Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: Όταν ένα εγγόνι φεύγει από τη ζωή

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Όταν ένα εγγόνι φεύγει από τη ζωή

Κανένας γονιός δεν περιμένει να ζήσει περισσότεροαπό το παιδί του, πόσο μάλλον να χάσει έναπολυαγαπημένο εγγόνι.

Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις οικογένεια, παιδιά, στη συνέχεια να δεις τα παιδιά σου να κάνουν δικά τους παιδιά και …ξαφνικά ο κύκλος να σπάει με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο. Κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για τον πόνο που ακολουθεί. Ως παππούς ή ως γιαγιά ζείτε ένα διπλό πόνο. Πενθείτε για το εγγόνι που τόσο πρόωρα ‘έφυγε’, αλλά πονάτε πολύ καθώς νιώθετε και τον πόνο του παιδιού σας που πενθεί το παιδί του. Όχι μόνο πονάτε και θλίβεστε αλλά νιώθετε αβοήθητος και απογοητευμένος που δεν μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας στον πόνο του.

Ίσως βοηθάει να γνωρίζετε ότι για τον πόνο του πένθους δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα. Μην περιμένετε πολλά από το παιδί σας ή από τον σύντροφό του. Γιατί, πρώτα-πρώτα, κανένας δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που συνέβη. Όταν η πραγματικότητα ‘χτυπήσει την πόρτα’ ο καθένας νιώθει απελπισμένος. Είναι σημαντικό να μπορέσετε να αναλογιστείτε τις ανάγκες σας καθώς και εκείνες του παιδιού σας. Αναγνωρίζοντας και δουλεύοντας το πένθος σας θα βοηθήσετε τον εαυτό σας και εμμέσως το παιδί σας που πενθεί, επίσης.

Μην εκπλαγείτε αν στην αρχή δεν μπορέσετε να προσεγγίσετε το παιδί σας. Να έχετε υπομονή. Κάποια στιγμή θα καταφέρετε να μιλήσετε, να ακούσετε και να βοηθήσετε. Αν δείτε ότι δεν μπορείτε να βοηθήσετε εξαιτίας του πόνου που νιώθετε, μια λύση είναι να στείλετε κάρτες και να δείξετε την αγάπη σας με αυτές. Εξηγείστε ότι επιθυμείτε να προσφέρετε περισσότερη βοήθεια, αλλά δεν γνωρίζετε πώς.

Υποδείξεις βοήθειας προς εσάς και το παιδί σας που πενθεί (τους γονείς).

· Μάθετε για το πένθος. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε τι βιώνετε εσείς και το παιδί σας.

· Είναι καλό να είστε ανοιχτοί και να μοιράζεστε αυτό νιώθετε. Έτσι θα είστε καλό παράδειγμα για το παιδί σας. Να μιλάτε για τις καλές αναμνήσεις και τις καλές μέρες, όπως επίσης για τον πόνο του πένθους και τις κακές μέρες.

· Μιλήστε για το χαμένο εγγόνι σας. Αναφέρετε το όνομά του.

· Βρείτε κάποιον με τον οποίο μπορείτε να μιλάτε άνετα – ένα φίλο, μια φίλη, μιαν ομάδα υποστήριξης, έναν σύμβουλο, έναν κληρικό.

· Να είστε πρόθυμος και να ΑΚΟΥΤΕ συχνά το παιδί σας. Να σέβεστε τον τρόπο με τον οποίο το παιδί σας διαχειρίζεται τον πόνο του και τον εκφράζει. Μην του κάνετε υποδείξεις για το πώς θα πρέπει να αντιδρά.

· Στις ειδικές επετείους, (γενέθλια, ημερομηνία θανάτου, γιορτές) γράψτε ή τηλεφωνείστε στο παιδί σας. Πείτε του ότι γνωρίζετε το ειδικό βάρος που φέρει η συγκεκριμένη μέρα. Του τηλεφωνείτε για να του πείτε ότι τους αγαπάτε (το παιδί σας και τον/την σύντροφό του) και πως θα θέλατε να τους πάρετε λίγο από τον πόνο τους.

· Όταν πενθούν οι ενήλικες, τα αδέλφια του παιδιού που ‘έφυγε’ πολύ συχνά νιώθουν παραμελημένα – συν το ότι δεν καταλαβαίνουν τον πόνο που νιώθουν τα ίδια. Αφιερώστε χρόνο με τα άλλα εγγόνια σας που πενθούν, επίσης, ακούστε τι έχουν να σας πουν, θυμίστε τους πόσο σημαντικά είναι για εσάς και πόσο πολύ τα αγαπάτε.

· Αν έχετε τη δυνατότητα, προσφερθείτε και πάρτε τα εγγόνια σας σπίτι για ένα απόγευμα ή για μια μέρα. Δώστε πρακτική βοήθεια, όπως με την παρασκευή φαγητού, το πλύσιμο των πιάτων, των ρούχων, με την αγορά τροφίμων. Περάστε χρόνο με το παιδί σας.

· Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από αγκαλιές, αν και πολλές φορές δεν το αναγνωρίζουμε. Βοηθάει πολύ να αγκαλιάζετε και να κρατάτε το παιδί σας, αν νιώθετε άνετα και οι δυο με αυτό.

· Επιτρέψτε στον εαυτό σας να κλάψει και ενθαρρύνετε το παιδί σας να κλάψει, αν βλέπετε ότι το χρειάζεται. Το κλάμα ανακουφίζει.

· Κάντε γνωστό στην οικογένεια που πενθεί ότι τους νοιάζεστε, ότι τους αγαπάτε.

· Προσφέρετε την ΕΛΠΙΔΑ ότι το εγγόνι που ‘έφυγε’ είναι πολύ καλά, είναι κοντά σας πάντοτε και πως κάποια στιγμή η οικογένεια θα μπορέσει να χαρεί ξανά τη ζωή.