Σίγουρα διανύουμε σαν ανθρωπότητα μια δύσκολη περίοδο στην ιστορία μας.
Ίσως κάθε εποχή να ήταν δύσκολη και σήμερα απλά επειδή την βιώνουμε, να φαίνεται δυσκολότερη
Όμως εγώ δεν εννοώ την δυσκολία της καθημερινότητας, δεν εννοώ την επιβίωση των ανθρώπων πάνω στην Γη. Αυτή ούτως η άλλως θα συνεχίσει
Σαν ένα τραίνο που διανύει μια συγκεκριμένη τροχιά, βρέξει-χιονίσει, έτσι και η επιβίωση θα ξεπεράσει τις αντιξοότητες, απλά για να κυλήσει η ζωή των ανθρώπων, όπως πάντα... Με απώλειες και οφέλη, με ελπίδες και θλίψεις, με πλούσιους και φτωχούς, με αφεντικά και δούλους, καμία εποχή δεν πέρασε, που να καταγραφεί σαν εξελικτική πορεία του ανθρώπινου Πνεύματος, ακόμα και αν πατήσαμε στο φεγγάρι...
Ο πολιτισμός της κάθε εποχής έφερε μια επιπλέον μιζέρια στην επόμενη. Την μιζέρια που λέγεται "επανάπαυση"...
Αφού καταφέραμε και επιβιώσαμε, αιώνες τώρα, ο απόηχος της νίκης των ανθρώπων μετριέται σε μερικά "ουφ ευτυχώς". Όταν ο κίνδυνος περάσει, ξεχνιούνται όλα, ξεχνιούνται και οι προδοσίες, ξεχνιούνται και οι προσευχές, ξεχνιούνται και οι ευγνωμοσύνες...
Η δυσκολία αυτής της εποχής είναι ότι θα φέρει (και φέρνει ήδη) δυναμικά μπροστά την μεγαλύτερη απώλεια μας.