Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Ηρωινη - Bayer. Εκατο χρονια απο την διαφημιστικη εκστρατεια της μαστιγας των Αιωνων.

Για να υπάρξει φυσική εξάρτηση από ηρωίνη αρκούν δύο βδομάδες. H Bayer όμως συνέχισε την παραγωγή για χρόνια παρ ότι ήξεραν τις επιπτώσεις.


Η επιτυχία είναι τόση γρήγορα μεγαλη, ώστε πολύ σύντομα η Bayer την συστηνει ως αποτελεσματική θεραπεία για το βήχα σε παιδιά. Η διαφήμιση εμφανίζεται σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες. Στην Γερμανια, η Bayer αναλαμβάνει το χειμώνα του 1912 να ξεκινήσει μια εντατική διαφημιστική εκστρατεία για το "σιρόπι'' ηρωίνης.






















Η μεγάλη Ήτ(τ)α

Η ηρωίνη δεν αντιπροσωπεύει απλώς ένα ναρκωτικό για τους χρήστες. Πρόκειται για ένα ακατανίκητο πάθος, μία αδήριτη ανάγκη. Είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι άνθρωποι ξυπνούν το πρωί και η τελευταία τους σκέψη το βράδυ. Στην πραγματικότητα η ηρωίνη αντιπροσωπεύει τα πάντα για τους χρήστες.

Τι είναι λοιπόν αυτή η ουσία και γιατί έχει τέτοια φοβερή επίδραση σε τόσο πολλούς ανθρώπους;

Τι είναι η ηρωίνη και ποια η ιστορία της

Η ηρωίνη είναι ένα ημισυνθετικό ναρκωτικό που προκαλεί ιδιαίτερα ισχυρή σωματική και ψυχική εξάρτηση. Παράγωγο του οπίου, ουσίας γνωστής από τα βάθη της αρχαιότητας, η ηρωίνη έχει τη μορφή κρυσταλλικής σκόνης, άοσμης και πικρής, που διαλύεται εύκολα στο νερό. Στην καθαρή της μορφή έχει άσπρο χρώμα και για αυτό αποκαλείται συχνά 'άσπρη'.

Το μόριο της διακετυλομορφίνης ονομάστηκε Heroin (δηλαδή ηρωίδα), επειδή ο άνθρωπος που την ανακάλυψε νόμιζε ότι είχε βρει το φάρμακο που θα έσωζε τους μορφινομανείς.

Παρασκευάστηκε πρώτη φορά το 1874 από τον Αγγλο φαρμακοποιό Α.Ράιτ, μέσω επεξεργασίας της μορφίνης με οξεικό οξύ, έχοντας συνεπώς παρόμοιες επιδράσεις με αυτές της μορφίνης. Είναι όμως δυόμισι φορές πιο ισχυρή .

Η βιομηχανική παραγωγή της ουσίας ξεκίνησε το 1896 στα εργαστήρια της Bayer και ήταν το επίτευγμα του Χ.Ντρέσσερ, του ίδιου χημικού που μία δεκαετία πρωτύτερα είχε διακριθεί παγκοσμίως ανακαλύπτοντας ένα άλλο δημοφιλές αναλγητικό, την ασπιρίνη.

Η ηρωίνη κυκλοφόρησε στο εμπόριο επί μακρόν ως συνταγογραφούμενο αναλγητικό που θεωρήθηκε εξίσου χρήσιμο και σε μία πλειάδα νοσημάτων του αναπνευστικού συστήματος, όπως η βρογχίτιδα, το άσθμα ή και η φυματίωση, χάρη στην ιδιότητά της να καταστέλλει το βήχα.

Επίσης, αρχικά είχε όντως χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του εθισμού στη μορφίνη ή και στο αλκοόλ!

Πέρασαν πολλά χρόνια (συγκεκριμένα έως το 1914) για να γίνει αντιληπτή η εθιστική δράση της στην ιατρική κοινότητα και να απαγορευτεί αυστηρά η κυκλοφορία της. Σήμερα η θεραπευτική της χρήση έχει καταργηθεί.

Πού και πώς παράγεται το ναρκωτικό

Η ηρωίνη προέρχεται από το φυτό Papaver somniferum (υπνοφόρος παπαρούνα), το οποίο καλλιεργείται κυρίως σε τρεις περιοχές του κόσμου: τη νοτιοανατολική Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική (Μεξικό, Κολομβία).

Συντίθεται ύστερα από βραχεία επεξεργασία λίγων σταδίων, κατά την οποία οι χυμοί των άγουρων κωδιών υπνοφόρας παπαρούνας αποξηραίνονται, φιλτράρονται σε μορφίνη και στη συνέχεια υφίστανται επεξεργασία με οξεικό οξύ.

Μολονότι το χρώμα της ηρωίνης χρησιμεύει για την αξιολόγηση της καθαρότητάς της, δεν αποτελεί αξιόπιστο δείκτη. Στη συμπαγή της μορφή, έχει χρώμα γκρι, το οποίο γίνεται λευκό ή καφέ, ανάλογα με τα διάφορα έκδοχα που προστίθενται για τη νοθεία της.

Η ηρωίνη κυκλοφορεί στην αγορά των ναρκωτικών με διάφορα ονόματα (παραμύθα, άσπρη, ζα, άλογο, μαλλιαρός, γεύση, ύλη, ερρίκος) και σε διάφορες συσκευασίες. Ανεξάρτητα όμως από το
όνομα ή το περιτύλιγμα, η ηρωίνη ξανάγινε εσχάτως η βασίλισσα των δρόμων, τίτλο που είχε χάσει για λίγο εξαιτίας της κυκλοφορίας άλλων 'μοδάτων' ναρκωτικών ουσιών.

Πώς χρησιμοποιείται

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη και την καθαρότητά της.

Η εισπνοή από τη μύτη (σνιφάρισμα/πρέζα στον κώδικα επικοινωνίας των χρηστών) είναι ο τρόπος που προτιμούν οι περιστασιακοί ή οι νέοι χρήστες. Δεν ακολουθείται ιδιαίτερα από τους τακτικούς χρήστες, εξαιτίας της πικρής γεύσης του ναρκωτικού, καθώς κατεβαίνει από τη μύτη στο στόμα και στο φάρυγγα. Επίσης, την καπνίζουν με πίπα οπίου.

Όμως ο πιο συχνός τρόπος χρήσης είναι ενδοφλεβίως ή υποδορίως, χωρίς να αποκλείεται και η ενδομυϊκή χορήγησή της. Προτιμάται από τους χρήστες γιατί εξασφαλίζει πιο έντονη δράση, η οποία έχει ταχύτατη έναρξη (7-8 δευτερόλεπτα, αν χορηγηθεί ενδοφλεβίως), σε σύγκριση με τις άλλες οδούς χορήγησης. Βέβαια, αυτή η μέθοδος χρήσης είναι και πιο επικίνδυνη.

Η ευφορία της 'άσπρης σκόνης'

Ανεξαρτήτως του τρόπου χορήγησης, η δράση της ηρωίνης και ο εθισμός που προξενεί είναι τα ίδια. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται σχεδόν άμεσα και διαρκούν τρεις με τέσσερις ώρες.

Αρχικά προκαλεί μία ήπια έως έντονη ναυτία και συχνά και εμετούς, οι οποίοι δεν φαίνεται να ενοχλούν πολύ τους χρήστες. Στη συνέχεια, ακολουθεί ένα έντονο προοδευτικά αυξανόμενο κύμα ευφορίας, το οποίο οι χρήστες συγκρίνουν με τον 'καλύτερο οργασμό'.

Αυτή η εντονότατη ευχαρίστηση τους κάνει να επιστρέφουν ξανά και ξανά στην ηρωίνη, ώσπου ξεχνούν ότι υπάρχει ζωή χωρίς αυτήν.

Οι άμεσες δράσεις της ηρωίνης

Λίγο μετά την ένεση (ή την εισπνοή) της, διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Στον εγκέφαλο, μετατρέπεται σε μορφίνη και συνδέεται ταχύτατα με τους υποδοχείς των οπιοειδών. Οι χρήστες αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι έχουν ένα ισχυρό αίσθημα ευχαρίστησης. Η ένταση της ευχάριστης αίσθησης εξαρτάται από την ποσότητα του ναρκωτικού που λαμβάνεται και την ταχύτητα με την οποία αυτό εισέρχεται στον εγκέφαλο και συνδέεται με τους υποδοχείς των οπιοειδών. Το ναρκωτικό αυτό είναι τόσο εθιστικό επειδή εισέρχεται πολύ γρήγορα στον εγκέφαλο. Η ευφορία που προκαλεί η ηρωίνη συνήθως συνδυάζεται με ερύθημα του δέρματος του προσώπου και του σώματος, ξηροστομία και αίσθημα βαριών άκρων, το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετούς και έντονο κνησμό.

Μετά την αρχική δράση της, οι χρήστες παραμένουν σε μία κατάσταση ελαφριάς ζάλης και θόλωσης της διάνοιας για αρκετές ώρες, εξαιτίας της επίδρασης του ναρκωτικού στο ΚΝΣ. Η καρδιακή συχνότητα επιβραδύνεται, καθώς και ο ρυθμός της αναπνοής, ο οποίος μπορεί να επιβραδυνθεί σε βαθμό άπνοιας, επιφέροντας ακόμη και το θάνατο.

Απώτερες δράσεις της ηρωίνης

Το χρονικό διάστημα χρήσης της ηρωίνης έχει σημασία, αφού από αυτό εξαρτάται η εμφάνιση αντοχής στο ναρκωτικό. Με τον όρο 'αντοχή' εννοούμε την ανάγκη των χρηστών να χρησιμοποιούν ολοένα και μεγαλύτερη δόση για να επιτύχουν την επιθυμητή δράση.

Η αντοχή στην ηρωίνη αναπτύσσεται ταχύτατα και είναι μεγάλη: ενώ αρχικά ένας νέος χρήστης φτάνει σε έκσταση με 2-5mg, ένας μακροχρόνιος χρήστης χρειάζεται ακόμη και αρκετά γραμμάρια την
ημέρα για να πάρει μία γεύση των πρώτων ευχάριστων αποτελεσμάτων.

Μία από τις πιο καταστροφικές και αναπόφευκτες απώτερες επιπτώσεις της ηρωίνης είναι η πρόκληση ιδιαίτερα ισχυρής εξάρτησης λόγω της συνεχούς χρήσης και της ολοένα αυξανόμενης δόσης. Η εξάρτηση είναι μία χρόνια, υποτροπιάζουσα κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονη
επιθυμία λήψης του ναρκωτικού και από νευροχημικές και μοριακές μεταβολές στο επίπεδο του εγκέφαλου.

Ο όρος σωματική εξάρτηση σημαίνει ότι τα κύτταρα του σώματος βρίσκονται σε ετοιμότητα, μαθαίνουν να λειτουργούν, μόνο με την παρουσία της συγκεκριμένης ψυχοτρόπου ουσίας. Το σύνδρομο διαρκεί μέχρι ο οργανισμός να ανακτήσει την ισορροπία του και να επαναλειτουργήσει χωρίς να βρίσκεται υπό την επήρεια της ουσίας. Είναι λοιπόν η ανάγκη για το φάρμακο, ιδίως στα νευρικά κύτταρα του οργανισμού, μια ανεπάρκεια που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους.

Η ψυχική εξάρτηση είναι ο βαθύτερος ψυχολογικός σύνδεσμος μεταξύ του ατόμου και του φαρμάκου, που δημιουργεί έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής, ο οποίος δυστυχώς δεν εγκαταλείπεται εύκολα.

Η έλλειψη της ουσίας προκαλεί στο χρήστη έντονο άγχος και τον ωθεί να αναπτύξει πυρετώδη δραστηριότητα προς κάθε κατεύθυνση, θεμιτή ή αθέμιτη, προκειμένου να εξασφαλίσει τη ναρκωτική ουσία. Έτσι εξηγούνται τα αυξημένα ποσοστά παραβατικής συμπεριφοράς των χρηστών.

Ποιες επιπλοκές στην υγεία προκαλεί η χρόνια χρήση ηρωίνης

Στις ιατρικές επιπλοκές της χρόνιας χρήσης ηρωίνης περιλαμβάνονται η σύμπτωση των φλεβικών τοιχωμάτων, οι μικροβιακές επιμολύνσεις των αιμοφόρων αγγείων και των καρδιακών βαλβίδων, τα αποστήματα και οι λοιμώξεις των μαλακών μορίων και τα νοσήματα του ήπατος και του σπληνός.

Πνευμονικές επιπλοκές (συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων και της φυματίωσης) μπορούν να προκληθούν εξαιτίας της κακής γενικής κατάστασης της υγείας των χρηστών, καθώς και της κατασταλτικής δράσης του ναρκωτικού στην αναπνοή. Πολλές από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για τη νοθεία της ηρωίνης είναι δυσδιάλυτες, με αποτέλεσμα να υπάρχει το ενδεχόμενο δημιουργίας θρόμβων και απόφραξης (εμβολισμού) των αγγείων των πνευμόνων, των νεφρών, του ήπατος ή του εγκεφάλου.

Και βέβαια υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος που προκύπτει από τη χρήση κοινών συρίγγων και αφορά στη μετάδοση λοιμώξεων, ηπατίτιδας Β, ηπατίτιδας C και AIDS. Τα συγκεκριμένα νοσήματα οι χρήστες, εκτός του ότι τα μεταδίδουν ο ένας στον άλλον, μπορούν να τα μεταδώσουν στους σεξουαλικούς τους συντρόφους αλλά και στα παιδιά τους.

Εγκυμοσύνη και ηρωίνη

Η χρήση ηρωίνης από τις εγκύους συνδυάζεται με σοβαρότατες επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων της αποβολής του κυήματος, της γέννησης νεκρών νεογνών και του πρόωρου τοκετού.

Τα παιδιά χρηστριών ηρωίνης κατά την εγκυμοσύνη είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν σύνδρομο στέρησης μετά τον τοκετό, καθώς και αρκετά αναπτυξιακά προβλήματα αργότερα. Επίσης, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης Συνδρόμου Αιφνίδιου Θανάτου (SIDS).

Δεν θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια αποτοξίνωσης των εγκύων από τα οπιοειδή εξαιτίας του αυξημένου κινδύνου αποβολής ή πρόωρου τοκετού. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι προτιμότερη η χορήγηση μεθαδόνης. Αν και τα βρέφη μητέρων που λαμβάνουν μεθαδόνη ενδέχεται να εμφανίσουν συμπτώματα σωματικής εξάρτησης, αυτά είναι ήπια και αντιμετωπίζονται εύκολα και με ασφάλεια
στο μαιευτήριο. Τέλος, σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών, η ενδομήτρια έκθεση στη μεθαδόνη είναι σχετικά καλοήθης.

Οι χρήστες έχουν μεγάλο κίνδυνο να προσβληθούν από ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C και AIDS, καθώς και άλλα λοιμώδη νοσήματα

Οι ηρωινομανείς προσβάλλονται από τα παραπάνω μεταδοτικά νοσήματα χρησιμοποιώντας κοινή σύριγγα ή άλλα επιμολυσμένα αντικείμενα που χρησιμεύουν για την προετοιμασία χορήγησης του ναρκωτικού.

Ακόμη, μπορούν να προσβληθούν από AIDS και ηπατίτιδα Β μέσω των ελεύθερων σεξουαλικών επαφών (επαφές χωρίς τη χρήση προφυλακτικού).

Γι΄ αυτούς τους λόγους τα ανά τον κόσμο προγράμματα πρόληψης εστιάζουν σε μεγάλο βαθμό στη σωστή πληροφόρηση των χρηστών για τους τρόπους αποφυγής της μετάδοσης αυτών των νοσημάτων και διαθέτουν ακόμη και αποστειρωμένες σύριγγες.

Σύνδρομο στέρησης

Όταν ο χρήστης δεν πάρει τη δόση του, παθαίνει σύνδρομο στέρησης.

Αυτό αφορά στις μεταβολές που υφίσταται ο οργανισμός προσπαθώντας να ξαναβρεί την ισορροπία του ύστερα από μία παρατεταμένη περίοδο χρήσης ηρωίνης. Μπορεί να ξεκινήσει έως και τέσσερις ώρες μετά την τελευταία δόση, αλλά συνήθως στους περισσότερους εμφανίζεται έπειτα από οκτώ ή περισσότερες ώρες. Ο βαθμός δυσκολίας διακοπής της χρήσης του ναρκωτικού εξαρτάται από την ποιότητα της λαμβανόμενης ηρωίνης, τη δόση και τη διάρκεια χρήσης. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι αποτοξίνωσης, κανένας από τους οποίους δεν είναι επικίνδυνος, μολονότι όλοι είναι δυσάρεστοι.

Η αποτοξίνωση ενός συνηθισμένου χρήστη διαρκεί περίπου μία εβδομάδα (τουλάχιστον για την απάλειψη της σωματικής εξάρτησης), με τα πιο δυσβάσταχτα συμπτώματα να εμφανίζονται μέσα στις πρώτες 48-72 ώρες μετά τη διακοπή του ναρκωτικού.

Το σύνδρομο στέρησης περιλαμβάνει τα παρακάτω συμπτώματα: διαστολή των κορών, έγερση των τριχών του δέρματος (χηνοειδές δέρμα), εριστική διάθεση, αϋπνία, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ταχυκαρδία, μυϊκές κράμπες, πανικό και άλλα συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της γριποειδούς συνδρομής (ρινόρροια, αδυναμία, ανορεξία, διάρροιες, κοιλιακά άλγη, ρίγος, ναυτία, εμετοί), καθώς και ερύθημα προσώπου και σώματος και έντονη εφίδρωση.

Επιπρόσθετα, οι ακούσιες μυϊκές συστολές προκαλούν αιφνίδιες συσπάσεις των κάτω άκρων και του άκρου ποδός (τινάγματα).

Τα συμπτώματα της σωματικής εξάρτησης φθίνουν μετά τη δεύτερη με τρίτη ημέρα, αλλά αυτά της ψυχικής εξάρτησης μπορεί να ταλαιπωρούν τους χρήστες πολλά χρόνια και θα πρέπει να τα καταπολεμούν συνεχώς.

Υπερδοσολογία

Ο κίνδυνος της υπερδοσολογίας οφείλεται στις ευρείες διακυμάνσεις της καθαρότητας της ηρωίνης που κυκλοφορεί στο εμπόριο, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από 0->90%.

Η διαφορά μεταξύ της υπερδοσολογίας και της δυνητικά θανατηφόρου δόσης είναι πολύ μικρή και μπορεί να οφείλεται σε ελάχιστη μεταβολή της ποιότητας της ηρωίνης (συνήθως λόγω ηρωίνης 'καλύτερης' ποιότητας).

Ο κίνδυνος υπερβολικής δόσης αυξάνεται, όταν ταυτόχρονα με την ηρωίνη καταναλώνεται αλκοόλ ή ψυχοφάρμακα.

Τα συμπτώματά της και τι πρέπει να κάνετε

Κατ΄ αρχάς προκαλείται μεγάλη καταστολή του αναπνευστικού συστήματος, η οποία γίνεται αντιληπτή από τη βραδύπνοια που εμφανίζει ο χρήστης και μπορεί να καταλήξει σε πλήρη άπνοια. Στη συνέχεια, ο πάσχων πέφτει σε κωματώδη κατάσταση. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της υπερδοσολογίας είναι οι οφθαλμικές κόρες μεγέθους κεφαλής καρφίτσας.

Αυτή η κατάσταση είναι ένα από τις πιο επείγοντα ιατρικά προβλήματα που χρήζουν άμεσης
αντιμετώπισης στο νοσοκομείο, όπου θα χορηγηθούν τα αντίδοτα των οπιούχων (ναλοξόνη) και θα γίνουν οι ανάλογες προσπάθειες ανάνηψης.

Αν συμβεί το χειρότερο και βρείτε ένα χρήστη αναίσθητο, είναι σημαντικό να ξέρετε τι πρέπει να κάνετε, αφού μπορεί να του σώσετε τη ζωή.

- Βεβαιωθείτε πρώτα ότι αναπνέει καθαρό αέρα.

- Μετά γυρίστε τον στο πλευρό και μην τον αφήνετε μόνο του. Μπορεί, αν νιώσει ναυτία, να πνιγεί με τον εμετό του.

- Σκεπάστε τον με κάτι ζεστό για να αποφύγετε την υποθερμία

- Τηλεφωνήστε αμέσως στο 166 και ζητήστε ασθενοφόρο.

- Τέλος, μαζέψτε κάθε σκόνη, ταμπλέτα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρησιμοποίησε και δώστε τα στον οδηγό του ασθενοφόρου.

Αν το θύμα της ηρωίνης δεν αναπνέει καθόλου και παρατηρήσετε απουσία σφυγμού, αρχίστε τις προσπάθειες καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης. Μη χορηγήσετε στον πάσχοντα κανένα από τα 'γιατροσόφια' που συνήθως χρησιμοποιούν οι τρομοκρατημένοι ναρκομανείς, όπως ενδοφλέβια έγχυση αλατόνερου ή γάλακτος!

Η ταχύτατη μετάβαση στο νοσοκομείο μπορεί να αποβεί σωτήρια.

Αποτοξίνωση

Η προσπάθεια απεξάρτησης από τα ναρκωτικά αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα, με το πλέον αβέβαιο αποτέλεσμα. Όποιος αποφασίζει να ξεκινήσει αυτό τον αγώνα δεν ξέρει αν θα βγει νικητής, φοβάται διαρκώς ότι, κάποια στιγμή, θα λυγίσει, θα κάνει πίσω. Όμως η ηρωίνη δεν είναι αήττητη.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι αποτοξίνωσης: οι χρήστες μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε επί εξωτερικής βάσης είτε νοσηλευόμενοι σε ειδικές κλινικές και κέντρα απεξάρτησης.

Τα περισσότερα προγράμματα αποτοξίνωσης περιλαμβάνουν τη χορήγηση μεθαδόνης, ενός συνθετικού ναρκωτικού όπως η ηρωίνη που αποτρέπει την εμφάνιση των συμπτωμάτων σωματικής εξάρτησης της ηρωίνης, ενέχει όμως τον κίνδυνο ανάπτυξης ψυχικής εξάρτησης.

Κατά την απεξάρτηση οι χρήστες σιγά σιγά αποστασιοποιούνται από την ηρωίνη, ελαττώνοντας σταδιακά τη δόση της μεθαδόνης.

Σε όλα τα κέντρα αποτοξίνωσης δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην ψυχοθεραπευτική υποστήριξη των τοξικομανών, αφού, όπως προαναφέρθηκε, η ψυχολογική εξάρτηση είναι το κύριο πρόβλημα.

Κλείνοντας, παραθέτουμε τη μαρτυρία ενός δημοφιλούς ροκ τραγουδιστή του τόπου μας, του Π.Σιδηρόπουλου, που έχασε τη μάχη με την ηρωίνη:

'Ένας εν ενεργεία ηρωινομανής, ενώ όσο έχει τη δόση του είναι καλά, πολύ καλά, όταν δεν την έχει νομίζει ότι θα πεθάνει. Δεν έχει καμία αίσθηση του χρόνου, ξεχνάει, παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι πολύ συγκεχυμένα μέσα του. Έχει τόσο πολύ αντιφατικά συναισθήματα που μέσα σε είκοσι λεπτά το μίσος και η αγάπη εναλλάσσονται με μεγάλη γρηγοράδα. Για το φίλο; Δεν υπάρχει φίλος. Πουλάει και την ίδια του τη μητέρα για μια δόση. Ο φίλος και γενικά τα συναισθήματα αυτά είναι αφημένα στην κρίση της ηρωίνης. Πίσω δε από όλα αυτά κρύβεται μια αιώνια απειλή, που ανήκει μόνο στην ηρωίνη. Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή ο ηρωινομανής είναι μόνος του αυτός και η ηρωίνη και ανάμεσά τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απελπισμένη κραυγή. Γιατί σε ό,τι μισεί, σε ό,τι αγαπά, σε ό,τι αισθάνεται δεν είναι αυτός αλλά ουσιαστικά είναι η ηρωίνη, κρυμμένη από πίσω του.

Για εγώ; Δεν χρειάζεται καν να μιλάει για εγώ, αυτός ο άνθρωπος, άγνωστε νεαρέ. Γιατί ό,τι στεγανό είχε να προστατεύσει το εγώ του έχει τρυπηθεί, έχει σπάσει, έχει ανοίξει, όπως ανοίγουνε οι φλέβες όταν τις κόβεις με το ξυράφι, όταν αυτοκτονείς ή όταν τις τρυπάς με τη σύριγγα για να πάρεις τη δόση σου.

Έτσι λοιπόν καταλαβαίνεις ότι ο ηρωινομανής βαδίζει σε ένα μονόδρομο που έχει μία και μόνη κατεύθυνση, όπου η αλήθεια και η ψευτιά παύουν να διαχωρίζονται, είναι το ίδιο πράγμα. Ακόμη το φως και το σκοτάδι φτάνουν να είναι το ίδιο πράγμα.

Όσο για την ηρωίνη, ποτέ καθαρά δεν θα δεις κατά πόσο είσαι επηρεασμένος από αυτήν ή όχι και κατά πόσο την έχεις ανάγκη. Αυτή παραμονεύει πάντοτε στη σκιά και όπως σου είπα είναι μονόδρομος, έχει μια καρδιά και μια παντιέρα.

Γι΄ αυτό, άγνωστε νεαρέ, σε προειδοποιώ τί είναι η ηρωίνη και να μην ξεχαστείς ποτέ να νομίζεις ότι την ελέγχεις ότι ξέρεις τι ζητάς και το γιατί'.


απο http://archive.in.gr/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=85752&lngChapterID=-1&lngItemID=85763



ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΙΡΟΠΙ ΗΡΩΙΝΗΣ BAYER


Το 1898, έντεκα μέρες μετά την κυκλοφορια στην αγορά της γνωστης ασπιρίνης, η Bayer ριχνει στην αγορά ένα επαναστατικό νέο προϊόν: την ηρωίνη. Σε λίγους μήνες, τα δύο σήματα, η ηρωίνη και η ασπιρίνη ®, αναφέρονται μαζί ως αξεπέραστα αναλγητικά και ως φάρμακο για διάφορες παθήσεις των πνευμόνων. Η επιτυχία είναι τόση γρήγορα μεγαλη, ώστε πολύ σύντομα η Bayer την συστηνει ως αποτελεσματική θεραπεία για το βήχα σε παιδιά. Η διαφήμιση εμφανίζεται σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες. Στην Γερμανια, η Bayer αναλαμβάνει το χειμώνα του 1912 να ξεκινήσει μια εντατική διαφημιστική εκστρατεία για το "σιρόπι'' ηρωίνης.

Οι διαφημίσεις στις εφημερίδες εδειχναν καθημερινές σκηνές - π.χ εδίνε μια μητέρα στο παιδί της το φάρμακο - και επαναλαμβάνοταν το ίδιο μήνυμα: "Σε βροχικα: Σιρόπι Bayer ηρωίνη," "Ο βήχας ειναι ισχυρος; Ο βήχας εξαφανίζεται και με σιρόπι της Bayer ηρωίνη.Μερικα χρόνια αργότερα, όταν ανακαλύπτουν ότι δεν είναι η ηρωίνη αβλαβείς αλλά είναι ακόμη πιο εθιστικη από τη μορφίνη την αποσυρουν. Η μετατροπη της ουσίας στο ήπαρ είναι το κεντρικό ζήτημα: η ηρωίνη μετατρέπεται σε μορφίνη στο σώμα. Το 1913 σταμάτησε η Bayer την παραγωγή ηρωίνης και όλη αυτή η δυσάρεστη υπόθεση διαγραφτηκε απο τα αρχεία της.


απο http://paratolmo.blogspot.com/2009/03/bayer.html


Τι είναι η ηρωίνη;


Είναι διακετυλιωμένη μορφίνη. Είναι ισχυρό αναλγητικό (με μεγαλύτερη ισχύ από τη μορφίνη) και παρασκευάστηκε το 1898 στα εργαστήρια της Bayer. Πήρε το όνομα ηρωίνη από τη γερμανική λέξη Heroisch, που σημαίνει δυνατό, ισχυρό. Αρχικά προωθήθηκε ως ισχυρό παυσίπονο, καταπραϋντικό του βήχα ακόμα και ως θεραπευτικό για την τοξικομανία. Σήμερα η ηρωίνη δεν χρησιμοποιείται καθόλου από την ιατρική, είναι γενικά απαγορευμένη ουσία και παρασκευάζεται μόνο παράνομα. Οι χρήστες της την παίρνουν είτε με ένεση είτε με πρέζα (ερρινισμός). Προκαλεί ισχυρή σωματική και ψυχολογική εξάρτηση και η διάρκεια της δράσης της είναι από 3 μέχρι 6 ώρες. Για να υπάρξει φυσική εξάρτηση από ηρωίνη αρκούν δύο βδομάδες με δύο ενέσεις την ημέρα. Στην Ελλάδα η ηρωίνη έρχεται πρώτη σε αριθμό θανατηφόρων δηλητηριάσεων από ψυχοτρόπες ουσίες.

απο http://www.policenet.gr/portal/ext/aboutdrugs.html


ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα