αναπόφευκτη η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ν.Δ.

φίλες και φίλοι

Η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει αρχίσει. Δεν γνωρίζουμε όμως πότε θα τελειώσει, πότε δηλαδή θα σχηματιστεί η επόμενη κυβέρνηση. Ο Σεπτέμβρης  του 2019 φαίνεται πολύ μακρινός. Όποτε κι αν σχηματιστεί, θα είναι μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με ή χωρίς επαναληπτικές εκλογές, απροκάλυπτη (συγκυβέρνηση)  ή καλυμμένη ( κυβέρνηση τεχνοκρατών ή οικουμενική εθνικής ομόνοιας και σωτηρίας  με κορμό τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και τη Νέα Δημοκρατία).

ΟΠΟΙΑ κι αν είναι η διάρκεια της σημερινής κυβέρνησης, η διαχείριση του Κράτους από τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σύντομη, θα είναι μια παρένθεση  της  μικροαστικής ιστορικής Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνήσει όσο κυβερνήσει, θα συγκυβερνήσει με Ν.Δ. και μετά θα εξαφανιστεί. Το 2020 ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει. Ένα μέρος της ιστορικής Αριστεράς θα αποχωρούσε από το πολιτικό και κοινοβουλευτικό προσκήνιο μόνο εάν κυβερνούσε. Κυβερνάει, άρα θα εξαφανιστεί. Το άλλο μέρος, το ΚΚΕ εννοώ, θα αποφύγει αυτόν τον δρόμο αλλά θα εξαφανιστεί συρρικνούμενο. Το 2030 το ΚΚΕ δεν θα υπάρχει. Από το 2020 και μετά, αν και η τάση είναι υπαρκτή, η ιστορική Αριστερά θα είναι ένας κόσμος εξωκοινοβουλευτικών μικρού μεγέθους οργανώσεων και ομάδων, που μια ευκαιριακή και προσωρινή ένωση και σύμπραξη, με σκοπό να μπουν στο Κοινοβούλιο, θα αναδείξει όλον τον αρχαϊσμό τους, θα τις αποτελειώσει και θα τις στείλει οριστικά και αμετάκλητα στον τάφο.  Ο τάφος είναι ανοιχτός, τα φτυάρια περιμένουν.

ΓΙΑΤΙ όμως έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Γιατί (θα) είναι παρένθεση η αριστερή κυβέρνηση; Και γιατί είναι αναπόφευκτη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ.;

ΔΥΟ είναι οι λειτουργίες της αριστερής (αριστεροδεξιάς μάλλον) κυβέρνησης: να σταθεροποιηθούν αφενός οι κατακτήσεις, οι νίκες της καπιταλιστικής επίθεσης της πενταετίας 2010-2014 κατά των εργαζομένων, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών και μικρομεσαίων μη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων και αφετέρου να αναλάβει τον συντονισμό της συνεχιζόμενης καπιταλιστικής επίθεσης, η οποία σημείωσε μεν πολλές νίκες, δεν μπορούμε όμως να πούμε ότι οι καπιταλιστές είναι ευχαριστημένοι: η αμείλικτη επίθεση δεν έχει ολοκληρωθεί, πρέπει όμως να ολοκληρωθεί: να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι συντάξεις, να αυξηθεί η φορολογία, να κλείσουν κι άλλες πολλές πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, παραγωγικές και εμπορικές, ώστε και τα κέρδη των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων να αυξηθούν και η φορολογία τους να μειωθεί. Για να μειωθούν όμως δραστικά οι φόροι του Κεφαλαίου πρέπει να συρρικνωθεί το Κράτος: να αυξηθούν τα έσοδα και να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες. Ως προς το δεύτερο, ο μόνος τρόπος που απομένει είναι η συρρίκνωση του Κράτους με την κατάργηση άχρηστων και μη παραγωγικών μηχανισμών αλλά και με την απόλυση κρατικών υπαλλήλων και την δραστική μείωση των μισθών τους.

Η σπουδαιότητα όμως της αριστερής κυβέρνησης είναι άλλη, είναι ιδεολογική. Αφού η Αριστερά σταθεροποιεί τις νίκες της προηγηθείσας επίθεσης και αναλαμβάνει τον συντονισμό της (ήπιας) καπιταλιστικής επίθεσης, αυτή, η επίθεση, οι μεταρρυθμίσεις προς όφελος του Κεφαλαίου και του Κράτους, μοιάζουν να είναι μονόδρομος, να είναι αναπόφευκτες. Έτσι, η κυβέρνηση της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ παγιώνει την καπιταλιστική επίθεση και τις σε βάρος της εργασίας ανατροπές ως πεπρωμένο, ως κάτι που δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να αποφύγουμε ή να αποτρέψουμε. Με την παγίωση αυτή, με την επιβολή του καπιταλιστικού πεπρωμένου, οι μικροαστοί απατεώνες είναι πια έτοιμοι να πουλήσουν και τη μάνα τους.

Η σταθεροποίηση των νικών της επίθεσης δεν απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Γι αυτό και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πια άχρηστη. Η παρένθεση πρέπει να κλείσει και θα βρεθεί ο τρόπος. Απαιτείται όμως η συνέχιση και όξυνση της επίθεσης: η κυβέρνηση είναι εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί το συντομότερο δυνατό. Θα είναι ένας χρόνος; Θα είναι μερικοί μήνες;

ΕΙΝΑΙ βέβαιο ότι ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσουν να συγκροτήσουν συμμαχικές κυβερνήσεις. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΝΔ φαίνεται, και είναι, αναπόφευκτη. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι θα μπορούσε να αποτρέψει αυτή τη συγκυβέρνηση – εάν γίνει κάτι, θα το γνωρίσουμε. Το ζήτημα είναι εάν θα σχηματιστεί με επανάληψη ή μη των εκλογών, κάτι που δεν φαίνεται απίθανο, ή εάν θα είναι απροκάλυπτη ή καλυμμένη – παίρνοντας τη μορφή είτε μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών ή μιας οικουμενικής εθνικής ομόνοιας και σωτηρίας. Σε μια τέτοια κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα δικαιολογήσει τη σύμπραξη ως εξής: θα βάλουμε φρένο στη κυβέρνηση, θα περιορίσουμε την βαναυσότητα της αναμενόμενης επίθεσης. Κι ενώ η επίθεση θα κλιμακώνεται και θα οξύνεται, με μειώσεις των μισθών των κρατικών υπαλλήλων και απολύσεις, κάποια φιλολαϊκά μέτρα, δηλαδή αμυντικά, όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, θα δίνουν άλλοθι στη συμμετοχή της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στη κυβέρνηση.

ΓΙΑ να δούμε τι θα δούμε.

ΣΗΜΕΡΑ και αύριο βράζω μπίρα. Δόθηκε δεκαήμερη άδεια για να κόψουμε ξύλα. Πρέπει να φτιάξουμε και τραχανά. Και φυλλωτά (προψημένα φύλλα πίτας) και εβριστό (ποντιακές χυλοπίτες). Καρύδια φέτος δεν έχει πολλά, έχει όμως κάστανα, από τα μέσα Οκτώβρη. Μάζεψα τσάπουρνα (άγρια δαμάσκηνα) για λικέρ – σε ένα μήνα θα είναι έτοιμο. Πίνουμε ήδη λικέρ από κράνα.

badarts

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ