Πιο κάτω, μπορούμε να μάθουμε ποιος είναι ο ρόλος ορισμένων βασικών ορμονών στο σώμα μας, αλλά και πώς να τις «ελέγξουμε», ώστε να «πάρουμε» τα καλά τους, αφήνοντας στην άκρη τα αρνητικά.
Κορτιζόλη: Η ορμόνη του στρεςΤελευταίες έρευνες δείχνουν ότι η αύξησή της ευθύνεται για τη βουλιμία, την απώλεια μυικού όγκου ή μνήμης, την εμφάνιση διαβήτη, και την κατάθλιψη.
Όταν νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε ή βιώνουμε συνθήκες ψυχολογικής ή σωματικής πίεσης, ο υποθάλαμος, που βρίσκεται στον εγκέφαλό μας, δίνει εντολή να παραχθεί κορτιζόλη από τα επινεφρίδια. Η συγκεκριμένη ορμόνη αποτελεί μέρος του αρχέγονου μηχανισμού «μάχης ή φυγής» απέναντι στους κινδύνους και η αύξηση των επιπέδων της έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των καρδιακών παλμών και της παροχής οξυγόνου στον εγκέφαλο, καθώς και την απελευθέρωση ενέργειας από τις αποθήκες λίπους και γλυκόζης στο σώμα.
Ωστόσο, τα υψηλά επίπεδά της κορτιζόλης για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως συμβαίνει στην εποχή μας, έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Όχι μόνο συμβάλλουν στην εξάντλησή μας, αλλά επηρεάζουν και την κατανομή του λίπους στο σώμα (συγκεντρώνοντάς το στην περιοχή της κοιλιάς), αυξάνουν τη χοληστερίνη και το σάκχαρο και προκαλούν υπερφαγία.
Ελέγξτε την με γυμναστική 3 φορές την εβδομάδα. Η τακτική άσκηση μας βοηθά να εκτονωθούμε και κινητοποιεί αντιρροπιστικούς μηχανισμούς του οργανισμού, που εξουδετερώνουν τις ορμονικές και μεταβολικές επιδράσεις του στρες. Μάλιστα, για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, μπορούμε να εναλλάσσουμε μια συνεδρία έντονου αεροβικού προγράμματος με 1-2 συνεδρίες πιο χαλαρής άσκησης.