Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Θεός να σε φυλάει από ξοφλημένη γυναίκα!


Κάποτε ανήκα κι εγώ στους άντρες που γούσταραν να πηγαίνουν με παρθένες.
Μια παρθένα είναι πολύ βολική κατάσταση. Δεν ξέρει και πολλά από σεξ, δεν έχει μέτρο σύγκρισης, οπότε στα μάτια της (και στα μπούτια της) είσαι μακράν ο καλύτερος.
Φτιαχνόμουν με τη σκέψη πως θα έμενα χαραγμένος στη μνήμη της ως ο "πρώτος της", ως εκείνος που τη μύησε στον κόσμο του έρωτα και του σεξ.
Όμως, μάγκες μου, αυτό κρύβει και μια μεγάλη παγίδα: Δεν αρκεί να το κάνεις μια κι έξω. Πρέπει να συνεχίσεις να τη μαθαίνεις και τη μυείς διαρκώς. Αλλά αυτό είναι ζόρι, απαιτητική υπόθεση και θέλει κότσια.
Οπότε, βολεύτηκα με τη Νίκη. 
Που απ' το Γυμνάσιο ήταν ξεσχολισμένη... καταλαβαίνετε τώρα... από μπρος Σαρακοστή κι από πίσω Πάσχα! Μετά, στο Λύκειο, πήρε τη μισή Αθήνα, αλλά, οκ, σιγά τη μεγαλούπολη...
Όμως η τύπισσα, όταν τη γνώρισα, αν και σχετικά μικρή, είχε κάνει τα χιλιομετράκια της κι ήθελε αραλίκια. Γούσταρε σεξ ρουτινιάρικο, προγραμματισμένο και προβλέψιμο. Ενώ εγώ το ήθελα ως απόδραση απ' την πραγματικότητα.
Κάθε φορά που πήγαινα στη δουλειά έψαχνα ανάμεσα στους φακέλους μου να βρω κανένα βρόμικο και πολλά υποσχόμενο ραβασάκι της. Του στυλ... "όταν γυρίσεις το απόγευμα θα σου πετάξω τα μάτια έξω παλιοκαριόλη!". Αλλά μάταια...
Πίναμε τα τσιπουράκια μας σε φοιτητικά στέκια κι έκανα την προσευχή μου να σκύψει στ' αυτί μου και να μου πει κάτι καβλωτικό. Έστω κι ένα... "να ξέρεις πως κάτω απ' το φορεματάκι μου δεν φορέα τίποτα!". Αλλά μπα, τζίφος...
Και τι δεν θα 'δινα αν εκεί που τρώγαμε τα παΐδια μας στη χασαποταβέρνα, μου 'στελνε ένα ες-εμ-ες ... "πάμε μετά σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο να τρυπώσουμε?".
Ρε σεις, αυτή ούτε μια φορά δεν με περίμενε τσίτσιδη στο σπίτι, κι εγώ ονειρευόμουν να μου προτείνει τρίο κι άλλες προχωρημένες καταστάσεις...
Μια φορά που ήμασταν στο σινεμά τη θερμοπαρακάλαγα να μου ξεκουμπώσει το φερμουάρ μες στο σκοτάδι και ν' αρχίσει τις παλινδρομικές κινήσεις. Αλλά ήταν στα δεξιά μου και δεν μπορούσε, λέει, με τ' αριστερό! Μαλακίες λέω γω. Νοικοκυρά που δεν θέλει να ζυμώσει...
Τα μόνα "προκαταρκτικά" που γούσταρε ήταν φιλιά στο στόμα. Ούτε καν μια πεολειχία ρε γμτ, που τη σήμερον ημέρα την κάνει ως κι η γιαγιά μου!
Προχθές, έτσι για ποικιλία, έφερα στο κρεβάτι κάτι φράουλες και σοκολάτες. Δεν έδειξε ενθουσιασμένη. Πήρα κι εγώ τη σαντιγί, την άλειψα ολόκληρη και της έκανα το γλείψιμο της αγελάδας.
Αλλά η γυναίκα είναι "καμμένη μπαταρία" λέμε...


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα