Η μετάβαση της κυβέρνησης από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση στην “αντιμνημονιακή” συγκυβέρνηση, μου θύμισε το βούλωμα του αποχετευτικού μου…

Βούλωσε για τα καλά μια μέρα το αποχετευτικό μου σύστημα, από τα κατάλοιπα των “ωραίων” σαπουνιών πλυντηρίου και… όπως καταλαβαίνετε, δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες…
Πάντως πριν φωνάζω τεχνική βοήθεια, κάλεσα τον εργολάβο καθώς το θεώρησα και λίγο περίεργο. Όπως αποδείχθηκε, η αποχέτευση μου δεν ήταν όλη στην ευθεία, είχε πολλά ζιγκ ζαγκ με αποτέλεσμα όπου παρέκλεινε, λόξευε κι έστριβε, να μαζεύονται σαπούνια που είχαν γίνει πέτρωμα.
Ο εργολάβος τότε, φώναξε τον υδραυλικό που έφτιαξε το σύστημα να του καταλογίσει τις ευθύνες, λες και ο ίδιος δεν είχε καμία, αφού υποτίθεται επέβλεπε τις εργασίες.
Ο νεαρός κόντης-υδραυλικός, σήκωσε τα χέρια ψηλά δηλώνοντας, Ό,τι εγένετο, εγένετο, εγώ τα χέρια μου τώρα στα σκατά δεν τα βάζω, φωνάξτε βοθρατζή! Και μας παράτησε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Με κοίταξε ο εργολάβος και πριν προλάβει να συμφωνήσει μαζί του, το βλέμμα μου του έδωσε να καταλάβει ότι δεν έχω σκοπό να φωνάξω κανέναν βοθρατζή… Τελικώς εγώ πλήρωσα τα υλικά, ο εργολάβος έβαλε τον κόπο και το αποχετευτικό καθάρισε, πλην όμως σκόνη πλυντηρίου δεν ξαναμπήκε στο σπίτι. Πλένω με υγρό πράσινο σαπούνι.
Αυτό μου θυμίζει ο ήρωας Τσίπρας και η κυβέρνηση του, και δεν τσιμπάω με τους ανταρσίες της, πιστεύω ότι όλοι ήξεραν τι έκαναν και που θα κατέληγε η ιστορία.