Οι δύο Εαυτοί μας...
Ο ένας, ο Μεγάλος είναι δυνατός, ακέραιος, σταθερός, ευαίσθητος, ενορατικός, τρυφερός, σοφός...
Ο άλλος, ο Μικρός είναι φοβισμένος, αδύναμος, ασταθής, περιορισμένος, καταπιεσμένος…
Μένουν μακριά ο ένας από τον άλλον…
Ο ένας, ο Μεγάλος είναι δυνατός, ακέραιος, σταθερός, ευαίσθητος, ενορατικός, τρυφερός, σοφός...
Ο άλλος, ο Μικρός είναι φοβισμένος, αδύναμος, ασταθής, περιορισμένος, καταπιεσμένος…
Μένουν μακριά ο ένας από τον άλλον…
Ο Μεγάλος δεν θέλει να τον τρομάξει, τον αγαπάει απλά και ελεύθερα.
Και όποιος αγαπάει μένει μακριά, σεβόμενος τις επιθυμίες και τις αποφάσεις του άλλου, του πιο αδύναμου. Γιατί ο Μεγάλος έχει Μεγαλείο και αναγνωρίζει τις αδυναμίες. Και περιμένει υπομονετικά, πότε ο Mικρός θα κατανοήσει ότι η αγάπη του δεν έχει περιορισμό και όρους.
Δεν τον νοιάζει που είναι αδύναμος, τον νοιάζει απλά που είναι μακριά του.
Καμιά φορά απελπίζεται και δίνει μια και τον ταρακουνάει, προσπαθώντας να του θυμίσει…
Φαίνεται σαν εγκατάλειψη, αλλά δεν είναι!
Γιατί βρίσκεται εκεί με όλο το πάθος, την δύναμη και την εμπιστοσύνη για την ζωή. Βρίσκεται εκεί με θάρρος και ελευθερία. Μα πάνω από όλα βρίσκεται εκεί με απεριόριστη αγάπη!
Και όποιος αγαπάει μένει μακριά, σεβόμενος τις επιθυμίες και τις αποφάσεις του άλλου, του πιο αδύναμου. Γιατί ο Μεγάλος έχει Μεγαλείο και αναγνωρίζει τις αδυναμίες. Και περιμένει υπομονετικά, πότε ο Mικρός θα κατανοήσει ότι η αγάπη του δεν έχει περιορισμό και όρους.
Δεν τον νοιάζει που είναι αδύναμος, τον νοιάζει απλά που είναι μακριά του.
Καμιά φορά απελπίζεται και δίνει μια και τον ταρακουνάει, προσπαθώντας να του θυμίσει…
Φαίνεται σαν εγκατάλειψη, αλλά δεν είναι!
Γιατί βρίσκεται εκεί με όλο το πάθος, την δύναμη και την εμπιστοσύνη για την ζωή. Βρίσκεται εκεί με θάρρος και ελευθερία. Μα πάνω από όλα βρίσκεται εκεί με απεριόριστη αγάπη!
Ο άλλος, ο Μικρός, δεν καταλαβαίνει όμως, παρά μόνο φοβάται!
Φοβάται, γιατί μια φορά η ζωή του έδειξε πως πρέπει να φοβάται και αυτό θυμάται μόνο!
Μια φορά η ζωή του έδειξε, ότι η αγάπη πληγώνει, ότι αν δεν είναι φοβισμένος και υπάκουος κανείς δεν θα τον αγαπάει.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αν δεν επιτεθεί, θα προλάβουν οι άλλοι να το κάνουν.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αυτός και οι άλλοι, δεν έχουν τίποτα κοινό και τους αποφεύγει
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως η καλοσύνη πληρώνεται με αχαριστία, και σταμάτησε να είναι καλός
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως χρειάζεται να βρει την Ψυχή του και άρχισε να την αναζητάει απεγνωσμένα, στον ουρανό, κατασκευάζοντας έναν θεό, και στην γη, κατασκευάζοντας ένα ταίρι
Υπάρχει ένας μηχανισμός που κάνει τον Μικρό να ξεχνάει
Ξεχνάει ποιος είναι, που κατευθύνεται
Ξεχνάει τον Εαυτό του
΄Όλα για την εσωτερική Ενότητα, είναι θέμα Μνήμης… και ίσως θέμα χρόνου!
Και όταν ο Μικρός θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον Μεγάλο και το μόνο που ζητάει είναι να τον συγχωρέσει γιατί τον «ξέχασε»…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ΄ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε
Από κει και πέρα δεν είναι θέμα χρόνου πια…
Ο Θεός έχει Ενώσει μέσα στην Αγάπη, ότι η λήθη προσπάθησε να χωρίσει μέσα στον φόβο…
Καλό μας Βράδυ ♥ ♥ ♥
Βάσω Νικολοπούλου
Αλέκος Χρυσόπουλος
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.