Δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από αυτόν της λεγόμενης δωρεάν παιδείας, υγείας και του περιβόητου κράτους πρόνοιας. Από τη στιγμή που πληρώνεις φόρους, τίποτα απ’ ό,τι σου παρέχεται από το κράτος δεν είναι δωρεάν. Ποιο κράτος θα μου πείτε; Εντάξει λέμε και καμια μαλακία να περάσει η ώρα. Ο τάχα δωρεάν χαρακτήρας αυτών των υπηρεσιών, είναι πως σου παρέχονται χωρίς να χρειαστεί να πληρώσεις κάτι έξτρα. Αφού πληρώνεις που πληρώνεις, έχεις την απαίτηση να σου παρέχονται και η ανάλογης ποιότητας υπηρεσίες. Αν κάτσω να μετρήσω πόσους φόρους, έμμεσους ή άμεσους, μας χρεώνουν κάθε χρόνο νομίζω θα μετρώ μέχρι τη δευτέρα παρουσία. 
Κανονικά δε θα ‘πρεπε να χρειάζεται να βάλεις ξανά το χέρι στην τσέπη για οτιδήποτε απ’ αυτά. Λέω κανονικά, γιατί στην τελική αυτήν τη δωρεάν παιδεία, ας πούμε, τη χρυσοπληρώνεις εκατό φορές μέχρι να πάρει το παιδί απολυτήριο. Λες και θα αποφοιτήσει από το Χάρβαρντ κι όχι από το  δημόσιο Γυμνάσιο της Αθηένου -το χωριό μου.
Είναι έτσι δομημένο το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που ο βασικός σκοπός του μαθητή είναι να πάει μέχρι την τρίτη λυκείου και να περάσει στις πανελλήνιες (εισαγωγικές για εμάς εδώ, στην Κύπρο). Το μόνο που ευνοείται βέβαια από αυτό, είναι η παραπαιδεία. Ενώ παράλληλα το ίδιο σύστημα αποτυγχάνει και στο βασικό του σκοπό, που είναι να βγαίνουν τα παιδιά μας άνθρωποι με Α κεφαλαίο από τα σχολεία.Τι να σου κάνει αν ξέρεις απ’ έξω το πυθαγόρειο θεώρημα εάν δεν ξέρεις να συμπεριφερθείς, να έχεις κριτική άποψη κι αν δε μάθεις να σέβεσαι τον άλλον; Και φυσικά, ούτε τα πιο απλά δεν καταφέρνουν στα σχολεία, γι’ αυτό βγαίνουν οι μαθητές από ‘κεί μέσα σκράπες που δεν μπορούν να γράψουν δύο λέξεις σωστά. Εγώ για παράδειγμα έγινα σχεδόν τριάντα χρονών για να βρεθεί ένας άνθρωπος να μου μάθει σωστά τον κανόνα του τελικού –ν. Τα δίτονα ακόμα τα μαθαίνω.    
Ξοδεύει ο γονιός μια περιούσια σε φροντιστήρια για να μάθει το παιδί του αυτά που έπρεπε να ξέρει ήδη από το σχολείο. Φροντιστήρια που πολλές φορές λειτουργούν παράνομα από δασκάλους και καθηγητές που διδάσκουν το πρωί στο δημόσιο. Ε τώρα πέστε μου, είναι αυτό το πράγμα δωρεάν παιδεία;

Ή υπάρχει δωρεάν υγεία; Που μη σου τύχει να αρρωστήσεις, κούφια η ώρα που το ακούει, σ’ αυτήν τη χώρα και να είσαι και φτωχός, γιατί αλίμονό σου. Για τις πιο απλές εξετάσεις ρουτίνας σου λένε πως πρέπει να περιμένεις μέχρι το 2159. Είπαμε, ανέβηκε το προσδόκιμο ζωής αλλά δεν είμαστε δα και ο Μαθουσάλας. Αν είναι κάτι επείγον το οποίο χρειάζεται να γίνει άμεσα, αναγκάζεσαι να πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο και εκεί πληρώνεις το βάρος σου σε χρυσό, επειδή μπρος στην υγεία τι είν’ το χρήμα. Με άλλα λόγια, πάλι πληρώνεις για κάτι που το κράτος θα έπρεπε να σου παρέχει δωρεάν -κι αυτό στην περίπτωση που έχεις τα χρήματα. Γιατί αν δεν τα έχεις θα αναγκαστείς να περιμένεις στη λίστα αναμονής, κάνοντας προσευχές και τάματα σε κανέναν άγιο μπας και σε γλιτώσει.
Όσο για τα φάρμακα άλλη πονεμένη ιστορία αυτή. Είναι συνάνθρωποί μας που χρειάζονται να παίρνουν φαρμακευτική αγωγή επί καθημερινής βάσεως. Έλα όμως που τα φάρμακά τους, τα οποία πολλές φορές είναι πανάκριβα, δεν υπάρχουν στα κρατικά φαρμακεία και τα αγοράζουν από τους ιδιώτες. Δωρεάν υγεία σου λέει ο άλλος μετά και σου έρχεται να τον αρχίσεις στις μπουνιές.
Συνοψίζοντας, δωρεάν παιδεία δεν υπάρχει, δωρεάν υγεία ούτε. Κράτος πρόνοιας; Άστο καλύτερα. Δουλεύεις για καμιά σαρανταριά χρόνια, βάζεις κανονικά τις κοινωνικές σου ασφαλίσεις κι όταν είναι να σου τα επιστρέψουν σε συντάξεις, σου δίνουν ψίχουλα. Διερωτάσαι πού στο καλό πάνε όλα αυτά τα χρήματα. Στην ουσία είναι σαν να τα πετάς μέσα σε ένα λάκκο χωρίς πάτο. Αν το καλοσκεφτείς, αυτοί που φοροδιαφεύγουν με εκατομμύρια, δεν έχουν καμιά ανάγκη από δωρεάν παιδεία ή υγεία. Μια χαρά τη βγάζουν καθαρή, στέλνουν τα παιδιά τους στα πιο ακριβά ιδιωτικά σχολειά, νοσηλεύονται στα πιο χλιδάτα νοσοκομεία του εξωτερικού, αρά καρφάκι δεν τους καίγεται.
Όταν ήθελαν λεφτά οι τράπεζες μια χαρά τα βρήκανε, λεφτά για να μου χτίζουν φράκτες στον Έβρο και να αγοράζουν όπλα πάλι βρήκανε. Λεφτά όμως για να φτιάξουν σχολεία ή νοσοκομεία ούτε λόγος.Περνάμε οικονομική κρίση σου λένε και νομίζουν πως ξεμπερδέψανε.
Δεν είναι πια καιρός να αξιώσουμε αυτά που δικαιούμαστε και να πάψουμε να κάνουμε τα κορόιδα;Όπως πάνε αυτοί, στο τέλος θα μας χρεώνουν και τον αέρα που αναπνέουμε. Ίσως το μόνο πράγμα που έμεινε να είναι δωρεάν σε αυτόν τον τόπο.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ