομα της «ιερής κοινότητας» εξακολουθεί να συντελείται ο αποκλεισμός του άλλου. Άλλοτε χάριν της Εκκλησίας και της διασφάλισης του αγίου θρησκευτικού συναισθήματος, σήμερα χάριν του έθνους συνήθως και της διασφάλισης μιας αγνής εθνικής ομοιογένειας.

Προδοσία και πόνος

Η προδοσία αποτελεί μία από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Ξαφνικά ανακαλύπτουμε ότι αυτό που πιστεύαμε πως ήταν αληθινό, δεν είναι. Όταν ένα πρόσωπο που εμπιστευόμαστε υπονομεύει την εμπιστοσύνη που του έχουμε δείξει, ο κόσμος μας καταρρέει.

Eduardo Kingman

Όταν δείχνουμε εμπιστοσύνη σε κάποιο πρόσωπο σημαίνει ότι αισθανόμαστε ασφαλείς μαζί του. Ελπίζουμε ότι θα μας σέβεται, ότι νοιάζεται για μας και δεν θα μας βλάψει, ειδικά εκ προθέσεως. Αισθανόμαστε προδομένοι και ξαφνικά συνειδητοποιούμε μια καινούρια πραγματικότητα: αυτό που νομίζαμε ότι ήταν ασφαλές και αξιόπιστο δεν είναι τελικά.

Η προδοσία μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Εκτός από την απιστία, μπορεί να νιώθουμε προδομένοι όταν οι άνθρωποι αθετούν σημαντικές συμφωνίες, διαδίδουν κουτσομπολιά για εμάς ή τελειώνουν μια σχέση παρά τις υποσχέσεις τους. 
Σε μια στιγμή, η ζωή μας αλλάζει για πάντα.

Η προδοσία είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους. Είναι σπάνιο για κάποιον να περάσει τη ζωή του χωρίς να νιώσει ότι έχει προδοθεί. Πώς λοιπόν μπορούμε να ξεπεράσουμε την προδοσία έτσι ώστε να μην υποκύψουμε στην κατάθλιψη, τον κυνισμό και την απόγνωση; Με λίγα λόγια, πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε την προδοσία χωρίς να προδώσουμε τους εαυτούς μας;

Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «Love & Betrayal» , η προδοσία πονάει. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές που θα μας βγάλουν από την αγωνία και την πικρία που αφήνει πίσω της μια μεγάλη προδοσία. Ωστόσο, καθώς ξεπερνάμε το αρχικό σοκ και την απογοήτευση, υπάρχει δυνητικά μια συνέχεια μετά την προδοσία. Οι εβδομάδες και οι μήνες μετά την προδοσία μας δίνουν ευκαιρίες να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τη ζωή πιο βαθιά. Οι πιο απελευθερωτικές ανακαλύψεις της ζωής συχνά έρχονται την εποχή που αισθανόμαστε πληγωμένοι.

Όμως εγώ το επιλέγω. Και ακριβώς επειδή είναι δική μου απόφαση, έχει αξία.

post-559

Μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν καταστάσεις όπου δεν έχει κανείς επιλογή. Παραδεχόμαστε ότι πάντοτε επιλέγουμε, ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι δεν επιλέγουμε, στην καθημερινή μας ζωή, κάθε μέρα, σε όλη μας τη ζωή.
Και όταν λέμε:
“Δεν υπήρχε άλλη λύση…”
“Δεν είμαι υπεύθυνος γι αυτό…”
“Δεν γινόταν τίποτε άλλο…”
Λέμε ψέματα. Ασύστολα ψέματα. Γιατί, πάντοτε επιλέγουμε.
Στην καθημερινή μας ζωή αποφασίζουμε σχεδόν για καθετί που κάνουμε και καθετί που σταματάμε να κάνουμε.
Είμαστε αναγκαστικά συμμέτοχοι για όλα όσα μας συμβαίνουν, γιατί με τον άλφα ή βήτα τρόπο έχουμε επιλέξει να συμβούν.
“Ε, καλά… εγώ όμως πρέπει κάθε μέρα να πάω στη δουλειά… δεν μπορώ να κάνω τίποτε γι’αυτό… ακόμη κι αν δεν θέλω και δεν το επιλέγω, πάλι πρέπει να πάω”
Αν είμαι διατεθειμένος να πληρώσω το τίμημα, μπορώ.
“Ένας άνθρωπος προχωράει απελπισμένος στην έρημο. Μόλις έχει πιει την τελευταία σταγόνα νερό από το παγούρι του. Ο ήλιος που καίει πάνω από το κεφάλι του και οι γύπες που τον περιτριγυρίζουν, προμηνύουν το επικείμενο τέλος του.
“Νερό!” φωνάζει, “Νερό! Λίγο νερό!”
Βλέπει από δεξιά να έρχεται προς το μέρος του ένας βεδουίνος πάνω σε μια καμήλα.
“Δόξα τον Θεό!” λέει. “Νερό σε παρακαλώ… νερό!”
“Δεν μπορώ να σου δώσω νερό” του λέει ο βεδουίνος, “Είμαι έμπορος και το νερό είναι απαραίτητο για να ταξιδεύει κανείς στην έρημο.”
“Πούλησε μου λίγο νερό” τον εκλιπαρεί εκείνος, “Θα σε πληρώσω…”
“Αδύνατον “εφέντη”. Δεν πουλάω νερό, πουλάω γραβάτες.”
“Γραβάτες;;;;”

Είναι Αγάπη Ή Είναι Εξάρτηση;

Η δεύτερη συνηθέστατη λαθεμένη αντίληψη σχετικά με την αγάπη είναι η ιδέα ότι η εξάρτηση είναι αγάπη. Πρόκειται για μία λαθεμένη αντίληψη που οι ψυχοθεραπευτές αντιμετωπίζουν σχεδόν καθημερινά. Οι συνέπειές της φαίνονται δραματικά σε άτομα που κάνουν μια απόπειρα, ή κίνηση ή απειλή αυτοκτονίας ή που έχουν γίνει ράκος από κατάθλιψη ύστερα από μια απόρριψη ή από ένα χωρισμό από σύζυγο ή ερωμένο.



Ένα τέτοιο άτομο λέει: "Δε θέλω να ζήσω, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον σύζυγο (τη γυναίκα, τον φίλο, τη φιλενάδα) μου, τον (ή την) αγαπώ τόσο πολύ". 

Και όταν του απαντώ, όπως κάνω συχνά: "Πέφτεις έξω... δεν αγαπάς τον άντρα (τη γυναίκα, τον φίλο, τη φιλενάδα) σου".


"Τι εννοείς;" έρχεται η θυμωμένη ερώτηση. "Σου είπα πως δε μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν (ή αυτήν)". 

Προσπαθώ να εξηγήσω: "Αυτό που λες είναι παρασιτισμός, όχι αγάπη. Όταν έχεις ανάγκη ένα άλλο άτομο για να επιβιώσεις, είσαι ένα παράσιτο αυτού του ατόμου. Δεν υπάρχει εκλογή, δεν υπάρχει ελευθερία στις σχέσεις σου. 
 Είναι ζήτημα ανάγκης, όχι αγάπης.


Η αγάπη είναι ελεύθερη εκλογή. Δύο άνθρωποι αγαπούν ο ένας τον άλλο μόνο όταν είναι ικανοί να ζουν ο ένας χωρίς τον άλλο αλλά ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ να ζήσουν ο ένας με τον άλλο".


Ορίζω την εξάρτηση ως την ανικανότητα ενός να ζει σαν άρτιο άτομο ή να δρα σωστά χωρίς τη βεβαιότητα ότι κάποιος άλλος τον φροντίζει ενεργητικά. Η εξάρτηση όταν αφορά φυσιολογικά υγιείς ενηλίκους είναι παθολογική - είναι αρρώστια, είναι πάντοτε μια εκδήλωση ψυχοπάθειας ή ψυχικού ελαττώματος.


Πρέπει να διακρίνουμε τη διαφορά της με εκείνο που συνήθως λέμε εξάρτηση από ανάγκες ή συναισθήματα. Όλοι μας, ο καθένας μας έχει - ακόμα κι όταν προσποιείται στους άλλους και στον εαυτό του ότι δεν έχει - εξάρτηση από ανάγκες και συναισθήματα. Όλοι μας έχουμε επιθυμίες να μας κανακεύουν, να μας περιποιούνται χωρίς εμείς να κάνουμε τίποτα, να μας φροντίζουν άτομα πιο δυνατά από μας που νοιάζονται ειλικρινά για τα συμφέροντά μας. Όσο κι αν είμαστε δυνατοί, όσο κι αν είμαστε στοργικοί και υπεύθυνοι και ενήλικοι, αν κοιτάξουμε καλά μέσα μας, θα βρούμε την επιθυμία να αναλάβουν άλλοι να μας φροντίζουν, έτσι για αλλαγή.

Καταπολεμήστε αποτελεσματικά την Ιγμορίτιδα, το Φλέγμα, την Γρίπη και την Ρινίτιδα με μόνο δύο συστατικά!

ανακατεύουμε-αυτές-2-συστατικών-και-λένε-αντίο-to-the-ιγμορίτιδα-φλέγμα-γρίπη-ρινίτιδα-και-πιο-1

Η ιγμορίτιδα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από φλεγμονή των κόλπων. 

Είναι συχνά αποτέλεσμα ιικών, μυκητιακών και βακτηριακών μολύνσεων ή αλλεργιών. 

Προκαλεί συμπτώματα όπως παχιά ρινική βλέννα, πόνο προσώπου, βουλωμένη μύτη, βήχα, κόπωση, πονοκεφάλους και κυκλοφοριακή συμφόρηση. 

Η κοινή θεραπεία για την ιγμορίτιδα περιλαμβάνει τη λήψη αντιβιοτικών που μπορεί να έχουν αρνητικές παρενέργειες, οι οποίες είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από ιγμορίτιδα στρέφονται σε φυσικές θεραπείες για βοήθεια. 

Ευτυχώς, έχουμε ένα τέτοιο φάρμακο που μειώνει τα συμπτώματα της ασθένειας και βοηθάει στην άμεση αντιμετώπισή της. 

Αν θέλετε να εξαλείψετε τις ουλές από οποιοδήποτε μέρος του σώματός σας σε 2 εβδομάδες, απλά δοκιμάστε αυτή τη σπιτική κρέμα!

Αν θέλετε να εξαλείψει τα σημάδια του οποιοδήποτε μέρος του σώματός σας σε 2 εβδομάδες, Test Αυτό το σπίτι-αγάπης Cream!
Πιθανώς πολλοί από εμάς έχουν προσπαθήσει να εξαλείψουν κάποια ουλή του σώματός τους χρησιμοποιόντας πολλές θεραπείες που διατίθενται στην αγορά, οι οποίες μπορεί να είναι και αρκετά ακριβές. Υπάρχουν επίσης διορθώσεις με λέιζερ που μπορούν να βοηθήσουν, αλλά δεν μπορούν όλοι να αντέξουν το οικονομικό κόστος. Το λυπηρό είναι ότι δεν βοηθούν πολύ.
Οι ουλές που εμφανίζονται σε κάθε μέρος του σώματος, λόγω ενός βαθιού κοψίματος, μιας χειρουργικής επέμβασης κλπ είναι δυσάρεστα σημάδια και οι άνθρωποι συχνά βρίσκονται σε δύσκολη θέση εξαιτίας τους.
Ευτυχώς για σας, έχουμε έναν ωραίο φυσικό τρόπο που σίγουρα θα σας βοηθήσει να αφαιρέσετε αυτές τις ενοχλητικές ουλές πολύ αποτελεσματικά και οικονομικά!

"Πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε την ''facebook ζήλεια''


Όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση, η οποία ήταν αφιερωμένη στο φαινόμενο της παρακολούθησης στο facebook και στις αρνητικές επιδράσεις της στην ψυχική μας υγεία, δεσμεύτηκα ότι θα αναφερθώ και στον τρόπο που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο και να προστατέψουμε την ύπαρξή μας.

Έτσι λοιπόν, με νέα βασισμένα και πάλι στην επιστημονική κοινότητα και συγκεκριμένα σε μία πρόσφατη μελέτη του Stanford, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι οι άλλοι είναι πιο ευτυχισμένοι από αυτούς. Όταν αντιμετωπίζουν και θέματα αυτοεκτίμησης δε, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Το αποτέλεσμα όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση είναι να ξοδεύουν τον 

χρόνο τους παρατηρώντας τι κάνουν οι άλλοι, τις χαρούμενες φωτογραφίες που ανεβάζουν, τις εμπνευσμένες ανακοινώσεις και να αισθάνονται φυσικά πως η δική τους ζωή είναι χάλια.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι η Meghan Daum, συγγραφέας και αρθρογράφος προτείνει στην εφημερίδα  Los Angeles Times, το εξής. Πριν βιαστείτε να ζηλέψετε και κατά επέκταση να πέσετε σε μελαγχολία ή κατάθλιψη, ρίξτε μία ματιά στο δικό σας προφίλ"Είναι μία ακριβή απεικόνιση της "ζοφερής πραγματικότητας σας", η οποία είναι αναπόφευκτη στη ζωή?" 

Επιπλέον αν ρίξετε μία πιο προσεκτική ματιά στις δικές σας φωτογραφίες, θα δείτε ότι έχετε διαλέξει τις καλύτερες, αυτές που φαίνεστε όμορφοι, αδύνατοι, στυλάτοι , χαρούμενοι κλπ.. Μήπως αν τις παρατηρείτε για ώρα και υποθέταμε ότι δε σας γνωρίζατε, τότε θα αρχίσατε να ζηλεύετε και εσάς τους ίδιους?

"Δάνειες σκέψεις"



Πόσα από αυτά που έχετε στο μυαλό σας ως δικές σας απόψεις είτε για τον κόσμο είτε για εσάς τους ίδιους,  πιστεύετε ότι σας ανήκουν πραγματικά;

Οι άνθρωποι διαμορφώνονται εσωτερικεύοντας ερεθίσματα και ακούσματα του περιβάλλοντός τους. Ειδικότερα, πιστεύουν για αυτούς και τον κόσμο αυτά που ακούνε από παιδιά και μεγαλώνοντας προσθέτουν και άλλα, εφόσον πληθαίνουν τα ερεθίσματα.


Συνεπώς υιοθετούν έναν τρόπο ζωής βασισμένο σε ό,τι και όσα έμαθαν. Τί είναι δικό σας πραγματικά; Μήπως ένα μέρος της απώλειας της ευτυχίας σας απορρέει στο ότι το γνωστικό σας σύστημα είναι δανεικό;


Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι είναι αναγκαίο να αντιδράτε σε ότι ακούτε. Εξάλλου από την παιδική ηλικία η ανάγκη να γνωρίσει ο άνθρωπος τον κόσμο του επιτρέπει να είναι απολύτως δεκτικός σε ότι ακούει και να το αποδέχεται.
Μεγαλώνοντας σίγουρα διαπιστώνει κανείς ότι τα περισσότερα πράγματα δεν είναι έτσι όπως του τα έχουν πει. Κάνει τη διάκριση, το επισημαίνει, το αποδέχεται και συνεχίζει.


Δεν γίνεται έτσι με όλα τα θέματα όμως. Ναι μεν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να αντιληφθεί μεγαλώνοντας ότι έχει κάποιες απόψεις για τον κόσμο και τον εαυτό του, όμως δεν καταλαβαίνει πάντα από που προέρχονται αυτές.


Οι επιλογές της ζωής του, ο τρόπος που βιώνει και συμβιώνει, τα άτομα που επέλεξε να έχει στη ζωή του, η κοινωνική θέση που επέλεξε, η εργασία του, οι απόψεις για τους γύρω, οι πεποιθήσεις για τον κόσμο, η εικόνα του εαυτού του κλπ. μπορεί να είναι αποτέλεσμα ξένων επιλογών, λεγομένων και γνωσιών. 

Όλ’ αυτά όμως είναι καλά για τους απαίδευτους

post-551

Μοναξιές γυρεύουν οι άνθρωποι, εξοχές και παραθαλάσσια και βουνά και συ πολλάκις τυχαίνει να τα λαχταράς. 
Όλ’ αυτά όμως είναι καλά για τους απαίδευτους αφού μπορείς, όποια στιγμή θελήσεις  v’ αποτραβηχθείς στον εαυτό σου. 
Γιατί πουθενά ησυχότερα κι αμεριμνότερα δεν αποτραβιέται ο άνθρωπος παρά μέσα στην ψυχή του. 
Και μάλιστα εκείνος που έχει τακτοποιημένα τα εσωτερικά του έτσι που, όταν τα βλέπει, καταλαμβάνεται από τέλεια καλή διάθεση. Και καλή διάθεση εννοώ την αρμονική διάθεση. 
Συχνά λοιπόν δίνε του εαυτού σου του είδους τούτου απομόνωση και ανανέωνέ τον.

Η αγάπη -και όχι ο πλούτος- κάνει τον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο, επιβεβαιώνει διεθνής μελέτη



Η αγάπη και η ψυχική ηρεμία τελικά κάνουν τον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο απ' ότι τα υλικά αγαθά, περιλαμβανομένης και μιας αύξησης του εισοδήματός του, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που παρουσιάζεται στο διήμερο συνέδριο του ΟΟΣΑ και της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου στις 12 και 13 Δεκεμβρίου.
Η έρευνα επιχειρεί να δώσει απάντηση στο παράδοξο, πώς ενώ το υλικό επίπεδο της ζωής έχει βελτιωθεί σημαντικά κατά τα τελευταία 40 χρόνια, το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή είναι στάσιμο, αν όχι σε πτώση, ακόμη και σε ανεπτυγμένες χώρες, όπως η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Οι ερευνητές της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), με επικεφαλής τον καθηγητή λόρδο Ρίτσαρντ Λαγιάρντ, αξιολόγησαν πολλές διεθνές έρευνες κοινής γνώμης στις οποίες είχαν απαντήσει περίπου 200.000 άτομα, σχετικά με τους διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την ευημερία ενός ανθρώπου.

Από την αξιολόγηση των απαντήσεων διαπίστωσαν ότι σε μια κλίμακα από το μηδέν έως το δέκα, ο διπλασιασμός του εισοδήματος θα αύξανε την ευτυχία ενός ανθρώπου κατά μέσο όρο το πολύ 0,2 μονάδες. Αντίστροφα, η ανεργία θα μείωνε την ευτυχία κατά περίπου 0,7 μονάδες.

Από την άλλη, η κατάθλιψη και το άγχος μείωναν την ευτυχία κατά 0,7 μονάδες, ενώ η εύρεση του έρωτα και της αγάπης στο πρόσωπο ενός συντρόφου θα αύξανε την ευτυχία κατά 0,6 μονάδες, δηλαδή τρεις φορές περισσότερο από ό,τι ο διπλασιασμός του μισθού. Η απώλεια του συντρόφου λόγω διαζυγίου ή θανάτου μείωνε την ευτυχία κατά περίπου 0,6 μονάδες, σχεδόν όσο και η ανεργία.

Έρευνα: Το ναδίρ στην ψυχική υγεία δεν έρχεται από την οικονομική κρίση, αλλά από αυτούς τους παράγοντες…

ψυχική υγεία

Μια αποτυχημένη σχέση ή ένας γάμος που καταλήγει σε διαζύγιο, το συνεχές άγχος και η κατάθλιψη κάνουν κάποιον να νιώθει περισσότερο δυστυχισμένος από ό,τι η φτώχεια του.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν Βρετανοί ερευνητές, σύμφωνα με τους οποίους το να βρει κάποιος την αγάπη ή να νιώθει ψυχικά ήρεμος, τον κάνουν πιο ευτυχισμένο σε σχέση με μια αύξηση του μισθού του και γενικότερα των εισοδημάτων του.
Η καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους μπορεί να μειώσει τη δυστυχία κατά 20%, ενώ η καταπολέμηση της φτώχειας κατά μόνο 5%, σύμφωνα με τη μελέτη. Τέτοιες διαπιστώσεις, κατά τους ερευνητές, φιλοδοξούν να «φέρουν επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε για τις ανθρώπινες προτεραιότητες», στο πλαίσιο μιας νέας επιστήμης της υποκειμενικής ευημερίας (στο βαθμό βέβαια που μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη).
H νέα μελέτη της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), με επικεφαλής τον καθηγητή λόρδο Ρίτσαρντ Λαγιάρντ, ειδικό στη μελέτη της σχέσης ευτυχίας και οικονομίας (το βιβλίο του «Ευτυχία: Μαθήματα από μια νέα επιστήμη»μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2011), παρουσιάζεται σε διήμερο συνέδριο του ΟΟΣΑ και της London School of Economics στο Λονδίνο στις 12 και 13 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Τέλεγκραφ».

Η Ανάπτυξη πάει εκεί που υπάρχουν ρομπότ – Ετοιμαστείτε για ένα αύριο χωρίς εργασία

robots-2

Οκτώ μήνες από τότε που κυκλοφόρησε το βιβλίο του μηχανικού John Crews για τη μελλοντική των ρομπότ, το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει δραστικά. Η έρευνα της ‘τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης’ εξερευνά ένα αυτοματοποιημένο μέλλον στο οποίο οι κυβερνήσεις παρέχουν στους πολίτες ένα βασικό εισόδημα και οι ανησυχίες σχετικά με την απώλεια θέσεων εργασίας είναι το τοπ θέμα στις ευρύτερες συζητήσεις
Οι πολιτικές υποσχέσεις περί Ανάπτυξης μοιάζουν με «λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο», αφού η ίδια η πραγματικότητα δείχνει ότι η ‘Ανάπτυξη’ έχει αποφασίσει να πάει εκεί που υπάρχουν τα ρομπότ. Ο John Crews που γνωρίζει τα ρομπότ και τις δυνατότητές τους απαντάει σε ερωτήσεις του inverse.com  σχετικά με το εργασιακό μέλλον και τι πρέπει να περιμένουμε.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Donald Trump εξελέγη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένας από τους στόχους του είναι να φέρει θέσεις εργασίας για την κατασκευή πίσω στη χώρα. Πώς αυτό ταιριάζει με το μέλλον αυτοματισμού;
Η Βιομηχανία επιστρέφει στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν παράγει θέσεις εργασίας. Οι εταιρείες μετακόμισαν την παραγωγή τους σε μέρη με πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό. Η προηγμένη επανάσταση αυτοματισμού θα κάνει το κόστος εργασίας άσχετο, καθιστώντας το σχεδόν μηδενικό. Το εργοστάσιο στο εγγύς μέλλον θα πρέπει να βρίσκεται σε μια βέλτιστη θέση γειτνίασής του με τις πρώτες ύλες, τις αγορές, και τη φθηνή ενέργεια – το εργατικό κόστος δεν θα είναι ένας παράγοντας, όταν σχεδόν όλη η δουλειά είναι αυτοματοποιημένη, δηλαδή γίνεται από αλγόριθμους Τεχνητής Νοημοσύνης και τα ρομπότ.
Οι πολιτικοί θα πιστωθούν ότι έφεραν την μεταποίηση πίσω, αλλά στην πραγματικότητα θα δημιουργηθούν λίγες νέες θέσεις εργασίας. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι και οι πολιτικοί απλά δεν είναι έχουν επίγνωση τι επιπτώσεις θα έχει στην οικονομία και την κοινωνία μας ο προηγμένος αυτοματισμός. Όλο και περισσότερα θα είναι τα ρομπότ που θα παίρνουν και θα διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας από τους ανθρώπους.

Χρειάζεσαι νά …μισῇς;

Χρειάζεται νά ...μισῇς;

Τότε στόχευσε ἐκεῖ ποὺ πρέπει κι ὄχι ὅπου ἄλλοι σοῦ ὑποδεικνύουν.
Εἶσαι ἀριστερός; Δεξιός μήπως; Σοσιαλιστής σκέτος ἤ μέ …βούλες;
Εἶσαι χριστιανός; Ἄθεος; Μουσουλμᾶνος; Μήπως εἶσαι τῆς πατρώας θρησκείας;
Μήπως εἶσαι ὀλυμπιακός; Παναθηναϊκός;
Ὅ,τι κι ἐὰν εἶσαι θυμήσου πὼς …δὲν τὸ ἐπέλεξες ἐσὺ ἀλλὰ σοῦ τὸ «φόρεσε» ἡ ἐκπαίδευσίς σου.
Θυμήσου πὼς κάποιοι ἄλλοι, πρὶν ἀπὸ ἐσέναν, ἀλλὰ γιὰ ἐσέναν πάντα, σχεδίασαν κόμματα, παρατάξεις, «ἰδεολογίες», ἐπαναστάσεις κι «ἐπαναστάσεις» ἔως καὶ …ἱστορία στὰ μέτρα σου καὶ σοῦ τὶς προσέφεραν ἐν ἀφθονίᾳ γιὰ νὰ ἀποφασίσῃς μὲ ποιὰν ἀπὸ ὅλες θὰ …ντυθῆς.
Κι ἐσὺ τόσο πολὺ τὸ …ἐπέλεξες ὅλο αὐτὸ μόνος σου, ποὺ θεωρεῖς πὼς ὅσοι δὲν συμφωνοῦν μαζύ σου εἶναι κι ἐχθροί σου.
Θυμήσου…
Θυμήσου πὼς γεννήθηκες ἄνθρωπος. Θυμήσου τὴν γειτονιά σου… Τοὺς παιδικούς σου φίλους.
Θυμήσου αὐτὰ κι αὐτοὺς ποὺ σὲ ἔκαναν νὰ γελᾷς, νὰ σκέπτεσαι, νὰ χαίρεσαι…
Θυμήσου ὅλα αὐτά, τὰ ἁπλᾶ, ποὺ κάνουν τὸν κόσμο ὄμορφο.
Ξέχνα τὰ δηλητήρια ποὺ σοῦ ἔχωσαν στὸ αἷμα, στὴν καρδιὰ καὶ στὸ μυαλό.
Ξέχνα αὐτὰ ποὺ σὲ χωρίζουν.
Ξέχνα αὐτὰ ποὺ σοῦ ἐπιβάλλουν ἄλλοι νὰ θυμᾶσαι…
…καὶ μπὲς στὴν οὐσία: Πῶς θά γίνη ὁ κόσμος μας καλλίτερος;
Ποιός εἶναι ὁ ἐχθρός; Πῶς θά ἀνακτήσουμε τήν ἐλευθερία μας;

Αναπτύξτε τις διαισθητικές σας δυνάμεις

Από τον Ανδρέα Τσάκαλη
Ποια είναι η διαισθητική σας ταυτότητα;
Η διαίσθηση είναι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που διαθέτουμε σαν άνθρωποι για να διαγνώσουμε το παρόν και να προαισθανθούμε το μέλλον. Πόσοι όμως από εμάς τη χρησιμοποιούμε συνειδητά;
51eee24f094376c1f
ΟΛΟΙ μας διαθέτουμε τέσσερις αισθήσεις διαίσθησης, αυτή των συναισθημάτων, της προφητείας, της διακοής και της διόρασης. Μπορούμε λοιπόν να μάθουμε να εστιάζουμε στους τομείς αυτούς για να ενισχύσουμε τις διαισθητικές μας ικανότητες.
Καθώς θα το κάνουμε αυτό, θα ανακαλύψουμε ότι έχουμε μεγαλύτερη έφεση σε μια ή δύο από τις αισθήσεις αυτές. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ποιες είναι, έτσι ώστε να μπορούμε να ακούμε καλύτερα τη διαίσθησή μας.
Ξεκινήστε κάνοντας το τεστ που ακολουθεί για να μάθετε αν έχετε ή όχι διαισθητικές ικανότητες. Κάθε θετική απάντηση ισοδυναμεί με ένα βαθμό.

Μυστηριώδες αντικείμενο σε ακτή της Νέας Ζηλανδίας

Ένα μυστηριώδες σώμα, σαν απολιθωμένο τέρας, που ξεβράστηκε σε παραλία της Νέας Ζηλανδίας διχάζει την κοινή γνώμη.
Εξωγήινη χρονοκάψουλα; Το μυστηριώδες αντικείμενο σε σχήμα φάλαινας, στην παραλία όπου ξεβράστηκε. Πηγή: Facebook/Melissa Doubleday
ΕΝΑ ΘΑΛΑΣΣΙΟ τέρας, καλυμμένο με κοντά πλοκάμια, σαν μαλλιά ράστα, που είναι «διακοσμημένα» με περίεργες άσπρες πεταλίδες, ξεβράστηκε παραμονές Χριστουγέννων στην παραλία Muriwai στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, όπου εντοπίστηκε από την Μελίσσα Νταμπλντέι, κάτοικο της περιοχής.
Τα ανατριχιαστικά μακριά «σκουλήκια» και τα άγνωστα όστρακα στο σώμα του μυστηριώδους αντικειμένου κάνουν πολλούς να μιλούν για εξωγήινο κατασκεύασμα. Πηγή: Facebook/Melissa Doubleday

Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ


Έχοντας παγώσει από την πρωινή ομίχλη, έβαλα την εφημερίδα κάτω από το μπράτσο μου και άρχισα να γυρίζω τρέχοντας προς το σπίτι, όταν ένα φοβερό θέμα με σταμάτησε εκεί που βρισκόμουν. Εκεί, επάνω στο κρύο τσιμέντο κάτω από το παράθυρο της κουζίνας ήταν πεσμένα τρία γυμνά χελιδονάκια περιτριγυρισμένα από θρύμματα ξεραμένης γκρίζας λάσπης, την φωλιά τους που είχε πέσει.
Τα χελιδόνια πάντα έφτιαχναν την φωλιά τους κάτω από την μπροστινή μας μαρκίζα. «Ο Κύριος και η Κυρία Chatterley” συχνά κούρνιαζαν πάνω στα εναέρια καλώδια τσουρτσουρίζοντας ο ένας στον άλλο καθώς κάναμε δουλειές στην αυλή μας. Μία από τις πιο αγαπημένες τους συνήθειες ήταν να λιάζονται στην κορυφή του σκυλόσπιτου ή του μετρητή του ηλεκτρικού. Τα πουλιά λαχάνιαζαν από την ζέστη καθώς άλλαζαν θέση σαν λουόμενες καλλονές που αγωνίζονται για ένα ομοιόμορφο μαύρισμα. Η εμπιστοσύνη τους σε εμάς ήταν ολοφάνερη, γιατί μας επέτρεπαν να στεκόμαστε σχεδόν αρκετά κοντά για να τα αγγίξουμε.
Αλλά τώρα δεν υπήρχε σημάδια από τους γονείς τους, και τα ακίνητα πουλάκια έμοιαζαν νεκρά. Απαλά άγγιξα ένα από τα μωράκια. Οι μπλε διογκώσεις των κλειστών ματιών του υπογράμμιζαν την ψυχρότητα του δέρματος του. Έλεγξα προσεκτικά τα άλλα, και βρήκα ότι κανένα δεν ήταν άκαμπτο. Με μια πιο προσεκτική εξέταση, ένας αμυδρός παλμός στα αιμοφόρα αγγεία τους ήταν ορατός, μέσα από το σχεδόν διαφανές, απαλό ροζ δέρμα.
Κρατώντας τα τρία αναίσθητα κορμάκια μέσα στη χούφτα μου, μπήκα μέσα, άναψα το καλοριφέρ, και στάθηκα δίπλα στον εξαερισμό του τοίχου, από όπου ξεχύθηκε αμέσως ζεστασιά. Κρατώντας τα χέρια μου πάνω από τον καυτό αέρα, κράτησα τα αβοήθητα πουλιά, με τρόπο που ακουμπούσε το ένα πάνω στο άλλο, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μεταφοράς θερμότητας.
Ο σύζυγος μου επέστρεψε από τον περίπατο με τον σκύλο, έτσι επιστράτευσα τα μεγάλα ζεστά χέρια του για να κρατήσουν τα πουλάκια πάνω από το καλοριφέρ, ενώ εγώ συγκέντρωνα τα πράγματα που θα χρειαζόμουν για να τα φροντίσω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ικανοποιημένο χαμόγελο του όταν, μετά από λίγα λεπτά, άρχισαν να κινούνται μέσα στα χέρια του.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ


Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί, παρά τις έντονες προσπάθειές μας, ορισμένες καταστάσεις μας κάνουν να ενεργούμε σαν τους γονείς μας;
Ενώ συχνά αυτό το θεωρούμε ότι είναι μαθημένη συμπεριφορά μηχανισμού, η νέα έρευνα από τον Dr. Brian Dias από το πανεπιστήμιο Emory δείχνει ότι η φύση παίζει ένα ρόλο, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι δυνατόν κάποιες πληροφορίες βιολογικά να κληρονομούνται μέσω χημικών αλλαγών που συμβαίνουν στο DNA. Κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα σε μια μελέτη που αποκάλυψε το γεγονός ότι τα ποντίκια μπορούν να περάσουν μαθημένες πληροφορίες σχετικά με τραυματικές ή αγχωτικές εμπειρίες - σε αυτή την περίπτωση, φόβο για τη μυρωδιά των ανθών της κερασιάς - στις επόμενες γενιές. Πράγμα που παρέχει πειστικές ενδείξεις για τη βιολογική μετάδοση της μνήμης από τον εγκέφαλο στο γονιδίωμα.
Αυτό που αυτή η ανακάλυψη μας λέει είναι ότι τα ψυχολογικά και συναισθηματικά αποτελέσματα των τραυματικών γεγονότων που ένας γονέας (ή προηγούμενες γενεές) παρουσίασαν μπορεί να μετακυλίεται στους απογόνους τους. Αυτή η έννοια ονομάζεται γονιδιωματική αποτύπωση, και αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικά παιδιά των επιζώντων του Ολοκαυτώματος έχουν ορισμένες ανησυχίες, ή γιατί ένα άτομο που έχει κακοποιηθεί από τους γονείς του, οι γονείς του οποίου τους κακοποιούσαν, στη συνέχεια κακοποιεί άλλους. Ωστόσο, μόνο και μόνο επειδή ένα άτομο έχει κληρονομήσει μια τάση (ή βιολογική μνήμη), δεν σημαίνει ότι αυτή η τάση είναι μια καταδίκη που επιβλήθηκε. Η Επιγενετική - η μελέτη των μοριακών μηχανισμών με τους οποίους το περιβάλλον ελέγχει την δραστηριότητα του γονιδίου - μας λέει ότι τα γονίδια δεν προκύπτουν αφ’ εαυτού, μάλλον, κάτι στο περιβάλλον τα έχει προκαλέσει.
Η πιο πρόσφατη έρευνα στην επιγενετική υποδηλώνει ότι τα συναισθήματα που έχουν βιώσει οι δύο γονείς στιγμές, μέχρι και ώρες πριν από τη σύλληψη κληρονομούνται, αποτελώντας έτσι τον πρώτο μας γενετικό οδηγό. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο οργανισμός (ή το παιδί) θα πρέπει να προσαρμοστεί στο ίδιο περιβάλλον και συναισθηματικές συνθήκες που γίνονταν αντιληπτές από τους προγόνους του.

Αντιμετώπιση και Διαχείριση των προβλημάτων στην σύγχρονη καθημερινή πραγματικότητα

Η διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν τείνει τις περισσότερες φορές να μας αποδιοργανώνει, εμφανίζοντας έναν καίριο και ουσιαστικό παράγοντα, που λέγεται αστάθμητος και καθορίζεται ξέχωρα από την δική μας λειτουργική αντιμετώπιση.

Αυτό που λείπει τις περισσότερες φορές από την ζωή μας, είναι ο έγκαιρος και σωστός προγραμματισμός προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την δυσκολία όταν έρχεται προ των πυλών.
Αυτό που διακρίνει κάθε ανθρώπινη οντότητα να διαχειρισθεί την δική του καθημερινή πραγματικότητα, είναι η θέληση του, να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Μια αισιόδοξη ματιά. Βέβαια, πέρα από το συναισθηματικό και ψυχολογικό κομμάτι της ωρίμανσης του καθενός, έχει να κάνει και ανάλογα με τα βιώματα που έχει αποκτήσει καθώς και τις εμπειρίες που τον έχουν δυναμώσει ή αποδυναμώσει. Και είναι εκείνες που χαλυβδώνουν την θέληση του να ανταπεξέλθει όσο ζοφερή και αν εμφανίζεται αυτή η πραγματικότητα.
Η ζεύξη ανάμεσα στο πραγματικό και στο ιδεατό πολλές φορές δεν είναι επιτυχής, δείχνει τις περισσότερες φορές ασύμβατη όταν οι κοινωνικές προσταγές δεν συνάδουν με τα θέλω μας. Αυτό που διακρίνει έναν άνθρωπο σε επιτυχημένο ή μη, σε δυνατό ή αδύνατο όσο επώδυνο ή ανώδυνο είναι, είναι η εμπειρία που έχει αποκτήσει κατά την διάρκεια της ζωής του, είναι εκείνη η κατάσταση που διαμορφώνεται στο μέτρο και στο βαθμό του δυνατού. Ορίζεται ως την ειδοποιό διαφορά στην οποία κάθε άνθρωπος καλείται να διαπιστώσει τις δικές του συντεταγμένες και να οριοθετήσει τον εαυτό του σε μια ανταγωνιστική κοινωνία.
Ο διάσημος συγγραφέας του 19ου αιώνα Oscar Wilde έλεγε: «Εμπειρία είναι το όνομα που ο καθένας δίνει στα λάθη του.» Κανείς δεν περνά μέσα από τη ζωή χωρίς να κάνει λάθη και να αντιμετωπίζει προβλήματα.
Κάθε φορά που διαχειριζόμαστε μια δύσκολη κατάσταση και πολλές φορές μη ελεγχόμενη, εάν προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε, βλέποντας και ζυγίζοντας περισσότερο την θετική της πλευρά και επανεκτιμώντας το πως αλλιώς θα μπορούσε να έχει γίνει, προκειμένου να αποφευχθεί και στο μέλλον μια τέτοια παρόμοια κατάσταση, τότε βρισκόμαστε σε μια πιο πλεονεκτική θέση, γνωρίζοντας ότι έτσι μπορούμε πραγματικά να είμαστε πιο δυνατοί και πιο ισχυροί απέναντι στις καθημερινές προκλήσεις που μας λεηλατούν, αντισταθμίζοντας πάντα τα οφέλη προς την θετική πλευρά και μόνο.

Έχουμε εισέλθει στη φάση της τελικής εκκαθάρισης

lastglobaliststanding1-jpg

Ο Cobra από την μακρινή Αυστραλία:
- Ο ΠΟΥΤΙΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΩΝΟΣ ΟΥΤΕ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΩΝ ROTHSCHILD!
Έχουμε εισέλθει στη φάση της τελικής εκκαθάρισης της οικονομικής οντότητας Yaldabaoth και των τελευταίων βόμβών πλάσματος "toplet" που έχουν απομείνει..
Η διαδικασία αυτή έχει φτάσει σε σημείο όπου το Κίνημα Αντίστασης μπορεί να παρεμβαίνει πιο ενεργά στην επιφάνεια του πλανήτη. Οι διάφορες ομάδες Αντίστασης αυτό κάνουν τώρα, δίνοντας τακτική υποστήριξη σε θετικές ομάδες μέσα στους στρατούς των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, της Κίνας, της Ινδίας, της Αιγύπτου και ορισμένων άλλων χωρών. Αυτό θα επιφέρει πολύ σύντομα βελτίωση της κατάστασης στην Συρία, το Ιράκ και την Ουκρανία:
Δυστυχώς όμως η Daesh έχει ανακαταλάβει ένα άλλο σημαντικό σημείο Δίνης (της θεάς Ίσιδος) στη Συρία, την Παλμύρα:
Ωστόσο, φαίνεται ότι η Παλμύρα θα απελευθερωθεί σύντομα και πάλι:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΪΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΪΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ

Οι 7 νόμοι του Σύμπαντος
«Το Παν είναι ο Λόγος. Το σύμπαν είναι Νοητικό». 

(Πρώτη Αρχή)



Ο Ερμής Τρισμέγιστος χιλιάδες χρόνια πριν μας είπε:
Υπάρχει ο Νους και το πνεύμα.
Αρχή δε όλων είναι ή διανοητική ουσία, που είναι η μόνη σε επαφή με τον Λόγο.
Ο Λόγος της είναι σαν σύμβουλος.

Ψυχή λοιπόν είναι ουσία αυτοτελής, είναι η νόηση, ο διανοητικός Λόγος της ουσίας, είναι η γνώση των λογισμών που κάνουμε, διαμέσου της ουσίας της ψυχής του Λόγου, και παρέχουν στο άλογο μέρος της ψυχής την ηχώ ως φωνή σε εμάς.

Υπάρχει λοιπόν η ουσία και ο Λόγος, και η νόηση και η διανόηση.
Προς την διανόηση μας οδηγεί η εικασία και η αίσθηση.
Ο Λόγος οδηγείται προς την ουσία, και δι αυτού άγεται.
Ή νόηση επιπλέκεται με τον λογισμό και όλα μαζί μία μορφή αποκτούν, και αυτή είναι η μορφή της ψυχής.

Νιώθουμε την ηχώ της ψυχής να μας μιλά, αλλά οι περισσότεροι δεν της δίνουμε σημασία και αυτό είναι το μεγαλύτερο μας λάθος.

Όλα είναι νοητά ο κόσμος είναι νοητός.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα