Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

6. Το Πεπρωμένο Των Ψυχών - Η Εξελισσόμενη Ψυχή (Michael Newton)‚

Αποφοίτηση
Έρχεται κάποτε η στιγμή στη ζωή της ψυχής, που είναι πια έτοιμη να εγκαταλείψει την κύρια ομάδα της. Η επόμενη Περίπτωση προέρχεται από μία ψυχή η οποία μετά από χιλιάδες χρόνια ενσαρκώσεων στη Γη, κατέκτησε πρόσφατα το επίπεδο III. Η γυναίκα αυτή ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένη από τις εικόνες αυτού του πρόσφατου γεγονότος στον πνευματικό κόσμο, εικόνες που είδε στο μυαλό της. Στην τρέχουσα ζωή της είναι δασκάλα παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.

Περίπτωση 54
Δρ. Ν: Φαίνεσαι πολύ ευτυχισμένη που θα εμφανιστείς μπροστά στο συμβούλιό σου.

Α: Ναι, έχω ξεφλουδίσει και αποβάλει και τα τελευταία ίχνη της σωματικής μου πανοπλίας.

Δρ. Ν: Σωματικής πανοπλίας;

Α: Ναι, η προστατευτική μου πανοπλία - για να αποφεύγω να πληγώνομαι. Μου πήρε αιώνες για να μάθω να εμπιστεύομαι και να είμαι ανοιχτή σε ανθρώπους, που έτειναν να με πληγώνουν εξ αιτίας του δικού τους θυμού. Αυτό ήταν και το τελευταίο μου μείζον εμπόδιο.

Δρ. Ν: Γιατί ήταν τόσο δύσκολο για σένα;

Α: Ταυτιζόμουν υπερβολικά με τα συναισθήματά μου και όχι με την πνευματική μου δύναμη. Αυτό μου δημιουργούσε αβεβαιότητα στις σχέσεις μου με τους άλλους, τους οποίους αντιλαμβανόμουν ως πιο δυνατούς και μορφωμένους από μένα - ενώ δεν ήταν.

Δρ. Ν: Αφού αυτό το τελευταίο μείζον εμπόδιο αφορούσε την ταυτότητά σου, πώς βλέπεις τον εαυτό σου τώρα;

Α: Τελικά, χρησιμοποίησα μια ανεμόσκαλα από λουλούδια για να διαφύγω από την άβυσσο του πόνου και των πληγών. Δεν σκορπάω πια αλόγιστα τόσο μεγάλη ποσότητα από την ενέργειά μου, (παύση) οι σωματικές και νοητικές κακουχίες έχουν να κάνουν με τον αυτοπροσδιορισμό μας. Τα τελευταία 1000 χρόνια έχω βελτιωθεί στο θέμα της διατήρησης της ταυτότητάς μου σε κάθε ζωή ... κάτω από αντίξοες συνθήκες και τιμώ τον εαυτό μου ως ανθρώπινο ον που κανείς δεν μπορεί να ματαιώσει. Δεν χρειάζομαι πια σωματική πανοπλία για να το πετύχω αυτό.

Δρ. Ν: Τι σου λέει το συμβούλιό σου για τις θετικές ενέργειές σου ως προς τον αυτοπροσδιορισμό σου;
Α: Είναι ικανοποιημένοι που πέρασα με επιτυχία αυτή τη δύσκολη άσκηση - που δεν επέτρεψα στις αντίξοες συνθήκες αυτών των τόσων ζωών να επιβληθούν στο όραμα που είχα για τον εαυτό μου - το ποιος δηλαδή είμαι πραγματικά. Είναι πολύ χαρούμενοι που κατέκτησα ένα υψηλότερο επίπεδο των δυνατοτήτων μου με την υπομονή και την επιμέλεια.

Δρ. Ν: Γιατί πιστεύεις ότι έπρεπε να περάσεις από τόσες ενσαρκώσεις στη Γη;

Α: Πώς μπορώ να διδάξω άλλους αν δεν έχω η ίδια περάσει μέσα απ' τη φωτιά για να δυναμώσω;

Δρ. Ν: Εντάξει ... (με διακόπτει με κάτι το οποίο εμφανίστηκε στο νου της ως αποτέλεσμα της τελευταίας μου ερώτησης).

Α: Ω ... μου έχουν ετοιμάσει μία έκπληξη. Ω, είμαι τόσο ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!

Σημείωση: Τη στιγμή εκείνη, η γυναίκα ξεσπάει σε κλάματα χαράς και προσμονής για τη σκηνή που ξετυλίγεται στο μυαλό της. Πιάνω το πολύτιμο κουτί με τα χαρτομάντιλα και συνεχίζουμε.

Δρ. Ν: Προχώρησε μπροστά και πες μου σε τι συνίσταται η έκπληξη.

Α: (λαχανιασμένα) Είναι η στιγμή της αποφοίτησης! Συγκεντρωνόμαστε στο ναό. Ο Αρού, ο οδηγός μου, βρίσκεται εδώ μαζί με τον πρόεδρο του συμβουλίου μου. Καθηγητές, δάσκαλοι και μαθητές συγκεντρώνονται από παντού.

Δρ. Ν: Μπορείς να μου το αναλύσεις αυτό λιγάκι; Πόσους δασκάλους και μαθητές βλέπεις;

Α: (βιαστικά) Α ... δώδεκα περίπου δασκάλους και ... καμιά σαρανταριά σπουδαστές.

Δρ. Ν: Κάποιοι από τους σπουδαστές προέρχονται από τη δική σου κύρια ομάδα;

Α: (παύση) Είναι τρεις δικοί μας. Οι σπουδαστές έχουν έρθει από άλλες ομάδες, είναι έτοιμοι. Τους περισσότερους δεν τους γνωρίζω.

Δρ. Ν: Διακρίνω κάποιο δισταγμό απ' την πλευρά σου. Πού είναι οι άλλοι της δικής σου ομάδας;

Α: (με στενοχώρια) Δεν είναι ακόμα έτοιμοι.

Δρ. Ν: Ποιο είναι το χρώμα του πυρήνα όλων αυτών των σπουδαστών γύρω σου;

Α: Φωτεινό, ατόφιο κίτρινο. Δεν έχεις ιδέα πόσο καιρό μας πήρε να φτάσουμε ως εδώ.

Δρ. Ν: Ίσως γνωρίζω. Γιατί δεν μου περιγράφεις τα τεκταινόμενα;

Α: (παίρνει βαθιά αναπνοή) Όλοι έχουν εορταστική διάθεση, σαν να βρισκόμαστε σε πάρτυ. Μπαίνουμε όλοι σε μία σειρά και πλέουμε μέσα ... εγώ πρόκειται να καθίσω μπροστά. Ο Αρού μου χαμογελά περήφανα. Λίγα λόγια αναγνώρισης της σκληρής δουλειάς μας ακούγονται από τους καθηγητές. Μετά καλούν τα ονόματά μας.

Δρ. Ν: Ατομικά;
Α: Ναι ... ακούω το όνομά μου «Ίρι» ... πλέω πιο μπροστά για να παραλάβω έναν πάπυρο που έχει τυπωμένο μπροστά το όνομά μου.

Δρ. Ν: Τι άλλο περιλαμβάνουν αυτοί οι πάπυροι;

Α: (με ταπεινότητα) Είναι μάλλον προσωπικό ... σχετικά με τα επιτεύγματά μου ... που μου πήραν πολύ χρόνο ... και πώς ξεπέρασα τις δυσκολίες.
Δρ. Ν: Άρα, κατά κάποιο τρόπο, αυτό είναι κάτι περισσότερο από δίπλωμα. Είναι μια έγγραφη πιστοποίηση της δουλειάς σου.

Α: (απαλά) Ναι.

Δρ. Ν: Φοράνε όλοι τήβεννο και καπέλο;

Α: (γρήγορα) Όχι! (μετά χαμογελώντας) Βλέπω ... με πειράζεις.

Δρ. Ν: Ίσως, λιγάκι. Πες μου Ίρι, τι συμβαίνει μετά τις τελετές;

Α: Μαζευόμαστε για να συζητήσουμε σχετικά με τις επόμενες αποστολές μας και έχω την ευκαιρία να συναντήσω μερικές από τις ψυχές που βρίσκονται στην περιοχή της ειδικότητάς μου. Θα συναντηθούμε ξανά σε νέες τάξεις που θα εργαστούν για την καλύτερη δυνατή χρήση των ικανοτήτων μας.

Δρ. Ν: Ποια θα είναι η πρώτη σου αποστολή, Ίρι;
Α: Θα αναθρέψω τις νεότερες ψυχές. Είναι σαν να καλλιεργείς λουλούδια από τους σπόρους τους. Τα θρέφεις με τρυφερότητα και κατανόηση.

Δρ. Ν: Και από πού νομίζεις ότι έρχονται αυτές οι νεότερες ψυχές;

Α: (παύση) Από το θεϊκό αυγό - τη μήτρα της δημιουργίας - στροβιλίζονται σαν βελούδινα νήματα ... και μετά τις πηγαίνουν στις μητέρες των βρεφικών σταθμών ... και μετά σε μας. Είναι πολύ συναρπαστικό. Η ευθύνη αυτή θα είναι μία τεράστια πρόκληση.

Κίνηση προς τα Μέσα Επίπεδα
Είχα ψυχές που ήταν με τις κύριες ομάδες τους για περίπου 50.000 χρόνια πριν να παρουσιαστούν έτοιμες να μετακινηθούν προς τα μέσα επίπεδα, ενώ ένα πολύ μικρότερο ποσοστό έχει κατακτήσει αυτό το στάδιο της εξέλιξης μέσα σε 5.000 χρόνια. Από τη στιγμή που θα φτάσουν στο Επίπεδο III, διαπιστώνω ότι οι ψυχές αρχίζουν να ανεβαίνουν πολύ πιο γρήγορα στα προχωρημένα επίπεδα. Οι ψυχές εξελίσσονται με διαφορετικούς ρυθμούς ενώ κατά τη διαδρομή τους επιδεικνύουν μία ποικιλία ταλέντων. Παρατηρώ ότι όταν οι ψυχές αρχίζουν να ξοδεύουν λιγότερο χρόνο στην ψυχαγωγία και την κοινωνικοποίηση, εργάζονται σκληρότερα και εστιάζονται περισσότερο στην τελειοποίηση ορισμένων δεξιοτήτων οι οποίες θα συνεισφέρουν στις δυνάμεις της συμπαντικής συνειδητότητας.

Οι τρεις βασικοί παράγοντες που γνωρίζω ότι παίζουν ρόλο στην επιλογή εξειδίκευσης της ψυχής είναι το ταλέντο, οι προηγούμενες επιδόσεις και η προσωπική επιθυμία.

Στην αρχή, οι συναθροίσεις των πιο ειδικευμένων αυτών ψυχών γίνονται με χαλαρό ρυθμό. Τις έχω χαρακτηρίσει ανεξάρτητες ομάδες μελέτης. Η εκπαίδευση αρχίζει αργά, σε περιοδική βάση, με δασκάλους διαφορετικών ειδικοτήτων. Έτσι δίνεται στους εκπαιδευτές η δυνατότητα μιας περιόδου αξιολόγησης των ψυχών. Η ανεξάρτητη μελέτη δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην προσωπική κατεύθυνση της κάθε ψυχής, η οποία γίνεται ακόμα πιο φανερή καθώς εξελίσσονται στα Επίπεδα IV και V.
Έχω ήδη καταγράψει σε προηγούμενα κεφάλαια έναν αριθμό ειδικοτήτων των ψυχών. Αυτές είναι: οι Κύριοι των Ονείρων, οι Λυτρωτές των Χαμένων Ψυχών, οι Φύλακες της Ουδετερότητας, οι Δάσκαλοι Αποκατάστασης, οι Μητέρες Εκκόλαψης, οι Ψυχές Αρχειοφύλακες, οι Ψυχές Φροντιστές Ζώων, οι Μουσικοί Διευθυντές και οι Φύλακες του Παιχνιδιού. Συχνά ορισμένες ειδικότητες αλληλοκαλύπτονται. Για παράδειγμα, οι Φύλακες Παιχνιδιού, οι οποίοι εκπαιδεύουν άλλους στα ταξίδια, μπορεί ταυτόχρονα να είναι και Ψυχές Εξερευνητές για νέα μέρη, κατάλληλα για αθλοπαιδιές αλλά και για τις πιο σοβαρές πλανητικές πλευρές της ενεργειακής εκπαίδευσης. Στο κεφάλαιο αυτό θα παραθέσω επιπλέον παραδείγματα ειδικοτήτων των ψυχών. Είμαι σίγουρος ότι οι αναγνώστες θα αναγνωρίσουν ποια περιοχή ειδίκευσης ταιριάζει πιθανόν στις δικές τους κλίσεις.

Δεν φαίνεται να υπάρχει ένα συγκεκριμένο μονοπάτι το οποίο οδηγεί τελικά τις ψυχές στην κατάκτηση μιας έδρας του συμβουλίου. Οι Πρεσβύτεροι φαίνεται να έχουν πίσω τους ένα ιστορικό πολλών ειδικοτήτων.

Όταν, στις διαλέξεις μου, συζητώ το θέμα των περιοχών ειδίκευσης, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, όπως μου λένε, πως όλες οι ψυχές εκπαιδεύονται με την προοπτική να γίνουν δάσκαλοι-οδηγοί. Είχα κι εγώ την ίδια εντύπωση στα αρχικά στάδια της έρευνάς μου. Έμαθα όμως τελικά, ότι ενώ η διδασκαλία είναι μία κορυφαία ειδικότητα στον πνευματικό κόσμο, αυτό δεν σημαίνει και ότι οι περισσότερες ψυχές γίνονται σπουδαίοι δάσκαλοι. Επειδή η διδασκαλία είναι ζωτικής σημασίας για τις ψυχές, θα αρχίσω με μία κατηγορία αυτού του τομέα που δεν έχω καλύψει μέχρι τώρα.
Ειδικότητες
Βρεφοκόμοι

Εξελιγμένες ψυχές που είναι νεόκοποι εκπαιδευόμενοι δάσκαλοι ονομάζονται Βρεφοκόμοι ή φροντιστές παιδιών, επειδή οι νεαρές ψυχές με τις οποίες εργάζονται δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει τις ενσαρκώσεις τους. Η Γη είναι ένα τόσο δύσκολο εκπαιδευτικό σχολείο ώστε είναι καλύτερα να δοθεί χρόνος στις πολλές νέες ψυχές να προσαρμοστούν στην πλανητική ζωή ως μη ενσαρκωμένες. Αυτό δείχνουν τα παρακάτω λόγια ενός πελάτη μου:

"Θυμάμαι που ήμουν μια πολύ νεαρή ψυχή και ήρθα στη Γη για πρώτη φορά μαζί με δυο φίλους. Ως πνεύματα πλέαμε για να ελέγξουμε τις ικανότητες και την προσαρμοστικότητά μας σ' αυτό το μέρος, ενώ μας συνόδευε και ο δάσκαλός μας. Μας έδειξε πώς να συγκεντρώνουμε τις μαγνητικές δονήσεις του πλανήτη αυτού και να τις συγχωνεύουμε με τις δικές μας. Είχαμε την ανάγκη να νιώσουμε τι θα σήμαινε για μας να βρεθούμε σε φυσική μορφή εδώ."

Οι δάσκαλοι πρέπει να είναι καλοί στην επικοινωνία. Παρ' όλα αυτά, κάποιος με μεταδοτικό ταλέντο ο οποίος είναι σε θέση να δώσει κίνητρα, για παράδειγμα, στην προσπάθειά του να ενσωματωθεί σε πολλά ανθρώπινα εγώ σε όλα τα σώματα που θα φιλοξενούνται, μπορεί να μην έχει την ικανότητα να εργαστεί με τον νου μιας ψυχής. Οι Βρεφοκόμοι, που εργάζονται με πολύ νεαρές ψυχές, ενδέχεται να μην επιλέξουν να γίνουν οδηγοί του γενικού πληθυσμού των ψυχών για πολλούς λόγους. Η εργασία με την ψυχή-παιδί είναι μία πρόκληση καθώς πολλές νεαρές ψυχές δεν φαίνονται ικανές να προχωρήσουν με τις ενσαρκώσεις τους και θα χρειαστούν ειδικό πρόγραμμα επανορθωτικών σπουδών.
Θα πρέπει να είμαι σε εγρήγορση με τους προχωρημένους πελάτες μου και να τους ρωτώ για τα χρώματα των ψυχών, όταν μου περιγράφουν διάφορα περιβάλλοντα, γιατί αυτό βοηθά πολύ. Ο άντρας στην Περίπτωση 55 μπαίνει στη φάση τελειοποίησης του Επιπέδου IV και μου έχει μόλις περιγράψει την ποικιλία των κιτρινο-γάλαζων φώτων στην ομάδα της ειδικότητάς του, η οποία αποτελείτο από τρεις ψυχές. Ήμουν έτοιμος να προχωρήσω σε κάτι άλλο όταν μου ήρθε στο μυαλό μία ακόμη ερώτηση, η οποία και άνοιξε μία ολωσδιόλου νέα γραμμή έρευνας.

Περίπτωση 55
Δρ. Ν: Αυτά είναι όλα κι όλα τα χρώματα που βλέπεις στην περιοχή σου;

Α: Όχι, υπάρχουν έντεκα παιδιά - λευκά φώτα - συγκεντρωμένα όλα μαζί, στα αριστερά μας. Η ενέργειά τους είναι μικρότερη, μ' ένα πιο βραχύ ενεργειακό μοτίβο, και μάλλον διάχυτη. Οι νεαροί είναι ιδιαίτερα πληθωρικοί.

Σημείωση: Σ' αυτό το σημείο ο πελάτης μου ενθουσιάστηκε όταν αναγνώρισε μία από τις ψυχές αυτές ως το παιδί του στη σημερινή ζωή του. Τον αφήνω να απολαύσει τη στιγμή και μετά συνεχίζουμε.

Δρ. Ν: Βλέπεις καμιά διαφορά ως προς την ένταση του φωτός σ' αυτές τις έντεκα ψυχές;

Α: Όχι πολλές. Τα πολύ αθώα και ντροπαλά παιδιά έχουν αμυδρό φως. Δεν έχουμε κάποιο τέτοιο αυτή τη στιγμή.

Δρ. Ν: Τι σχέση έχεις με αυτές τις έντεκα ψυχές;

Α: Έχω στην εκπαίδευσή τους τη βοήθεια δύο συναδέλφων, τους οποίους δεν γνωρίζω πολύ καιρό γιατί προέρχονται από διαφορετικές ομάδες.

Δρ. Ν: Είχατε εσείς οι τρεις κοινό παρελθόν πορείας στη Γη που να σας προετοιμάσει γι' αυτή την αρχική ανάθεση διδασκαλίας;

Α: Λοιπόν, στις προηγούμενες ζωές μας ήμασταν δάσκαλοι, ιερείς, θεραπευτές ... τέτοιου είδους πράγματα. Πρέπει να έχεις ευαισθησία και μεγάλη υπομονή για μια τέτοια δουλειά (σταματά και μετά προσθέτει σαν να το σκέφτηκε εκ των υστέρων) Ξέρεις, οι δάσκαλοι μπορούν να μάθουν από τους μαθητές.

Δρ. Ν: Είμαι σίγουρος ότι ισχύει αυτό. Πού βρίσκεστε αυτή τη στιγμή στον πνευματικό κόσμο εσύ και τα παιδιά;

Α: Μας στέλνουν σε ουδέτερες περιοχές για την εκπαίδευση, γιατί θα απέβαινε ανασταλτικό γι' αυτά τα παιδιά να βρίσκονται κοντά στις κανονικές αίθουσες διδασκαλίας.
Δρ. Ν: Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή;

Α: (γελάει) Στριφογυρνάνε σαν σβούρες προς κάθε κατεύθυνση, τους ενδιαφέρει περισσότερο να κάνουν πλάκες μεταξύ τους παρά να μάθουν οτιδήποτε. Τα πράγματα θα αλλάξουν όταν θα αρχίσουν να ενσαρκώνονται.

Παρακάτω έχω συμπυκνώσει τα λόγια από την Περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία εργάζεται με ψυχές που έχουν μόλις αρχίσει να ενσαρκώνονται:

«Αυτή τη στιγμή πνίγομαι με επτά παλιόπαιδα. Τους αρέσει στις ενσαρκώσεις τους να είναι αργόσχολα και κακομαθημένα αγόρια και κορίτσια. Θέλουν να παραμείνουν παιδιά και να μην πάρουν τη ζωή στα σοβαρά. Τους αρέσουν υπερβολικά οι γήινες ηδονές και δεν θέλουν να προβληματιστούν με τίποτα. Αυτό που κυρίως τους ενδιαφέρει είναι να φαίνονται όμορφοι στην επόμενη ζωή. Ο Ουλάντ, ο ανώτερος οδηγός μου, τους άφησε σε μένα και δεν τον βλέπω πολύ συχνά. Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι υπερβολικά επιεικής. Χρησιμοποιώ τόνους ευγένειας και αγάπης. Κάποιοι από τους άλλους δασκάλους λένε ότι τους κακομαθαίνω υπερβολικά. Γνωρίζω δασκάλους που εκδηλώνουν έντονα την αγωνία τους και γίνονται πολύ αυστηροί με τους νεαρούς μαθητές τους, ειδικά με όσους έχουν δυνατότητες. Το συμβούλιο δείχνει ενδιαφέρον για τις εκπαιδευτικές μου μεθόδους. Θέλουν να δοκιμάσουν την υπέρ της ανεκτικότητας θεωρία μου, να μη δίνω στην τάξη μου ψυχικά ραπίσματα. Η άποψή μου περί διδασκαλίας συνοψίζεται στο ότι από τη στιγμή που αυτές οι ψυχές-παιδιά αρχίσουν να αναπτύσσονται, το άλμα που θα κάνουν στη ωριμότητα θα είναι πιο ταχύ, επειδή δεν θα έχει τρωθεί πρώιμα η αυτοπεποίθησή τους από τα τόσα σκληρά μαθήματα και τις αναποδιές.»
Ηθικιστές
Για πολύ καιρό θεωρούσα τη διδασκαλία της ηθικής περισσότερο τμήμα όλων των άλλων μαθημάτων παρά μία ειδικότητα από μόνη της. Η επόμενη Περίπτωση αφορά σ' έναν 26χρονο άντρα από το Ντιτρόιτ, μία ψυχή επιπέδου V, το πνευματικό όνομα του οποίου είναι Ανταράντο. Αρχικά, προσπάθησα να τον αποτρέψω από το να έρθει να με δει. Δεν συνηθίζω να δέχομαι πελάτες κάτω των τριάντα ετών. Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι ο μέσος νέος άνθρωπος δεν έχει περάσει ακόμα τα πολλά βασικά σταυροδρόμια στο δρόμο της ζωής. Τα μπλοκαρίσματα της μνήμης μπορεί να είναι σταθερά και αμετακίνητα. Υπάρχει επίσης μεγάλη πιθανότητα οι πνευματικοί οδηγοί να θέσουν φραγή κατά την ύπνωση, θεωρώντας ότι είναι πολύ νωρίς για να δει ο μαθητής τους κάποια καρμικά μονοπάτια. Ο Ανταράντο αποτέλεσε εξαίρεση και είμαι χαρούμενος που έκαμψε τις αμφιβολίες μου.

Ο πελάτης αυτός μου είχε στείλει ένα γράμμα λέγοντας: «Ανυπομονώ να βιώσω την αθάνατη ταυτότητά μου γιατί από παλιά νιώθω ότι γνωρίζω πράγματα και έχω ικανότητες πάνω απ' τον μέσο όρο της ηλικίας μου». Όταν συνάντησα τον Ανταράντο, αιφνιδιάστηκα από τη ζωντάνια, την εγρήγορση και την αυτοσυγκράτησή του, χαρακτηριστικά ασυνήθιστα για την ηλικία του.

Όσο προχωρούσε η συνεδρία μας, ανακάλυπτα ότι ο Ανταράντο πρωτοήρθε στη γη κατά την άνοδο της Βαβυλώνας και μου φάνηκε μάλλον αργοπορημένος σε όρους Γήινου χρόνου για μία ψυχή με μπλε φως. Μου είπε ότι οι ενσαρκώσεις του άρχισαν σ' έναν σκοτεινό, ήσυχο κόσμο με νοήμονες, ωστόσο μη συναισθηματικές μορφές ζωής, οι οποίες αργοπέθαιναν ως φυλή. Ήταν ένας κόσμος αφιερωμένος στη λογική. Τελικά, ο Ανταράντο ζήτησε να τον μεταφέρουν σ' έναν πιο φωτεινό κόσμο όπου θα μπορούσε να ενσαρκωθεί σ' ένα πιο ευαίσθητο ον. Του δόθηκε η Γη.
Καθώς ο Ανταράντο έκανε μια ανασκόπηση των περασμένων του εμπειριών σε μια αίθουσα διδασκαλίας του πνευματικού κόσμου, έμαθα ότι ενδιαφερόταν για το πώς η συμπαντική μαγνητική ενέργεια επηρεάζει την νοήμονα συμπεριφορά σε κάποιους κόσμους. Η τελευταία του αποστολή ήταν να δημιουργήσει εγκεφαλικό ιστό για ένα μικρό αιλουροειδές πλάσμα. Ο Ανταράντο εξήγησε: «Δημιούργησα ένα πλέγμα ενέργειας για να προβάλω και να μελετήσω μοτίβα συμπεριφορικών αντιδράσεων. Θα πρέπει να είμαι προσεκτικός ώστε να μην συνδέσω μία μπαταρία 12 βολτ σε ένα σύστημα 6 βολτ.» Συμπεραίνω ότι σπούδαζε να γίνει Δάσκαλος Σχεδίου. Με περίμενε μια έκπληξη.

Περίπτωση 56
Δρ. Ν: Ανταράντο, μιλήσαμε για τη δουλειά σου στον πνευματικό κόσμο, τη διδασκαλία μαθητών. Επίσης εξήγησες λίγα πράγματα σχετικά με τις σπουδές σου, δηλαδή την ενεργειακή δημιουργία χαμηλότερων μορφών ζωής με τη διαδικασία της σκέψης. Αυτό με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ετοιμάζεσαι να ειδικευτείς είτε στη διδασκαλία είτε στο σχέδιο.

Α: (γελάει) Τίποτα απ' τα δύο. Εκπαιδεύομαι να γίνω Ηθικιστής.

Δρ. Ν: Τι; Και τι σχέση έχουν αυτές οι δύο περιοχές των αρχικών σου σπουδών για τις οποίες μόλις συζητήσαμε;

Α: Μου έχουν προσφερθεί ως προαπαιτούμενα έτσι ώστε να είμαι πιο αποτελεσματικός ως Ηθικιστής. Αυτό είναι το πάθος μου, να δουλεύω με τους ηθικούς κώδικες νοημόνων όντων.

Δρ. Ν: Μα ... η θεώρηση της ηθικής, των αξιών και των προτύπων συμπεριφοράς δεν είναι βασική στο έργο όλων των οδηγών που διδάσκουν;

Α: Ναι, αλλά οι ηθικές αρχές όπως συνδέονται με τις αντικειμενικές αξίες είναι τόσο ουσιαστικές στην ανθρώπινη εξέλιξη ώστε μπορεί κανείς να ειδικευθεί σ' αυτό τον τομέα. Υπάρχει συνήθως ένας Ηθικιστής σε κάθε συμβούλιο.

Δρ. Ν: Γιατί πέρασες τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σ' έναν άλλο κόσμο πριν έρθεις στη Γη;
Α: Η διατριβή στην ηθική άλλων νοημόνων κοινωνιών αποτελεί μια καλή εκπαίδευση για κάθε Ηθικιστή.

Δρ. Ν: Εντάξει, Ανταράντο, πες μου - πόσες ψυχές σπουδαστές από τη Γη σού έδωσαν όταν άρχισες να δουλεύεις ανάμεσα στις ζωές πάνω στην αληθινή σου ειδικότητα;

Α: Μόνο δύο στην αρχή.
Δρ. Ν: Υποθέτω ότι ήταν πολύ νεαρές ψυχές.

Α: Ναι, αλλά μετά αυτό άλλαξε και τώρα έχω 18 μέσου επιπέδου ψυχές.

Δρ. Ν: Γιατί σου επέτρεψαν να εργάζεσαι με ψυχές Επιπέδου ΙΙΙ ενώ δεν έχεις ολοκληρώσει ο ίδιος τις ενσαρκώσεις σου στη Γη;

Α: Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος της τρέχουσας αποστολής μου. Δεν είμαι αρκετά πεπειραμένος ώστε να βοηθώ τις πολύ προβληματικές, λιγότερο εξελιγμένες ψυχές. Επειδή δεν έχω ακόμα δοκιμαστεί, δεν μου δίνουν τις ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις. Μπορώ να συμβουλεύω τις ψυχές με μεγαλύτερη ωριμότητα γιατί δεν έχει περάσει καιρός από τότε που ήμουν στη θέση τους.

Δρ. Ν: Εργάζεσαι με τους μαθητές σου τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και όταν βρίσκονται στη Γη;

Α: (σταθερά) Όχι κατά τη διάρκεια των περιόδων που είναι ενσαρκωμένοι στη Γη. Αυτό είναι προνόμιο των οδηγών τους. Εγώ εργάζομαι μαζί τους μόνο στον πνευματικό κόσμο.

Δρ. Ν: Πώς βλέπεις την ηθική ως άσκηση για την ανθρώπινη κοινωνία;

Α: Κατ' αρχήν αναγκαία, διότι είναι πολύ εύκολο για τα ανθρώπινα όντα να απομακρυνθούν από την ηθική συμπεριφορά και να εκλογικεύσουν τις πράξεις τους.

Δρ. Ν: Θα έλεγες ότι αυτό συμβαίνει επειδή ο μέσος άνθρωπος είναι πραγματιστής αφού πιστεύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, προκειμένου να θεωρηθεί επιτυχημένο άτομο;

Α: Ναι, κι αυτό φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με την οικουμενικότητα.

Δρ. Ν: Βλέπεις καμία λύση στην αντίθεση ανάμεσα στην οικουμενικότητα και τον ατομικισμό στις ανθρώπινες συμπεριφορές;
Α: Η εργασία για τη βελτίωση του κόσμου, τελικά, θα καταργήσει την έλλειψη ανοχής προς αυτούς που είναι διαφορετικοί από μας. Η ανάγκη για προσωπική καταξίωση και ελιτισμό δημιουργεί την αντίθεση επειδή αυτή εξισώνεται με την ευτυχία.

Δρ. Ν: Δηλαδή θεωρείς το δίλημμά μας ως την αντίθεση ανάμεσα στην επιθυμία για προσωπική ευτυχία και ατομικούς στόχους που τοποθετείται πάνω από την εξάλειψη του πόνου στον ανθρώπινο πληθυσμό;

Α: Για πολλούς σ' αυτό τον πλανήτη αυτό είναι το δίλημμα του εγωισμού.

Δρ. Ν: Μπορείς να το αναλύσεις λίγο περισσότερο; Λες, δηλαδή, ότι οι άνθρωποι από τη φύση τους δεν είναι ένα γένος ισότιμων και συμπονετικών ανθρώπων;

Α: Ο μέσος άνθρωπος έχει αυτό το δίλημμα, παρ' όλο που πολλοί δεν θεωρούν ότι είναι πρόβλημα ο εγωκεντρισμός τους. Αυτό είναι το μεγάλο τεστ όταν έρθεις στη Γη και γι' αυτό η δουλειά μου είναι τόσο δύσκολη εδώ. Το μάθημα της Γης, σε ότι αφορά την ηθική και τα ήθη, αφορά την ψυχή που είναι εγκλωβισμένη στο σώμα ενός όντος του οποίου τα ένστικτα - η ίδια του η φύση - κραυγάζουν για προσωπική επιβίωση. Τα βάσανα των άλλων είναι δευτερεύοντα.

Δρ. Ν: Δεν βρίσκεις ένα φυσικό καλό στους ανθρώπους, το οποίο να είναι συνδεδεμένο με τη συνείδηση της ψυχής;

Α: Βεβαίως, αυτό αποτελεί μείζον τμήμα της ειδικότητάς μου, να αναπτύξω δηλαδή αυτό το στοιχείο της καλοσύνης ώστε τελικά να αποτελέσει μία φυσική αντίδραση στις δύσκολες συνθήκες στη Γη.

Δρ. Ν: Πρέπει η ανάγκη για ατομική δύναμη να έρχεται σε αντίθεση με το ενδιαφέρον για τους άλλους σ' αυτό τον πλανήτη;

Α: Τα προσωπικά ιδανικά και οι αξίες μπορεί να καταλήξουν στη γενική ευτυχία της κοινωνίας ως όλον, αν ασχοληθούμε πλήρως με το δίκαιο της συνείδησης της ψυχής ως την πυρηνική δύναμη του Εαυτού.
Δρ. Ν: Ποια είναι η πιο χρήσιμη συμβουλή που δίνεις στους μαθητές σου πριν επιστρέψουν στη Γη;

Α: (χαμογελά βεβιασμένα) Είναι σαν άλογα κούρσας, γι' αυτό τους προτρέπω να είναι υπομονετικοί και να έχουν ρυθμό στο βηματισμό τους. Η ενέργεια που προορίζεται για τον έλεγχο του ανθρώπινου σώματος πρέπει να κατανέμεται προσεκτικά. Βρίσκονται στο στάδιο της εκμάθησης της λεπτής ισορροπίας της ηθικής συμπεριφοράς. Όταν ζουν σ' ένα φυσικό κόσμο τόσο πυκνό όσο είναι η Γη, για να είναι αποτελεσματικοί θα πρέπει να επαγρυπνούν ώστε να μην απορροφηθούν απ' αυτόν.
Η ανάγκη για Ψυχές Ηθικιστές είναι μεγάλη. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι υπάρχουν λόγοι που οι πράξεις κάποιων ανθρώπων αποδεικνύονται κακές. Οι λόγοι αυτοί απορρέουν από τη συνύπαρξη μιας μη εξελιγμένης ψυχής με έναν διαταραγμένο εγκέφαλο. Λόγω των συνθηκών αυτών, η ελεύθερη βούλησή μας προς την κατεύθυνση των καλών επιλογών μπορεί να ανασταλεί. Προσπάθησα να δείξω ότι στον πνευματικό κόσμο οι ψυχές δεν χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα ως βάσιμη δικαιολογία για την έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων τους σ' ένα σώμα που τις φιλοξενεί.


Ψυχές Εναρμονιστές

Καθώς προσεγγίζω το μυαλό τόσων ανθρώπων, διαπιστώνω την αλληλεξάρτηση και σύνδεση μεταξύ των ειδικοτήτων όλων των ψυχών. Οι ψυχές που ανήκουν στη γενική κατηγορία των Εναρμονιστών ενσαρκώνονται συχνά ως άνθρωποι της επικοινωνίας, που εργάζονται σε διάφορα επαγγέλματα. Όταν είναι μη ενσαρκωμένα όντα, ακούω ότι εργάζονται στην αποκατάσταση της διαταραγμένης ενέργειας επί της Γης. Τέτοιες ψυχές στη Γη μπορεί να είναι πολιτευτές, προφήτες, διαπραγματευτές, καλλιτέχνες, μουσικοί και συγγραφείς. Τυπικά, είναι ψυχές που ισορροπούν την ενέργεια των πλανητικών γεγονότων, τα οποία προκύπτουν από τις ανθρώπινες σχέσεις. Θα μπορούσε να είναι δημόσια πρόσωπα ή προσωπικότητες που δρουν ιδιωτικά στο παρασκήνιο των παγκόσμιων γεγονότων. Οι ψυχές αυτές δεν είναι θεραπευτές με τον παραδοσιακό τρόπο εργασίας, δηλαδή με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, καθώς οι Εναρμονιστές λειτουργούν σε ευρύτερη κλίμακα, αποσκοπώντας στη διάχυση της αρνητικής ενέργειας.
Στο πρώτο μου βιβλίο έγραψα για τους Σοφούς, τις υψηλής εξέλιξης ψυχές που εξακολουθούν να ενσαρκώνονται στη Γη παρ όλο που αυτό δεν είναι απαραίτητο για τη δική τους προσωπική εξέλιξη. Μου έχουν πει ότι έχουν ταλέντο στις γλώσσες και την ικανότητα να διατυπώνουν λέξεις σε δονητικούς τόνους, που αγγίζουν βαθιά τους ανθρώπους. Τα σοφά αυτά όντα βρίσκονται εδώ επειδή αυτή είναι η αποστολή τους: να βοηθήσουν την ανθρωπότητα με άμεσο φυσικό τρόπο. Είναι ταπεινοί και δεν επιθυμούν τη δημοσιότητα. Απ' ότι έχω καταλάβει, αριθμητικά δεν είναι πολλοί. Αυτές οι υψηλά εξελιγμένες παλαιές ψυχές, ανάμεσά μας, θεωρούνται ενεργοί παρατηρητές των γεγονότων. Δίνουν αναφορά για εκείνες τις ανθρώπινες τάσεις, που θεωρούν ότι απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Γι' αυτό τους τοποθετώ κάτω από τις Ψυχές Εναρμονιστές.
Είναι φανερό στους πελάτες μου ότι οι Σοφοί συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με μία άλλη ομάδα ειδικών Εναρμονιστών στον πνευματικό κόσμο, τους οποίους αποκαλούν Παρατηρητές. Τα όντα αυτά δεν ενσαρκώνονται αλλά λαμβάνουν πληροφορίες από πολλές πηγές σχετικά με τις συνθήκες στη Γη καθώς και σε άλλους κόσμους. Συμπεραίνω ότι ένας Παρατηρητής παρέχει πληροφορίες σε άλλους Εναρμονιστές, οι οποίοι θα δράσουν προκειμένου να μετριάσουν τις επιπτώσεις των κοινωνικών και φυσικών δυνάμεων που προκαλούν τον όλεθρο στη Γη. Ακολουθεί η Περίπτωση του Λάριαν, μιας ψυχής Επιπέδου V, η οποία εκπαιδεύεται προκειμένου να γίνει Εναρμονιστής.

Περίπτωση 57
Δρ. Ν: Λάριαν, μπορείς να μου εξηγήσεις τι ακριβώς είναι η ειδικότητα της εναρμόνισης και ποιος είναι ο ρόλος σου;

Α: Είμαι ακόμα ένας νεοσύλλεκτος, αλλά θα προσπαθήσω. Μαθαίνω πώς να εναρμονίζω την ασύμφωνη ενέργεια της Γης για να βοηθώ τους ανθρώπους.

Δρ. Ν: Εννοείς με τα γεωφυσικά στοιχεία της Γης, τους ισχυρούς ανέμους, τη φωτιά, τους σεισμούς - τέτοιου είδους δυνάμεις;
Α: Έχω φίλους που δουλεύουν σ' αυτά, αλλά δεν αποτελούν την περιοχή σπουδών μου.

Δρ. Ν: Εντάξει, λοιπόν - πριν μου πεις για σένα, τι μαθαίνουν οι φίλοι σου;

Α: Οι πλανητικοί αυτοί επανορθωτές απαλύνουν τις καταστροφικές επιπτώσεις των φυσικών δυνάμεων, οι οποίες προξενούν μεγάλες ποσότητες αρνητικής ενέργειας.

Δρ. Ν: Γιατί οι δυνάμεις που υπάρχουν στον πνευματικό κόσμο δεν αποτρέπουν απλά τις φυσικές αυτές καταστροφές πριν να συμβούν ώστε να προφυλάξουν τους ανθρώπους από μια τόσο μεγάλη θλίψη;

Α: (κουνάει το κεφάλι του) Τότε δεν θα ήταν φυσικές καταστροφές, οι οποίες αποτελούν τμήμα των συνθηκών ζωής της Γης. Ένας πλανητικός εναρμονιστής δεν θα παρενέβαινε σ' αυτές τις δυνάμεις, ακόμα κι αν είχε την ικανότητα - την οποία και δεν νομίζω ότι έχει.

Δρ. Ν: Τότε, ποια είναι η λειτουργία τους;
Α: Να φυτεύουν τους σπόρους της συνεκτικής ενέργειας στους διαταραγμένους, να απορροφούν και να εξουδετερώνουν τεράστιες συγκεντρώσεις αρνητικής ενέργειας. Εργάζονται με την πολικότητα και τη μαγνητική δύναμη ώστε να συντελούν στην ανάρρωση των ανθρώπων (χαμογελάει πλατιά) Τους αποκαλούμε ηλεκτρικές σκούπες.

Δρ. Ν: Εντάξει Λάριαν, πώς εντάσσεται η δουλειά σου στο γενικότερο έργο;
Α: Φιλοδοξώ να αμβλύνω τις συνέπειες των καταστροφικών γεγονότων που δημιουργούνται από τους ανθρώπους.

Δρ. Ν: Πόσοι ακόμα εκπαιδευόμενοι υπάρχουν στο τμήμα σου;

Α: Τέσσερις.

Δρ. Ν: Σκοπεύετε εσύ και οι συνεργάτες σου να σταματήσετε τους πολέμους;

Α: (ενοχλημένος) Νομίζω ότι δεν με κατανοείς. Η εκπαίδευσή μας δεν είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να παρεμβαίνουμε στο μυαλό των ανθρώπων που προκαλούν δεινά στην ανθρωπότητα.

Δρ. Ν: Γιατί όχι; Δεν θα ήθελες δηλαδή, ως Ψυχή Εναρμονιστής, να παρέμβεις με κάποιο τρόπο σε κάποιον ψυχοπαθή τύπου Χίτλερ, ο οποίος ρέπει προς την καταστροφή;

Α: Το μυαλό του ψυχοπαθή είναι ερμητικά κλειστό στη λογική. Εγώ εκπαιδεύομαι για να διατηρώ τη θετική ενέργεια στα πιο ήρεμα μυαλά, που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στα παγκόσμια γεγονότα.

Δρ. Ν: Αυτό δεν συνιστά παρέμβαση στην ελεύθερη βούληση; Το αίτιο και το αποτέλεσμα τότε και το όλο θέμα των φυσικών καρμικών επιδράσεων;

Α: (παύση) Οι συνθήκες είναι ήδη κατάλληλες για το ξετύλιγμα του αιτίου και του αποτελέσματος. Επιθυμούμε να αυξήσουμε τη λογική σκέψη στέλνοντας κύματα θετικής ενέργειας στους σωστούς ανθρώπους. Δεν ενορχηστρώνουμε αποφάσεις. Προσφέρουμε μία ήρεμη ατμόσφαιρα για διάλογο.

Δρ. Ν: Ξέρεις, Λάριαν, μου φαίνεται ότι ταλαντεύεσαι ανάμεσα στη λεπτή ισορροπία του να παρεμβαίνεις και να μη παρεμβαίνεις.
Α: Και πάλι δεν γίνομαι κατανοητός. Ίσως αν σου εξηγήσω καλύτερα τι ακριβώς κάνω αυτό τον καιρό θα δεις τη διαφορά. Μαθαίνω να προσαρμόζω την ενεργειακή ακτίνα μου έτσι ώστε να διαχέω και επαναδιευθετώ τις δυνάμεις της ανθρώπινης αρνητικής ενέργειας, που παράγεται καθημερινά στη Γη. Είναι σαν να ανοίγεις ένα φράγμα και να παρέχεις το απαιτούμενο νερό για να γίνει η κοιλάδα γόνιμη.
Δρ. Ν: Δεν ξέρω ακόμα αν έχω πειστεί, αλλά σε παρακαλώ, συνέχισε.

Α: (υπομονετικά) Πηγαίνω κάτω από ένα τεράστιο τρούλο για να εξασκηθώ με τη μικρή ομάδα μου. Εκεί βρίσκεται η Άρλετ, η εκπαιδεύτριά μας - πολύ καταξιωμένη - πιάνει τα λάθη μας αμέσως. Εδώ είναι που ασκούμαστε στην τέχνη της εξισορρόπησης της παλμικής δυσαρμονίας. Τελικά, ελπίζουμε να εξομαλύνουμε τις τεράστιες μάζες των διασπαστικών ενεργειακών μοτίβων στη Γη.
Δρ. Ν: Τι συμβαίνει στον τρούλο;

Α: Μας παρέχεται μια γεωμετρική βάση για ορισμένες ταλαντώσεις και διαστήματα ώστε να προσομοιώσουμε τα ασταθή κύματα της ανθρώπινης σκέψης μεγάλων ομάδων. Είναι επίτηδες έτσι ανακατεμένο για να βοηθήσει την άσκησή μας. Εμείς πρέπει να το εξομαλύνουμε.

Δρ. Ν: Μμμ ... να ενισχύσετε εκφράσεις αρμονικής σκέψης;

Α: Ναι, σκέψης και επικοινωνίας. Μελετάμε επίσης φωνητικούς τόνους και αναλύουμε τη σημασία τους - ο,τιδήποτε επηρεάζει την αρνητική σκέψη. Θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Δεν πρόκειται για άμεση επιρροή.

Δρ. Ν: Εντάξει Λάριαν, και όταν θα τελειοποιηθείτε στη τέχνη της Ψυχής Εναρμονιστή, τι δύναμη θα κατέχετε;

Α: Θα γίνουμε πομποί θεραπευτικής ενέργειας για να πολεμήσουμε τη μαζική απογοήτευση. Η μελωδία ενός Εναρμονιστή ψιθυρίζει στους διαδρόμους της Γης ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Είμαστε οι αγγελιαφόροι της ελπίδας.

Έχοντας ακούσει τις διευκρινήσεις αρκετών Ψυχών Εναρμονιστών, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι πνευματικοί δάσκαλοι που σχεδίασαν το εργαστήρι χάους, το οποίο αποκαλούμε Γη, αφού έβαλαν τα πράγματα σε κίνηση δεν τα εγκατέλειψαν μετά στην τύχη τους. Υπάρχουν ανώτερα όντα που ενδιαφέρονται για την επιβίωσή μας, τα οποία μας παρακολουθούν και μας προσέχουν.
Δάσκαλοι Σχεδιασμού
Παρ' όλο που η ειδίκευση αυτή είναι πολύπλευρη, για μένα αντιπροσωπεύει δύο βασικές υποκατηγορίες ψυχών. Μέσα σε ένα γεωφυσικό περιβάλλον, υπάρχουν κάποιοι αυστηρά ειδικευμένοι στις κατασκευές και κάποιοι άλλοι που δημιουργούν έμβια όντα μέσα σε αυτά τα περιβάλλοντα. Όσοι εκπαιδεύονται για να γίνουν Δάσκαλοι Σχεδιασμού, σύμφωνα με την περιορισμένη εμπειρία μου, προορίζονται να εργαστούν σε ένα φυσικό σύμπαν, συχνά με ακατοίκητους πλανήτες, που βρίσκονται στη φάση της ψύχρανσης αμέσως μετά τη δημιουργία τους από αστέρια. Οι ψυχές που δραστηριοποιούνται στη δημιουργία μορφών ζωής, απασχολούνται σε κόσμους όπου αναπτύσσεται νέα ζωή.
Θα αρχίσω με την επισκόπηση των δραστηριοτήτων των ψυχών κατασκευαστών, οι οποίες εκπαιδεύονται στη χρήση ενέργειας για τον σχεδιασμό της πλανητικής γεωλογίας. Τους προσομοιώνω με αρχιτέκτονες-μηχανικούς-τοπογράφους οι οποίοι εργάζονται με τα κατασκευαστικά στοιχεία, που σχηματίζουν διάφορα χαρακτηριστικά στην πλανητική επιφάνεια. Αυτή η εργασία μπορεί να περιλαμβάνει βουνά, υδάτινα σώματα, ατμόσφαιρα και κλίμα. Παρ' όλο που οι ειδικευμένοι στις κατασκευές σχετίζονται με ψυχές αφοσιωμένες σε φυτά, δέντρα και έμβια όντα, η εργασία αυτή θεωρείται μία χωριστή κατηγορία σχεδιασμού. Οι ψυχές που είναι προσανατολισμένες στις κατασκευές είναι πιθανόν να αρχίσουν την τέχνη τους κατασκευάζοντας, στον πνευματικό κόσμο, αντικείμενα που ήξεραν στη ζωή τους.

Περίπτωση 58
Δρ. Ν: Πόσες ψυχές ήσασταν στην αρχική ομάδα ψυχών σου;

Α: Ήμασταν 21 ... οι περισσότεροι έχουμε πια διασκορπιστεί.

Δρ. Ν: Αυτό σημαίνει ότι δεν συναντάς συχνά ψυχές της αρχικής ομάδας σου;
Α: (συλλογίζεται) Όχι ... δεν είναι αυτό ... απλά είμαστε διασκορπισμένοι. Οι περισσότεροι δεν εργαζόμαστε μαζί πια, (φωτίζεται) βλέπω τους παλιούς μου φίλους κάποιες άλλες στιγμές.

Δρ. Ν: Ήρθε μαζί σου κάποιο μέλος από την παλιά σου ομάδα;

Α: Τρεις ... και οι δύο έμειναν.

Δρ. Ν: Πόσες ψυχές απαρτίζουν τη νέα ομάδα σου;

Α: Αυτή τη στιγμή οκτώ, αλλά μαθαίνουμε ότι έρχεται άλλος ένας.

Δρ. Ν: Είμαι περίεργος να μάθω πώς συντελέστηκε αυτή η αλλαγή στην πορεία σας. Μπορείς να μου εξηγήσεις πώς σου φάνηκε η μετάβαση από την αρχική σου ομάδα;

Α: (μακρά σιωπή) Κοίτα, στην αρχή παρατήρησα ότι ένας άλλος οδηγός άρχισε να επισκέπτεται τις συνεδρίες μελέτης μας. Μάθαμε ότι λεγόταν Μπαατάκ. Τον είχε προσκαλέσει ο οδηγός μου Έιροβ για να μας παρατηρήσει για κάποιο διάστημα.

Δρ. Ν: Ερχόταν ο Μπαατάκ σε ανύποπτες στιγμές καθ' όλες τις φάσεις των μαθημάτων εκείνη την εποχή;

Α: Όχι, ερχόταν μόνο στη διάρκεια των περιόδων κατασκευών.

Δρ. Ν: Και ποια ήταν η φύση της κατασκευαστικής δουλειάς σας τότε;

Α: Ξέρεις, είναι η χρήση της ενέργειας σε κατασκευαστικές συνθέσεις. Μου αρέσει να σμιλεύω την ύλη σε χρήσιμα σχέδια.

Δρ. Ν: Καταλαβαίνω ... εντάξει, θα επανέλθω σ' αυτό. Πες μου, ο Μπαατάκ συμμετείχε στις δραστηριότητες της ομάδας σας κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του στην παλιά ομάδα;

Α: Όχι, ήταν παρατηρητής. Παρατηρούσε τον καθένα μας προσεκτικά κάθε φορά που κάναμε κατασκευές. Περιστασιακά ρωτούσε, έκανε σε καθένα από μας συγκεκριμένες ερωτήσεις, για το πώς πήγαινε η δουλειά μας και αν νιώθαμε ... αγάπη γι' αυτή τη δουλειά.

Δρ. Ν: Μίλησέ μου για τα συναισθήματά σου απέναντι στον Μπαατάκ τότε και τη στάση του απέναντί σου.

Α: Τον συμπάθησα απ' την πρώτη στιγμή. Πιστεύω ότι είδε πόσο πραγματικά απολάμβανα αυτά που κάναμε.

Δρ. Ν: Μετά, τι συνέβη με σένα και τον Μπαατάκ;
Α: Μετά από λίγο (τρεις ακόμα ενσαρκώσεις) μερικοί από μας προσκλήθηκαν να πάνε μαζί του για μικρά χρονικά διαστήματα σε μία νέα ομάδα, που είχε μόλις συγκροτηθεί. Θυμάμαι ότι ήθελα να έρθει και η Χίανθ ... για να είμαστε μαζί.

Δρ. Ν: Η Χίανθ είναι σημαντική για σένα;

Α: Ναι, είναι η αδελφή ψυχή μου.

Δρ. Ν: Και τελικά ήρθε μαζί σου σ' αυτή τη νέα ομάδα;

Α: Όχι, η Χίανθ δεν ενδιαφέρεται και τόσο για αυτό το συγκεντρωτικό κατασκευαστικό έργο ... και γι' αυτό πήγε σε μια άλλη ομάδα που σχηματίστηκε πρόσφατα.

Δρ. Ν: Σε τι ακριβώς διαφωνούσε η Χίανθ με τη νέα σου ομάδα;

Α: Θα το τοποθετήσω ως εξής: Εγώ απολαμβάνω να σμιλεύω και να διαμορφώνω την ενέργεια, πειραματιζόμενος με τις σχέσεις ανάμεσα στα επίπεδα και τα γεωμετρικά στερεά ως οικοδομικά υλικά.

Δρ. Ν: Και η Χίανθ;
Α: (υπερήφανα) Η Χίανθ έλκεται από τη σχεδίαση των υπέροχων όψεων των περιβαλλοντικών σκηνικών που είναι κατάλληλα για ζωή. Είναι καταπληκτική με τα σκηνικά. Ενώ εγώ θα μπορούσα να κατασκευάσω μία προσαρμοσμένη σειρά αλληλοσυνδεόμενων βουνών, αυτή ενδιαφέρεται περισσότερο για τα φυτά και τα δέντρα που αναπτύσσονται στο βουνό.

Δρ. Ν: Θέλω να καταλάβω κάτι. Πηγαίνετε απλά σε έναν φυσικό κόσμο και χτίζετε ένα βουνό π.χ. με κάποια σαν την Χίανθ, η οποία επικεντρώνεται σε μορφές ζωής όπως τα δέντρα;

Α: Όχι, εργαζόμαστε με φυσικούς κόσμους, οι οποίοι σχηματίζουν και θέτουν σε κίνηση τις γεωλογικές δυνάμεις, που με τη σειρά τους θα χτίσουν το βουνό. Τα κατασκευαστικά μου σχέδια δεν περιέχουν απαραίτητα ζωή. Επίσης, η Χίανθ δεν δημιουργεί ένα δάσος από ώριμα δέντρα σε κόσμους κατάλληλους για ζωή. Οι άνθρωποί της θα σχεδιάσουν τα κύτταρα, τα οποία τελικά θα μεγαλώσουν και θα γίνουν τα δέντρα που αυτοί θέλουν.

Δρ. Ν: Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα σου και η ομάδα της Χίανθ έχουν χωρίσει;

Α: (βαθύς αναστεναγμός) Όχι, εργάζεται κάπου κοντά.

Δρ. Ν: Πώς είναι να μετέχεις σε μία ομάδα που έχει μόλις συγκροτηθεί;

Α: Δεν πιστεύω ότι θα βρεθώ ποτέ εντελώς χωριστά από τους παλιούς μου φίλους. Συμπληρώναμε ο ένας τον άλλον με τόσους τρόπους. Επί χιλιάδες χρόνια αλληλο-βοηθούμασταν σε όλες μας τις ζωές. Τώρα ... καλά, η ανάμιξη με νέους ανθρώπους είναι παράξενη. Όλοι νιώθουμε το ίδιο για τις παλιές μας ομάδες. Προερχόμαστε από διαφορετικά υπόβαθρα και εμπειρίες, χρειάζεται κάποιος χρόνος για να συνηθίσουμε.

Δρ. Ν: Θα έφτανες μέχρι του σημείου να πεις ότι υπάρχει αντιπαλότητα ανάμεσα στα μέλη της νέας ομάδας σου ψυχών;
Α: (χαμογελάει) Όοοοχι ... δεν θα το έλεγα ... όλοι μας έχουμε το ίδιο κίνητρο, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να αποδώσει σωστά. Αυτό που κυρίως έχει χαθεί είναι τα πειράγματα και τα αστεία που κάναμε με τις αρχικές ομάδες μας. Όλοι είναι σοβαροί. Ο καθένας έχει το δικό του ταλέντο, τις ιδέες του και τον τρόπο του να διευθετεί τα πράγματα. Μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο Μπαατάκ βρίσκεται στη διαδικασία να μας ενοποιήσει και μαθαίνουμε να προσέχουμε ιδιαίτερα ο ένας τις ικανότητες του άλλου. Είναι τιμή μας να είμαστε εδώ, αλλά έχουμε ακόμα αδυναμίες.

Δρ. Ν: Ποια είναι η δικιά σου;

Α: Φοβάμαι να πειραματιστώ με τη δύναμή μου. Μου αρέσει να δουλεύω σε άνετες συνθήκες όπου ξέρω ότι μπορώ να σχεδιάσω κάτι τέλεια. Ένας από τους νέους μου φίλους είναι το ακριβώς αντίθετο. Παράγει μια ποσότητα καλής συμπαντικής ύλης και μετά απλά πηδάει μέσα της και ύστερα εμφανίζει κάτι αλλόκοτο: «αχρηστεύει» την ατμόσφαιρα έτσι ώστε να μη μπορεί να αναπνεύσει εκεί κανενός είδους ζωή. Συνεχώς μπλέκεται μέσα σε σύνθετα σχέδια που είναι πάνω απ' τις δυνάμεις του.

Δρ. Ν: Μπορείς να μου εξηγήσεις πώς αρχίζεις εσύ, προσωπικά, ένα κατασκευαστικό σχέδιο μέσα στην τάξη;

Α: Πρώτα οραματίζομαι αυτό που θέλω. Το συνθέτω προσεκτικά στο μυαλό μου για να λάβω ένα καθαρό αποτύπωμα. Με τη νέα μου ομάδα μαθαίνουμε πώς να χρησιμοποιούμε την κατάλληλη ποιότητα της ενέργειας για τις αντίστοιχες κατασκευές σε μεγάλη κλίμακα. Με τον Έιροβ δούλευα αποσπασματικά ενώ ο Μπαατάκ θέλει όλα να αποτελούν ένα αλληλοσυνδεόμενο όλον.

Δρ. Ν: Άρα, ο αλληλο-συσχετισμός των ενεργειακών στοιχείων είναι σημαντικός τόσο για τη μορφή όσο και για την ισορροπία της δουλειάς σου.

Α: Απολύτως! Η διαδικασία αρχίζει πάντα με τη φωτεινή ενέργεια αλλά θα πρέπει να υπάρχει και αρμονία στο σχέδιο, καθώς και να κατευθύνεται σε πρακτικές εφαρμογές, (ξεσπάει σε γέλια)

Δρ. Ν: Γιατί γελάς;
Α: Σκεπτόμουν ένα κατασκευαστικό έργο με την Χίανθ. Το φτιάξαμε στον ελεύθερο χρόνο μας. Πειράζαμε ο ένας τον άλλον λέγοντας ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ σημαντικούς. Με προκάλεσε να χτίσω μία μικρή εκδοχή της κομψής εκκλησίας που είχαμε παντρευτεί σε μία από τις ζωές μας. Σ' εκείνη τη ζωή ήμουν λατόμος (στη Μεσαιωνική Γαλλία).

Δρ. Ν: Δέχθηκες την πρόκλησή της;

Α: (συνεχίζει να γελάει) Ναι, υπό την προϋπόθεση ότι θα με βοηθούσε.
Δρ. Ν: Ήταν δίκαιο αυτό; Εννοώ ότι εκείνη δεν είναι ειδική στις κατασκευές.

Α: Δεν είναι. Η Χίανθ δέχθηκε να προσπαθήσει και να αναπαράγει τα χρωματιστά βιτρό και τα γλυπτά που της άρεσαν τόσο πολύ. Εκείνη ήθελε ομορφιά κι εγώ ήθελα λειτουργικότητα. Έγινε χαμός! Άρχισα χρησιμοποιώντας επίπεδες ακτίνες ενέργειας για τους τοίχους και τα πήγαινα αρκετά καλά με τις ενώσεις των αψίδων, αλλά τα θολωτά μέρη και ο τρούλος ήταν σκέτη καταστροφή. Φώναξα τον Μπαατάκ και τα διόρθωσε όλα.

Δρ. Ν: (ερώτηση που κάνω συχνά) Όλα αυτά όμως δεν είναι μια ψευδαίσθηση;

Α: (γελώντας) Είσαι τόσο σίγουρος γι' αυτό; Το κτίσμα αυτό θα υπάρχει για όσο χρόνο θέλουμε να είναι εδώ για μας.

Δρ. Ν: Και μετά τι;

Α: Θα εξαφανιστεί.

Δρ. Ν: Οπότε, σε ποιο σημείο βρίσκεσαι στις πλανητικές σου σπουδές;

Α: Ασχολούμαι με τη δημιουργία ενεργειακών σωματιδίων για βραχώδεις σχηματισμούς σε πλήρη πλανητική κλίμακα.
Δρ. Ν: Κι αυτό απορροφά επί του παρόντος το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής σου;

Α: Όχι, πρέπει ακόμα να πειραματίζομαι, κυρίως μόνος, με πολλά μικρότερα τοπογραφικά μοντέλα για να μάθω πώς να συγχωνεύω όλα τα στοιχεία της ύλης. Έτσι γίνονται πολλά λάθη αλλά απολαμβάνω την εκπαίδευση. Μόνο που είναι πολύ αργή.
Ποιος δίνει στις ψυχές τη δικαιοδοσία να κάνουν όλα αυτά που κάνουν με την ύλη; Για πολλά χρόνια, συζητώ το θέμα της δημιουργίας προσπαθώντας να ενσωματώσω ψήγματα πληροφοριών των ψυχών-σχεδιαστών σχετικά με τον κόσμο. Έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι νοήμονα ενεργειακά κύματα δημιουργούν υποατομικά σωματίδια ύλης και είναι η δονητική συχνότητα αυτών των κυμάτων που κάνει την ύλη να αντιδρά με τον επιθυμητό τρόπο.

Οι Δάσκαλοι του Σχεδίου έχουν τεράστια επίδραση στη δημιουργία. Μου έχουν πει ότι έχουν τη δυνατότητα να γεφυρώνουν σύμπαντα που φαίνεται να μην έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος, και τα οποία εξυπηρετούν τους σκοπούς τους μέσα σε αναρίθμητα περιβαλλοντικά σκηνικά. Έτσι, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι αυτοί οι δάσκαλοι - ή μεγάλοι δάσκαλοι - θα ήταν ικανοί να δημιουργήσουν τα στροβιλιζόμενα αεριώδη σύννεφα της γαλακτικής ύλης από την οποία ξεκίνησε η διαδικασία των αστέρων, των πλανητών και τελικά, η ζωή στο σύμπαν μας.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει νοήμων σκέψη πίσω από τη δημιουργία όλων των έμψυχων και άψυχων αντικειμένων. Η παρατήρησή μου αυτή προέρχεται από ψυχές που χρησιμοποιούν την ενέργεια του φωτός τους για να συλλάβουν, να σχεδιάσουν και στη συνέχεια να χειριστούν τη δομή των μορίων και των κυττάρων της έμβιας ύλης, η οποία διαθέτει τις επιθυμητές φυσικές ιδιότητες στην ολοκληρωμένη της μορφή.

Εξερευνητές
Θα χαρακτήριζα τους περισσότερους ανθρώπους, που αποκτούν εμπειρίες μεταξύ των ζωών σε διαφορετικά περιβάλλοντα εκτός πνευματικού κόσμου, έναν τύπο Ψυχής Εξερευνητή. Μπορεί να είναι ψυχές των οποίων η προσωπική εξέλιξη απαιτεί εμπειρία σε βάθος σε διαφορετικούς κόσμους ή απλά ταξιδιώτες για λόγους αναψυχής. Έχω επίσης πελάτες που αναλαμβάνουν προσωρινές αποστολές ανάμεσα στις ζωές τους, και για τις οποίες απαιτείται ταξίδι. Απ' όσα ακούω, φαντάζομαι ότι μία απόλυτα εξελιγμένη Ψυχή Εξερευνητή είναι ένα υψηλής ειδίκευσης μη ενσαρκούμενο ον, το οποίο αναζητά κατάλληλα μαθησιακά περιβάλλοντα για τις λιγότερο πεπειραμένες ψυχές ώστε να τις οδηγήσει εκεί στη συνέχεια.
Οι περισσότερες από τις ψυχές με τις οποίες δουλεύω, που εξερευνούν άλλους κόσμους, καθοδηγούνται από εκπαιδευτές. Στα ταξίδια τους, οι Ψυχές Εξερευνητές δεν δίνουν έμφαση στην πολικότητα του φωτός και του σκοταδιού όσο σε άλλα στοιχεία. Στα στοιχεία αυτά συμπεριλαμβάνονται το ανήσυχο ή ήρεμο περιβάλλον, η λεπτή ή βαριά πυκνότητα, τα φυσικά ή νοητικά πεδία, καθώς και οι συνθήκες που έχουν περιγραφεί ως «εξαγνισμένη ή τραχιά νοημοσύνη». Οι ψυχές ταξιδιώτες, που κινούνται σε διαφορετικά βασίλεια της κοσμικής συνειδητότητας, πρέπει να μάθουν να ευθυγραμμίζουν συμμετρικά την ενέργειά τους με τις τοπικές συνθήκες μέσα στη συγκεκριμένη κάθε φορά οριοθέτηση.

Περίπτωση 60
Δρ. Ν: Με ποια δραστηριότητα ασχολείσαι περισσότερο ανάμεσα στις ζωές όταν δεν κάνεις ανασκόπηση στα καρμικά μαθήματα με τη δική σου ομάδα ψυχών;

Α: Λοιπόν ... ταξιδεύω ... α ... αλλά αυτό είναι μάλλον προσωπικό. Δεν νομίζω ότι θάπρεπε να μιλήσω για κάτι τέτοιο ...

Δρ. Ν: Δεν θέλω να σε κάνω να νιώσεις αμήχανα λέγοντάς μου πράγματα που θεωρείς ότι δεν πρέπει να μου πεις (παύση) θα σε ρωτήσω απλά αν υπάρχει κάποιο εξωτικό μέρος στο οποίο ταξιδεύεις ανάμεσα στις ζωές και το οποίο σου αφήνει αγαπημένες αναμνήσεις.

Α: (αντιδρά γρήγορα με πλατύ χαμόγελο) Ω, ναι - το Μπρούελ.

Δρ. Ν: (χαμηλώνοντας τη φωνή μου) Πρόκειται για έναν κόσμο στον οποίον ενσαρκώνεσαι;

Α: Όχι, παραμένω ως ψυχή επειδή πηγαίνω στο Μπρούελ μόνο για να αναζωογονήσω το πνεύμα μου ... είναι απολαυστικό να ταξιδεύεις εδώ γιατί είναι σαν τη Γη χωρίς τους ανθρώπους.

Δρ. Ν: (σε καθησυχαστικό τόνο) Καταλαβαίνω, πηγαίνεις κυρίως για ανάπαυση και αναψυχή. Γιατί δεν μου μιλάς για τις φυσικές πλευρές του Μπρούελ σε σχέση με τη Γη.

Α: Είναι μικρότερος από τη Γη και πιο ψυχρός γιατί ο ήλιος είναι μακριά. Έχει βουνά, δέντρα, λουλούδια και φρέσκο νερό αλλά όχι ωκεανούς.

Δρ. Ν: Ποιος σε φέρνει στο Μπρούελ;

Α: Ένας Δάσκαλος Πλοηγός, ονομάζεται Τζούμου.

Δρ. Ν: Πρόκειται για τον ίδιο τύπο ψυχής, σαν έναν Εξερευνητή που είναι ειδικός στα ταξίδια, ή κάποιον σαν τον οδηγό σου;

Α: Ο Τζούμου είναι σίγουρα Εξερευνητής, τους αποκαλούμε πλοηγούς (παύση). Αλλά και οι οδηγοί μας μπορούν να έρθουν μαζί μας αν το θελήσουν.

Δρ. Ν: Καταλαβαίνω απόλυτα. Πες μου, πηγαίνεις συνήθως μόνος σου ή με άλλα μέλη της ομάδας σου;
Α: Θα μπορούσαμε να πάμε μόνοι αλλά οι πλοηγοί φέρνουν συνήθως λίγα μέλη από διαφορετικές ομάδες.

Δρ. Ν: Ποια είναι η γνώμη σου για τον Τζούμου;

Α: (πιο χαλαρή) Στον Τζούμου αρέσει να είναι ο αρχηγός της εκδρομής όσων από μας κάνουμε διάλειμμα από τις συνήθεις ενασχολήσεις μας. Λέει ότι διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.

Δρ. Ν: Ακούγεται ενδιαφέρον. Ξέρω ότι ανυπομονείς να μου εξηγήσεις γιατί περνάς τόσο καλά στο Μπρούελ, οπότε γιατί δεν αρχίζουμε με την ερώτηση για την πανίδα σ' αυτόν τον πλανήτη.

Α: Α ... δεν υπάρχουν ψάρια, βάτραχοι, φίδια - καθόλου αμφίβια.

Δρ. Ν: Και γιατί νομίζεις ότι είναι έτσι;

Α: (παύση και λίγο μπερδεμένος) Δεν ξέρω, ξέρω μόνο ότι εμείς που ερχόμαστε εδώ θέλουμε να ασχοληθούμε με ένα συγκεκριμένο χερσαίο ζώο ... το οποίο είναι ... (σταματά)

Δρ. Ν: (καλοπιάνοντάς την) Ένα ζώο που θυμάσαι;

Α: (γελάει) Το αγαπημένο μας ... το Άρντερ. Είναι σαν μικρή αρκούδα με γατίσια χαρακτηριστικά, όλα σε ένα. (πιάνει με τα χέρια της τα πλευρά της) Το Άρντερ είναι ένα υπέροχο, τρυφερό, με γούνα, ειρηνικό ζώο, το οποίο δεν είναι στην πραγματικότητα ένα ζώο σαν αυτά που γνωρίζουμε.

Δρ. Ν: Τι σημαίνει αυτό;

Α: Το Άρντερ είναι πολύ έξυπνο και συναισθηματικό.

Δρ. Ν: Πώς συγκρίνεται η νοημοσύνη τους με αυτή των ανθρώπων;

Α: Είναι δύσκολο να πεις. Δεν είναι ανώτερη ή κατώτερη της ανθρώπινης ... απλά διαφορετική.

Δρ. Ν: Σε τι διαφέρει κυρίως;

Α: Δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη για διενέξεις ή ανταγωνισμό το είδος τους. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν ανατραφεί σ' αυτό το ειρηνικό περιβάλλον - μας δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στη Γη - μας δείχνει τι θα μπορούσε να γίνει η Γη αν όλοι βάζαμε τα δυνατά μας.

Δρ. Ν: Τι κάνετε στο Μπρούελ εσύ και οι φίλοι σου;

Α: Ερχόμαστε και παίζουμε μ' αυτά τα ευγενικά πλάσματα, που φαίνεται να έχουν μία σύνδεση με εκείνες τις ψυχές από τη Γη οι οποίες χρειάζονται ανάπαυση. Υλοποιούμε την ενέργειά μας με ήπιο τρόπο ώστε να αλληλεπιδράσουμε με τα Άρντερ.

Δρ. Ν: Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος σχετικά με τη διαδικασία αυτή;

Α: Λοιπόν ... λαμβάνουμε διαφανείς ανθρώπινες μορφές για να τα αγκαλιάζουμε. Πλέουμε μέσα στο μυαλό τους ... τόσο υπερφυσικά και ανεπαίσθητα. Μετά από τη ζωή σ' έναν σκληρό φυσικό κόσμο όπως η Γη, μας θεραπεύουν σ' αυτό το περιβάλλον. Το Άρντερ είναι ένα καταπραϋντικό πλάσμα, το οποίο μας ωθεί να δούμε τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος.
Αν βλέπουμε στα όνειρά μας ότι είμαστε πανύψηλοι γίγαντες ή πολύ κοντοί νάνοι, ή ότι έχουμε υδάτινο ή αέρινο σώμα, σημαίνει ότι τα όνειρα αυτά αντανακλούν ασυνείδητες μνήμες κάποιας προηγούμενης ενσάρκωσης σε κάποιον άλλο κόσμο. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό να έχουμε σχετιστεί με μια τέτοιου είδους οντότητα στις επισκέψεις μας σε κάποιον εξωτικό κόσμο. Μεγάλο μέρος της Μυθολογίας μας, το οποίο περιλαμβάνει παράξενα όντα, μπορεί επίσης να προέρχεται από τέτοιες μνήμες.

Κατά καιρούς, κάποια ψυχή μου αναφέρει ότι μία Ψυχή Εξερευνητής τη μετέφερε, μεταξύ των ζωών, σ' έναν κόσμο παρόμοιο με αυτόν των πρώτων φυσικών ενσαρκώσεών της.
«Μεταξύ των ζωών μου στη Γη, επισκέπτομαι έναν υδάτινο κόσμο που λέγεται Αντούριουμ, ο οποίος μου προσφέρει μια βαθιά ανάπαυση μετά από μία δύσκολη ζωή στη γη. Ο Αντούριουμ έχει μόνο μία χερσαία μάζα, στο μέγεθος της Ισλανδίας. Έρχομαι με μερικούς από τους φίλους μου που αγαπούν επίσης το νερό. Μας φέρνει εδώ ένας Εξερευνητής-οδηγός, ο οποίος ξέρει τα κατατόπια. Εδώ συναντάμε τους Κράτενς, που μοιάζουν λίγο με φάλαινες. Είναι τηλεπαθητικά ζώα, μία ράτσα που έχει ζήσει για πολύ καιρό και δεν τα πειράζει που ερχόμαστε εδώ και συνδεόμαστε νοητικά μαζί τους για λίγο.
Κατά διαστήματα συγκεντρώνονται σε ορισμένες τοποθεσίες για να επικοινωνήσουν τηλεπαθητικά με νοήμονες υδάτινες μορφές ζωής, που υπάρχουν σε δύο άλλους πλανήτες (γύρω από τα αστέρια στη γαλαξιακή γειτονιά του Αντούριουμ). Αυτό που μ' αρέσει σ' αυτό το μέρος είναι η ενότητα και η αρμονία της σκέψης με τους Κράτενς, η οποία αναζωογονεί το μυαλό μου και μου θυμίζει τον πλανήτη της καταγωγής μου.»

Προφανώς, οι Κράτενς έχουν την ικανότητα να προβάλουν το περιεχόμενο του νου τους ως φάροι ενωμένης σκέψης έξω από τον Αντούριουμ, σε άλλους κόσμους, γνωρίζοντας τα σημεία συμβολής στη ζώνη μαγνητικής ενέργειας γύρω από τον πλανήτη τους. Αυτές οι δίνες δίνουν στην τηλεπαθητική δύναμη των Κράτενς μία ώθηση και χρησιμεύουν ως κυκλώματα για την καλύτερη διαστρική επικοινωνία. Από την περίπτωση αυτή και από εκατοντάδες άλλες, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα πάντα στη Γη και στο σύμπαν συνδέονται προφανώς μέσω των κυμάτων σκέψης από και προς τον πνευματικό κόσμο. Αυτό ενδέχεται να ισχύει και για άλλες, πιο κοντινές μας διαστάσεις. Η πολλαπλή ακολουθία της νοημοσύνης με όλα τα στοιχεία της ύλης αντιπροσωπεύει μία συμφωνία τάξης και κατεύθυνσης, βασισμένη πάνω στο σχέδιο της συμπαντικής συνειδητότητας.
Έχω ήδη εξηγήσει πώς κάποια ψυχαγωγικά παιχνίδια χρησιμεύουν ως εκπαιδευτικά οχήματα για τις ψυχές που έλκονται από την εξερεύνηση. Οι πιο έμπειρες ασχολούνται με το υπερδιάστατο ταξίδι. Ένας από τους πελάτες μου που εκπαιδευόταν να γίνει Εξερευνητής μού είπε: «Μου ειπώθηκε ότι για να γίνω Εξερευνητής θα έπρεπε να βιώσω πολλές πραγματικότητες αρχίζοντας τα ταξίδια μου από φυσικούς κόσμους και στη συνέχεια να κλιμακώσω τα βιώματά μου με νοητικές υπάρξεις και υπερδιάστατα ταξίδια.»
Επέλεξα, σχετικά με το θέμα, μία παράξενη περίπτωση ενός πελάτη μου από την Ιαπωνία ο οποίος, σε κατάσταση βαθιάς ύπνωσης, μου είπε ότι η ψυχή του προερχόταν από μία άλλη διάσταση. Το πνευματικό του όνομα είναι Κάνο.

Περίπτωση 61
Ο Κάνο είναι Ιάπωνας επιστήμονας, που ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από χρόνια για μεταπτυχιακές σπουδές. Σήμερα προτιμά μία ζωή σχετικής απομόνωσης μέσα στα εργαστήρια. Υποφέρει από ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, που αποτελεί και κοινό παράπονο των πελατών μου που είναι υβριδικές ψυχές. Οι άνθρωποι αυτοί είναι αρνητικά επηρεασμένοι από την ιδιαίτερα μικρή εμπειρία τους με το ανθρώπινο σώμα και τα πολλά αλλότρια αποτυπώματα, που κουβαλούν από τις προηγούμενες υπάρξεις τους. Όπως έχω πει, για την υβριδική ψυχή μπορεί να χρειαστούν πολλές γενιές γήινων ενσαρκώσεων πριν οριστικοποιηθεί η πλήρης κάθαρση της μνήμης από τα παλιά ενεργειακά μοτίβα.
Άρχισα τη συνεδρία μας ως συνήθως, κάνοντας στον Κάνο αναδρομή στο χρόνο που ήταν μέσα στη μήτρα της μητέρας του. Αυτό αποτελεί ένα καλό σημείο για τον υπνωτιστή προκειμένου να αρχίσει να αλληλεπιδρά με την ψυχή του πελάτη του. Ο Κάνο ανέφερε ότι ενώ βρισκόταν ακόμα μέσα στη μητέρα του, ένιωθε τρόμο για την επικείμενη γέννησή του, ως αποτέλεσμα μιας προηγούμενης ζωής του στη Γη, 300 χρόνια πριν, στην Ινδία. Συνέχισα την αναδρομή μέχρι τη σκηνή θανάτου του Κάνο στην Ινδία και μετά περάσαμε στον πνευματικό κόσμο. Θα παραθέσω τον διάλογο από τη στιγμή που ο Κάνο συναντά την οδηγό του, την Φίνους.
Δρ. Ν: Τι σου λέει η Φίνους;

Α: Λέει «Καλώς ήρθες, πώς σου φάνηκε η βόλτα;»

Δρ. Ν: Και ποια είναι η απάντησή σου;

Α: Χρειαζόταν να είναι τόσο απαίσια;

Δρ. Ν: Συμφωνεί με την εκτίμησή σου για τη ζωή στην Ινδία;

Α: Η Φίνους μου θυμίζει ότι προσφέρθηκα εθελοντικά να έχω μία δύσκολη εναρκτήρια ζωή στη Γη επειδή ήθελα να λάβω την πλήρη επίδραση ενός διασπαστικού πλανήτη. Ήμουν ο φτωχότερος των φτωχών στην Ινδία και ζούσα σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.

Δρ. Ν: Ήθελες να υποφέρεις τόσο πολύ στην αρχική σου ζωή;

Α: Η ζωή ήταν άθλια και δεν τη χειρίστηκα καλά. Όταν μία οικογένεια που δεν είχε παιδιά πήρε την κόρη μου, παρά τη θέλησή μου, πληρώνοντας τον ιδιοκτήτη της καλύβας όπου ζούσα, μου σάλεψε σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούσα να λειτουργήσω (Ο Κάνο αναπηδά στην καρέκλα του και αναβιώνει συναισθηματικά τα λεπτά μετά τον τελευταίο του θάνατο) ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ; ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΝΕ ΠΑΙΔΙΑ!

Δρ. Ν: (σ' αυτό το σημείο, δεν γνωρίζω ακόμα για την υβριδική προέλευση του Κάνο και εξάγω ένα εσφαλμένο συμπέρασμα) Φαίνεται ότι αυτή ήταν πράγματι μια πολύ δύσκολη πρώτη ενσάρκωση για μια καινούργια ψυχή στη Γη.

Α: Ποιος είπε ότι ήμουν μια καινούργια ψυχή;

Δρ. Ν: Συγγνώμη Κάνο, νόμισα ότι τώρα βρίσκεσαι μόλις στη δεύτερη ενσάρκωσή σου στη Γη.

Α: Αυτό είναι σωστό, αλλά έρχομαι από μια άλλη διάσταση.

Δρ. Ν: (ξαφνιασμένος) Τότε, τι μπορείς να μου πεις γι' αυτή την άλλη διάσταση;
Α: Δεν είχαμε φυσικούς κόσμους, όπως έχετε σ' αυτή τη διάσταση.
Οι ενσαρκώσεις μου ήταν σ' ένα νοητικό κόσμο.

Δρ. Ν: Πώς ήσουν εμφανισιακά σ' αυτό τον κόσμο;

Α: Είχα ένα επίμηκες, σπογγώδες σώμα που επέπλεε, χωρίς σκελετική δομή. Ήμασταν μάλλον διαφανείς μορφές από αργυρόχρωμο φως.

Δρ. Ν: Προτιμούσες ένα συγκεκριμένο τύπο φύλου;

Α: Ήμασταν όλοι ερμαφρόδιτοι.

Δρ. Ν: Κάνο, εξήγησέ μου σε παρακαλώ, τη διαφορά του να ταξιδεύεις στη διάσταση της καταγωγής σου από τον πνευματικό κόσμο με το να έρθεις στο σύμπαν μας.

Α: Στη δική μου διάσταση η κίνηση είναι σαν να διαπερνάς απαλά, ημιδιαφανή, λεπτά νήματα φωτός. Ερχόμενος στο δικό σας σύμπαν είναι σαν να πλέω δια μέσου μιας πυκνής, βαριάς, υγρής ομίχλης.

Δρ. Ν: Και η πρώτη αίσθηση όταν ήρθες στη Γη - πώς σου φάνηκε συγκριτικά με τον γενέθλιο κόσμο σου;

Α: Σαν να έχω τα πόδια μου δεμένα με τσιμέντο. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς εδώ, συγκρινόμενο με ένα νοητικό κόσμο, είναι το τεράστιο βάρος της πυκνής ενέργειας (παύση) Δεν είναι απλά βαρύ - είναι τραχύ ... δυσβάσταχτο ... με κλόνισε στην κυριολεξία αυτή η ζωή στην Ινδία.

Δρ. Ν: Έχουν κάπως βελτιωθεί όλα αυτά τώρα - έχεις αρχίσει να εγκλιματίζεσαι;

Α: (χωρίς αυτοπεποίθηση) Σε κάποιο βαθμό. Είναι ακόμα πολύ δύσκολο ...

Δρ. Ν: Το βλέπω. Κάνο, ποια είναι κατά τη γνώμη σου η πιο προβληματική πλευρά του ανθρώπινου εγκεφάλου;

Α: (απότομα) Ααα - είναι η παρορμητική συμπεριφορά - η φυσική αντίδραση στα πράγματα - χωρίς αναλυτική σκέψη. Υπάρχει κίνδυνος να συνδεθεί κανείς με το λάθος είδος ανθρώπων, ασύλληπτη ... προδοσία ... δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα.

Δρ. Ν: (ο Κάνο ιδρώνει υπερβολικά και τον ηρεμώ λιγάκι πριν συνεχίσουμε) Μίλησέ μου για τον νοητικό σου κόσμο. Έχει κάποιο όνομα;

Α: (παύση) Είναι ένας ήχος, τον οποίο δεν μπορώ να αναπαράγω με τη φωνή μου (αρχίζει να αναπολεί) Πλέουμε σε μια θάλασσα ευγενών νοητικών ρευμάτων ... απαλών ... παιχνιδιάρικων ... καμία σχέση με τη Γη.

Δρ. Ν: Τότε γιατί ήρθες εδώ;
Α: (με βαθύ αναστεναγμό) Σπουδάζω να γίνω δάσκαλος-Εξερευνητής. Στους περισσότερους συντρόφους μου αρκεί να περιορίζουν τις δυνάμεις τους σε μία διάσταση. Τελικά είπα στη Φίνους ότι ήθελα να διευρύνω την εμπειρία μου σ' έναν σκληρό κόσμο και σε μία εντελώς διαφορετική ζώνη ύπαρξης. Μου είπε ότι είχε έναν παλαιότερο συνάδελφο, ο οποίος συνιστούσε την περίπτωση μίας άλλης διάστασης σ' έναν επίπονο φυσικό κόσμο. Αυτός είχε τη φήμη ότι παράγει δραστήριες και διαισθητικές ψυχές (μ' ένα σαρδόνιο γέλιο) αν βέβαια κατάφερνες να επιβιώσεις των μαθημάτων. Αυτή ήταν η Γη.

Δρ. Ν: Σου δόθηκε η εντύπωση ότι υπήρχαν κι άλλες επιλογές για σένα;

Α: (ανασηκώνει τους ώμους) Οι οδηγοί δεν σου προσφέρουν πολλές επιλογές σε παρόμοιες καταστάσεις. Η Φίνους είπε ότι όταν θα ολοκλήρωνα τη δουλειά μου στη Γη θα είχα ισχυροποιηθεί με τέτοιο τρόπο που κανένας φίλος μου απ' όσους αρνήθηκαν τέτοιες αποστολές δεν θα κατάφερνε. Είπε επίσης ότι η Γη θα ήταν κι αυτή αρκετά ενδιαφέρουσα κι εγώ το δέχθηκα.

Δρ. Ν: Ήρθε μαζί σου στη διάστασή μας κάποιος από τους φίλους σου;

Α: Όχι, ήμουν ο μόνος που επιλέχθηκα να πάω και σχεδόν αρνήθηκα να επιστρέψω σ' αυτή τη ζωή. Οι σύντροφοί μου πιστεύουν ότι είμαι πολύ γενναίος. Γνωρίζουν ότι αν τα καταφέρω, θα εξελιχθώ σε έναν αποτελεσματικό ταξιδιώτη.

Δρ. Ν: Ας μιλήσουμε για το ταξίδι, Κάνο. Ως υπερδιάστατος ταξιδιώτης, πιθανώς να γνωρίζεις αν υπάρχει πεπερασμένος αριθμός διαστάσεων γύρω από το φυσικό μας σύμπαν.

Α: (κοφτά) Δεν ξέρω.

Δρ. Ν: (προσεκτικά) Εντάξει, η διάσταση της καταγωγής σου πλησιάζει στη δική μας;

Α: Όχι, πρέπει να περάσω μέσα από τρεις άλλες διαστάσεις για να φτάσω εδώ.

Δρ. Ν: Κάνο, θα ήταν χρήσιμο αν προσπαθούσες να περιγράψεις τι βλέπεις καθώς περνάς μέσα απ' αυτές τις διαστάσεις, με τις οποίες είσαι εξοικειωμένος, στα ταξίδια σου.
Α: Η πρώτη διάσταση είναι μία σφαίρα γεμάτη χρώματα και βίαιες εκρήξεις φωτός, ήχου και ενέργειας ... νομίζω ότι βρίσκεται ακόμα υπό διαμόρφωση. Η επόμενη είναι μαύρη και κενή - την ονομάζουμε: «η αχρησιμοποίητη σφαίρα». Μετά υπάρχει μία πανέμορφη διάσταση η οποία περιέχει τόσο φυσικούς όσο και νοητικούς κόσμους, αποτελούμενη από ευγενικά συναισθήματα, απαλά στοιχεία και κοφτερή σκέψη. Η διάσταση αυτή είναι ανώτερη από τη διάσταση καταγωγής μου καθώς και από το δικό σας σύμπαν.
Δρ. Ν: Τώρα είναι και το δικό σου σύμπαν Κάνο. Πες μου, το ταξίδι δια μέσου του συνόλου των τεσσάρων διαστάσεων διαρκεί πολύ;

Α: Όχι, γρήγορα - όπως περνάνε τα αέρινα σωματίδια μέσα από ένα φίλτρο.

Δρ. Ν: Μπορείς να μου δώσεις μια αίσθηση του κατασκευαστικού σχεδίου μεταξύ των τριών διαστάσεων σε σχέση με τον πνευματικό κόσμο; Περιέγραψες τις διαστάσεις ως σφαίρες. Ας αρχίσουμε απ' αυτό.

Α: (μακρά παύση) Δεν μπορώ να σου πω πολλά. Τα πάντα βρίσκονται ... σε έναν κύκλο γύρω από το κέντρο του πνευματικού κόσμου. Το κάθε σύμπαν από αυτά μου φαίνεται σαν σφαίρα συνδεδεμένη με την επόμενη, όπως γίνεται σε μια αλυσίδα.

Δρ. Ν: (αφού απέτυχα να πάρω περισσότερες πληροφορίες) Πώς τα πας με το σύμπαν μας τώρα, Κάνο;

Α: (τρίβει το μέτωπό του) Καλύτερα. Μαθαίνω πώς να αποφορτίζω την ενέργειά μου σε ένα σταθερό, θετικό χείμαρρο χωρίς να εξαντλώ το απόθεμά μου. Με βοηθάει όταν μένω μακριά απ' τους ανθρώπους για μεγάλα διαστήματα. Ελπίζω να βελτιωθώ ουσιαστικά μετά από μερικές ακόμα ζωές, αλλά περιμένω με ανυπομονησία να ολοκληρώσω το χρόνο μου εδώ στη Γη.

Πριν αφήσω την κατηγορία της Εξερευνήτριας Ψυχής, θα έπρεπε να προσθέσω ότι αυτό το είδος της εκπαίδευσης εμπεριέχει και την εκμάθηση της υφής της νοήμονος ενέργειας. Αποκαρδιώνομαι επειδή δεν είμαι σε θέση να ανακαλύψω περισσότερα σχετικά με τις ιδιότητες αυτής της ενέργειας, που κινεί τους νοητικούς κόσμους. Παίρνω κάποιες πληροφορίες από τις ψυχές που είχαν εμπειρία σε φυσικούς κόσμους, οι οποίοι θεωρούνται και νοητικοί, όπως δείχνει το παρακάτω συμπυκνωμένο απόσπασμα:
«Επισκεπτόμαστε τον ηφαιστειακό αέριο κόσμο του Κρύωνα για να μάθουμε μέσω της εξομοίωσης. Είναι ένας νοητικός κόσμος με εξωτερικά φυσικά χαρακτηριστικά. Η δική μας ομάδα των Εξερευνητών πλέει σαν σταγόνες υγρής ενέργειας σε μια θάλασσα από αέριες ουσίες. Είμαστε μεταμορφικοί και ικανοί να αλλάζουμε σχήμα και μορφή και να μετατρεπόμαστε σε μικροσκοπικά όντα, η ζωή των οποίων είναι επικεντρωμένη στην αγνή σκέψη. Υπάρχει απόλυτη δονητική ομοιομορφία εδώ, σε αντίθεση με τη Γη.»

Ψυχές που κάνουν υπερδιάστατα ταξίδια εξηγούν ότι η κίνησή τους φαίνεται να γίνεται μέσα και έξω από κυρτές σφαίρες, συνδεδεμένες με ζώνες που ανοιγοκλείνουν μέσω ενός συγκλίνοντα δονητικού συντονισμού. Οι εκπαιδευόμενοι Εξερευνητές πρέπει να μάθουν αυτή τη δεξιότητα. Από όσα έχω ακούσει, οι ταξιδιώτες αυτοί πρέπει επίσης να μάθουν για τα επιφανειακά όρια των ζωνών που συνδέουν τα σύμπαντα, σαν ιχνηλάτες που εντοπίζουν τις διαδρομές πεζοπορίας ανάμεσα σε οροσειρές. Οι ψυχές μιλούν για σημεία, γραμμές και επιφάνειες σε πολυ-διαστασιακούς χώρους, που προδίδουν μεγαλύτερα δομικά στερεά, σε σχέση τουλάχιστον με τα φυσικά σύμπαντα. Θα σκεπτόμουν ότι οι διαστάσεις που έχουν γεωμετρικά σχέδια χρειάζονται ένα υπερδιάστημα για να τα συγκρατεί. Ωστόσο, οι Ψυχές Εξερευνητές ταξιδεύουν τόσο γρήγορα σε ένα είδος υπερδιαστήματος ώστε νομίζω ότι η ουσία της ταχύτητας, του χρόνου και της κατεύθυνσης του ταξιδιού είναι μετά βίας οριστική. Μία ακόμα πελάτισσα που ταξιδεύει μέσω των πέντε διαστάσεων μεταξύ των ζωών λέει:
«Οι διαστάσεις αυτές εμπλέκονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε δεν έχω αίσθηση των ορίων εκτός από δύο στοιχεία: τον ήχο και το χρώμα. Ως προς τον ήχο, πρέπει να μάθω να συντονίζω την ενέργειά μου με τη δονητική συχνότητα κάθε διάστασης - μερικές είναι εξαιρετικά πολύπλοκες για να μπορώ ακόμα να πάω σ' αυτές. Ως προς το χρώμα, τα μωβ, τα μπλε, τα κίτρινα, τα κόκκινα και τα λευκά είναι εκδηλώσεις του φωτός και της πυκνότητας για τα συγκεκριμένα ενεργειακά σωματίδια στις διαστάσεις που ταξιδεύω.»

to-en
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα